“Μαμά, οι αγκαλιές μου είναι δωρεάν!”
Δεν ξέρω, αν το άκουσε κάπου ή αν το σκέφτηκε μόνη της, αλλά η εικόνα μιας διάπλατης παιδικής αγκαλιάς με το άκουσμα αυτής της φράσης μόνο χαμόγελο, που βγαίνει από την ψυχή σου φέρνει. 🙂
Με αυτή τη σκηνή ξεκίνησα το πρωινό μου.
Δεν μπορούσα, να θέλω κάτι περισσότερο.
Και η συνέχεια ήταν απολαυστική.
Στο δρόμο για την προπόνηση βόλλεϋ κι ενώ συζητούσαμε διάφορα, με ρωτάει:
“Μαμά, είμαι το λουλουδάκι σου;”
“Και το ρωτάς; Το ομορφότερο του κόσμου για μένα!”, της λέω.
“Κι εσύ είσαι η μελισσούλα, που είσαι συνέχεια γύρω μου!”.…και κολλάω…
Αν σκεφτείτε την εικόνα, η παρομοίωση της είναι ακριβώς αυτό, που ζούμε.
Είναι το λουλούδι μου, που γυρίζω γύρω γύρω του συνέχεια και μαζεύω γλύκα(νέκταρ) και ενέργεια, που με κάνει να δημιουργήσω πράγματα. Οπως η μελισσούλα….:)
Πόσο ποιητικό ακούγεται!
Και πόσο πιο υπέροχο, που βγήκε αυθόρμητα από τα χείλη της μικρής μου…..
Είναι απίστευτο το πόσες εικόνες μπορούν να καλλιτεχνήσουν με τη φαντασία τους ελεύθερη.
Χρώματα, μυρωδιές…
Αλλά και αφοπλιστική έκφραση συναισθημάτων:
Νιώθοντας κουρασμένη και έχοντας νευριάσει με κάτι, έχει αρχίσει τη γκρίνια και μου λεει,
“Μαμάααα, δεν μπορώ να αντισταθώ στη γκρίνια μου!”….
Δεν είχα σκεφτεί ποτέ μου να εκφράσω έτσι τη δική μου κατάστασης γκρίνιας (που έχω κι εγώ τις γκρίνιες μου…λίγες….έχω, έχω :p). Και βέβαια την παρηγόρησα και την ηρέμησα παίρνοντάς την αγκαλιά και αφήνοντάς την να γκρινιάξει, όοοοοση ώρα ήθελε, ενώ παράλληλα την γέμιζα φιλιά και της έκανα σφιχτές αγκαλίες! Εξάλλου είναι δωρεάν! ;p
Α! Εννοείται ακούς και πολλές πολλές εξυπνάδες:
Εχει στα χέρια της ένα διακοσμητικό πουλάκι. Παίζει και δεν προσέχει και της πέφτει κάτω σπάει σε μικρότερα κομμάτια.
Γυρίζει, με κοιτάζει και μου λέει:
“Μαμά, κοίτα! Έκανε παιδάκια!”…..
Λες κάτι για τη ζημιά ή γελάς με την ατάκα; Ε;
Εγώ πάντως γέλασα! 🙂
1 Comment
xaxaxaxaxaxa έλειωσε λέμε.. και κλάμα και γέλιο κι απόλα.. 🙂 🙂
καλη νύχτα στο λουλουδακι και τη μελισσούλα 🙂 🙂