“Ένα κορίτσι που θα ήθελε να είναι πιο ψηλό.
Μια γιαγιά που θα ήθελε να είναι πιο πολλά.
Ένα φεγγάρι που θα ήθελε να μη νιώθει μόνο του.
Κι ανάμεσά τους μπόλικα αστέρια.
Μια ιστορία για δρόμους που φωτίζονται, για φόβους που μοιράζονται, μα πάνω απ’όλα για την αγκαλιά:
τη μαγική εκείνη αγκαλιά που λειτουργεί σαν απάντηση σ’έναν κόσμο με πολλά ερωτήματα.”
Μια ιστορία ενσυναίσθησης που αξίζει να διαβαστεί σε μία τάξη, σε ένα σπίτι, σε ένα δάσος ή ακόμα και σ’έναν καθρέφτη μπροστά.
Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα Χαμόγελου και συμβολικά έχει ταιριάξει τόσο όμορφα στην οικογένειά μας. Πριν από 17 χρόνια, την πρώτη Παρασκευή του Οκτώβρη, γεννήθηκε το μεγαλύτερο χαμόγελο των ματιών μας. Παγκόσμια ημέρα Χαμόγελου…
Διαβάστε περισσότερα...
Από τις σαβάνες της Αφρικής μέχρι τους πάγους της Γροιλανδίας, οι άνθρωποι είναι οι κυρίαρχοι του πλανήτη Γη. Πώς όμως γίναμε τόσο ισχυροί; Το βιβλίο αυτό αποκαλύπτει ότι οι άνθρωποι έχουν μια υπερδύναμη που…
Διαβάστε περισσότερα...
Πριν από ακριβώς 11 χρόνια, στις 12 Σεπτεμβρίου 2011, η κόρη μας πήγε στον αγιασμό της Α’Δημοτικού!!! Ήταν λίγους μήνες νωρίτερα, που είχα αποφασίσει να ξεκινήσω το blog και χαίρομαι, γιατί έχω αποτύπωση αυτών…
Διαβάστε περισσότερα...
Έχουν περάσει σχεδόν 20 χρόνια από τότε που ηVictoria Hislop έγραψε Το Νησί , εμπνευσμένο από την ιστορία της Σπιναλόγκας, του νησιού των λεπρών στην Κρήτη. Ένα βιβλίο που μίλησε για το στίγμα, την…
Διαβάστε περισσότερα...
Το τελευταίο διάστημα η περιπέτεια υγείας αγαπημένου προσώπου της οικογένειάς μας, με έφερε σε ένα θάλαμο νοσοκομείου πολλές φορές. Σε αυτές μου τις επισκέψεις προχωρούσα μουδιασμένη στους γεμάτους με ράντζα διαδρόμους και αφουγκραζόμουν τον…
Διαβάστε περισσότερα...
Όταν ο μικρός Μαξ φοράει τη στολή του λύκου και αρχίζει τις σκανταλιές, η μητέρα του τον λέει “ΤΕΡΑΣ!” και τον στέλνει στο δωμάτιό του. Ο Μαξ θυμωμένος θα ξεκινήσει ένα ταξίδι για τη…
Διαβάστε περισσότερα...
Eίναι καιρός τώρα, που δεν μπορώ να καθίσω μπροστά στον υπολογιστή για να μοιραστώ σκέψεις μου. Ναι, είμαι σε μεγάλη πίεση, αλλά πάντα έβρισκα χρόνο να γράψω στο blog. Δεν είναι πρόβλημα ο χρόνος.…
Διαβάστε περισσότερα...
Γεννηθήκανε κι οι δύο την ίδια μέρα, την ίδια χρονιά. Ο Βάιος και ο Φώτος. Μα, μέχρι εκείνο το καλοκαίρι, του 1990, δεν είχε τύχει να συναντηθούν. Και κανείς άλλος δεν τους είχε δει…
Διαβάστε περισσότερα...
Όταν είσαι στην ηλικία μου, είναι σχετικά δύσκολο, να βρείς κάτι που να σου αρέσει ιδιαίτερα, όταν έχει να κάνει με βιβλία. Οπότε, με το που πήρα τα βιβλία στην αρχή, πίστευα πως δεν…
Διαβάστε περισσότερα...
Πέστε να με φάτε, αλλά εμένα το πρώτο Top Gun δεν με είχε τρελάνει. Ναι, μου είχε αρέσει. Ναι, ωραίος ο Tom Cruise και το λαβ στόρι και όλη η δράση, αλλά αν και…
Διαβάστε περισσότερα...
Μια μικρή και μαγική λέξη είναι το “Ευχαριστώ” που μέσα της περικλείει μια μεγάλη δόση ευγνωμοσύνης. Η ευγνωμοσύνη θρέφει την ψυχή μας και έχει αποδειχθεί ότι συνδέεται άμεσα με την ευτυχία. Ο ΟΧ-Ι ζούσε…
Διαβάστε περισσότερα...
Έφτασε και αυτή η εποχή, που ψάχνω βιβλία που θέλω να διαβάσω και δεν τα βρίσκω εκεί, που τα έχω αφήσει. (Και όχι, δεν είναι, γιατί έχω αρχίσει να το “χάνω” :p). Απλά, είναι…
Διαβάστε περισσότερα...
Και μόνο στο άκουσμα του ονόματος της πόλης, μου βγαίνει ένας αναστεναγμός. Ένας (ακόμη) πόλεμος ήρθε και έφερε απίστευτο πόνο και μία απέραντη θλίψη. Κι έρχεται ένα ποίημα που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος,…
Διαβάστε περισσότερα...
Το Πίτσι Πίτσου, το νησί των Πιτσιμπουίνων, είναι το πιο ασφαλές, αλλά και το πιο μυστήριο νησί στον κόσμο. Την ώρα της ζωγραφικής, πιτσιλιές αρχίζουν να σκάνε πάνω στα Πιτσιμπουίνια, ενώ το μεγάλο ηφαίστειο…
Διαβάστε περισσότερα...
Εγγραφείτε στο newsletter για να μαθαίνετε νέα για εκδηλώσεις, βιβλία,
διαγωνισμούς κ.α.
Διεύθυνση email
