H πιο παράξενη Παραμονή Πρωτοχρονιάς!

Καλή Χρονιά, φίλοι μου!
Να έχουμε υγεία, αγάπη και λίγη τύχη και όλα τα υπόλοιπα θα τα παλέψουμε και φέτος!
Δεν είναι κλισέ ευχές. Είναι τα βασικά απαραίτητα!
Αν είμαστε γεροί και έχουμε όλη αυτή τη θέρμη και την καλή διάθεση που δημιουργεί το “καύσιμο” της αγάπης, μπορούμε να προσπαθήσουμε τα πάντα. Ε, και λίγη τύχη πάντα βοηθάει! 🙂

Παραμονή Πρωτοχρονιάς  χτες, λοιπόν, και ήταν μια εργάσιμη ημέρα για εμάς.
Είχαμε κανονίσει οι παππούδες και οι γιαγιάδες να έρθουν στο σπίτι μας γύρω στις 10 το βράδυ, για να καθίσουμε μαζί, να κεραστούμε μεταξύ μας και να κόψουμε τη βασιλόπιτα.
Τα τελευταία χρόνια η έφηβη έχει καθιερώσει μία παράδοση για την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.
Θέλει να φτιάχνουμε μαζί το γλυκό, που θα σερβιριστεί μετά το Πρωτοχρονιάτικο μεσημεριανό γεύμα. #hello_εφηβεία

Έτσι και φέτος ξεκινήσαμε να ετοιμάζουμε μία τούρτα.
Έφτιαξε και έψησετο παντεσπάνι, χτύπησε τις κρέμες και τις έβαλε στο ψυγείο και μετά αρχίσαμε να μαζεύουμε το σαλόνι, για να είμαστε έτοιμοι, όταν θα ερχόντουσαν οι παππουδογιαγιάδες.

Και ξαφνικά….παφ!….κόπηκε το ρεύμα.

Βγαίνουμε στο διάδρομο της πολυκατοικίας και βλέπουμε ότι είχε ρεύμα κανονικά.
Κάνοντας ένα γρήγορο έλεγχο, διαπιστώσαμε, ότι δεν είχαν ρεύμα 2  από  όλα τα διαμερίσματα της πολυκατοικίας και το ασανσέρ.  Ήμασταν από τους τυχερούς.

Η ώρα ήταν 21:4o και προς στιγμήν δεν μας έπιασε κάποια ανησυχία, γιατί δεν είχαμε κάποια μαγειρική προετοιμασία στη μέση.
Ειδοποιήσαμε τη ΔΕΗ, όπου διαπιστώθηκε ότι ήταν βλάβη μερική, οπότε και έπρεπε να περιμένουμε να έρθει το συνεργείο.

Ειδοποιήσαμε παππουδογιαγιάδες να μην ξεκινήσουν ακόμη να έρθουν, γιατί πέρα από τα σκοτάδια στα οποία βρισκόμασταν, μένουμε στον τελευταίο όροφο της πολυκατοικίας και δεν θα ήταν εύκολο να ανέβουν με τα πόδια.

Τώρα; Δεν είχαμε και πολλές επιλογές.
Καθίσαμε και περιμέναμε.
Ανάψαμε όλα τα φωτάκια led που λειτουργούν με μπαταρία, ένα μεγάλο κερί, κουκουλωθήκαμε με τα κουβερτάκια του καναπέ και χουζουρεύαμε οι τρεις μας.

Εκείνη την ώρα αρχικά σκεφτόμουν, πόσο εκνευριστικό θα ήταν για κάποια οικογένεια που ετοίμαζε ρεβεγιόν (μαγειρέματα, στολίσματα κλπ), να τύχαινε κάτι τέτοιο και ευχόμουν και οι άλλες οικογένειες που είχαν το ίδιο πρόβλημα με εμάς, να μην ήταν σε μία τέτοια διαδικασία και να ήταν καλεσμένοι σε κάποιο άλλο σπίτι.

Όσο περνούσε η ώρα και μέναμε αγκαλιασμένοι με τη θερμοκρασία του δωματίου να πέφτει, σκέφτηκα ότι δυστυχώς υπάρχουν οικογένειες που αυτή η σκηνή είναι η καθημερινότητά τους.
Που ίσως δεν έχουν ρεύμα και δεν έχουν θέρμανση για τέτοιες κρύες νύχτες και δεν μπορούν να απολαύσουν όλα αυτά που εμείς θεωρούμε δεδομένα.
Σκέφτηκα πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει αγάπη, για να μπορέσεις να ξεπεράσεις αναποδιές και δυσκολίες και σε αυτά τα σκοτάδια με την ψύχρα να πέφτει, ένιωσα τυχερή!
Πολύ τυχερή! Δεν με ένοιαζε, αν θα κάναμε αλλαγή του χρόνου χωρίς ρεύμα.
Θα βγαίναμε στο μπαλκόνι να δούμε τα βεγγαλικά της πόλης να σκάνε μπροστά στα μάτια μας (τα τυχερά του να ζεις σε ψηλό όροφο), θα κόβαμε την πίτα και θα κοιμόμασταν αγκαλιά για να ζεσταθούμε και σύντομα θα είχα αποκατασταθεί η βλάβη.

Η ώρα όμως είχε πάει 22:30 και έπρεπε να φροντίσουμε τους τετράποδους φίλους μας.
Δεν γινόταν να περιμένουμε να έρθει το ρεύμα για να φροντίσουμε την τροφή και τη βόλτα τους.
Μπαμπάς και μαμά ντυθήκαμε καλά και βγήκαμε έξω για να τα φροντίσουμε.

Ενώ ήμασταν έξω και η ώρα είχε πάει 23:00 ήρθε το ρεύμα και φυσικά χαρήκαμε.
Είχαμε δηλώσει το πρόβλημα και μέσω της φόρμας στο  site, αφήνοντας τα στοιχεία μας, οπότε ένας ευγενέστατος κύριος από τη ΔΕΗ μας κάλεσε να επιβεβαιώσει ότι το πρόβλημα είχε λυθεί και μας ευχήθηκε καλή χρονιά!

Το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να πάρουμε παππουδογιαγιάδες, αλλά εκατέρωθεν είχαν βάλει τα ζεστά πυτζαμάκια τους και δεν ήταν εύκολο να βγουν στο κρύο, που ήταν ψιλοτσουχτερό και από την άλλη κι εμείς δεν προλαβαίναμε να πάμε σε κάποιους από τους δύο.
Με χαμόγελο και οι 3 πλευρές αποφασίσαμε ότι θα  έμενε ο καθένας στο σπίτι του!
Εξάλλου το μεσημέρι της Πρωτοχρονιάς θα ερχόντουσαν να φάμε όλοι μαζί.

Γρήγορα-γρήγορα τελειώσαμε την τούρτα και τη βάλαμε στο ψυγείο και μετά 15′ πριν την αλλαγή του χρόνου ανάψαμε όλα τα φωτάκια του σπιτιού και βάλαμε ένα μουσικό πρόγραμμα στην τηλεόραση, για να κάνουμε το countdown υποδοχής της νέας χρονιάς.
Υποδεχτήκαμε το νέο έτος με αγκαλιές και φιλιά οι τρεις μας και δεν ένιωσα καθόλου μοναξιά.
Ένιωσα γαλήνια, ήρεμη, ένιωσα πλούσια με όλα αυτά που έχω!

Οι πρώτες τηλεφωνικές ευχές ξεκίνησαν με τη μαμά μου να παίρνει για να με ενημερώσει ότι το φλουρί στη πίτα, που έκοψαν, έπεσε σε μένα!

Ω! Του θαύματος! Όλα τα χρόνια της ζωής μου το φλουρί σε όλες τις πίτες που έχουν κοπεί παρουσία μου, μου έχει πέσει μόνο άλλη μία φορά-στην Γ’Λυκείου, που το θεωρήσαμε καλό σημάδι για τις Πανελλήνιες. Δεν ξέρω, εάν το φλουρί βοήθησε τότε, πάντως εγώ μπήκα στη σχολή που ήθελα.

Στο δικό μας σπίτι το φλουρί δεν έπεσε σε κανέναν, γιατί δεν κάναμε το σωστό υπολογισμό στο μοίρασμα των κομματιών.
Έπεσε στο κομμάτι της πίτας που περίσσεψε. Χαχαχαααα!

Έτσι, πέσαμε για ύπνο με ένα χαμόγελο και οι τρεις!
Σήμερα το πρωί ξύπνησα πρώτη, για να βάλω το κρέας να σιγοψήνεται στο φούρνο και να μείνω λίγο μόνη μου με τον εαυτό μου να αφομοιώσω όλες αυτές τις στιγμές και να κάνω τις δικές μου εσωτερικές ευχές – προσευχές για τη νέα χρονιά!

Στο δέντρο υπάρχει το δώρο του Αϊ-Βασίλη για την έφηβη.
Κάθε χρόνο υπάρχει.
Και εύχομαι να είμαστε γεροί και να υπάρχει όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Τα τελευταία χρόνια δεν ζητάει κάτι.
Λίγο που -μεταξύ μας-δεν της λείπει κάτι, λίγο που πάντα αυτό που λαχταρά είναι η έκπληξη και όχι η αξία του δώρου, προσπαθώ να αφουγκράζομαι τις επιθυμίες της και να τα φέρνω εκεί μπροστά στο δώρο του Αϊ-Βασίλη.

Φέτος δεν είχαμε όλη την τύχη με το μέρος μας και σε αυτό, αλλά νομίζω ότι βρήκα τρόπο να της δώσουμε χαρά.

Ένα από αυτά που ήθελε και αναζητούσε ήταν μία συγκεκριμένη θήκη για το νέο κινητό που είχε αγοράσει στο Black Friday με το χαρτζιλίκι της.
Σε ένα  online κατάστημα βρήκα τη θήκη και την παρήγγειλα.
Έλα, όμως που η κακοκαιρία της Δευτέρας καθυστέρησε την παραλαβή στο κατάστημα της περιοχής μας και δεν μπορούσαμε να την έχουμε την παραμονή!

Σκέφτηκα, λοιπόν, να της τυλίξω τα υπόλοιπα δωράκια (ημερολόγια, σημειωματάρια, στυλό για να γράφει τις ατελείωτες ιστορίες της – φυσικά και όλα με ιδιαίτερα σχέδια – το ένα είναι αρκούδι λούτρινο :D) και στην κάρτα ο Αϊ-Βασίλης μαζί με τις ευχές του της έχει γράψει ότι το courier από τη Λαπωνία είχε ένα πρόβλημα και το επιπλέον δώρο, η θήκη για το κινητό που ήθελε, θα παραδοθεί στους γονείς της τις επόμενες ημέρες.
Είμαι σίγουρη ότι θα χαρεί και πάλι θα έχουμε πετύχει το επιθυμητό, τη χαρά της έκπληξης του Αϊ-Βασίλη!

Θέλω να είμαστε όλοι καλοί! Όλοι! Και να αγαπιόμαστε!
Όλα τα άλλα θα τα βρούμε ή θα τα διαχειριστούμε!

Πρέπει να ξυπνήσω κόρη και μπαμπά, για να ετοιμάσουμε το γιορτινό τραπέζι!

Καλή Χρονιά να έχουμε, φίλοι μου!
Να περάσουμε όμορφα!
Σας φιλώ!

Μαμά Μαμαδοπούλου