Οι πρώτες διακοπές της μάνας, ενώ δουλεύει. (Άρχισαν οι παππουδογιαγιοδιακοπές!)

Σήμερα είναι η 1η ημέρα παππουδογιαγιοδιακοπών της κόρης μου.

Αυτό σημαίνει, ότι είναι η 1η ημέρα και των δικών μου διακοπών.
Θα με ρωτήσετε, αν έχω άδεια από τη δουλειά;
Όχι, λοιπόν!
Ίσως σκεφτείτε ότι είμαι υπερβολική και μου πείτε:
Μα, το κορίτσι είναι σχεδόν 13. Δεν είναι ένα μικρό παιδί, που δεν έχει αυτονομια.
Δεν έχει ανάγκη κάποιον πάνω από το κεφάλι του συνέχεια.
Δεν σε χρειάζεται συνέχεια δίπλα της.

Ναι. ΑΛΛΑ….
Όταν είναι στο σπίτι, οφείλω να τηρήσω ένα πρόγραμμα και ένα πίνακα task (όπως λένε στο χωριό μου).

Πρώτα από όλα, οφείλω να έχω τροφή.
Και δεν εννοώ, μόνο τη φροντίδα για το μαγειρεμένο φαγητό -για το μεσημεριανό γεύμα.
Οφείλω να προβλέπω να έχω τρόφιμα για το πρωινό της, το δεκατιανό της, το απογευματινό της κλπ
Ναι, και για εμάς, το ζευγάρι, χρειάζεται να έχουμε τρόφιμα, αλλά είμαστε μεγάλα παιδιά και δεν θα με φάει και το άγχος, εάν ένα μεσημέρι δεν έχω φτιάξει φαγητό στην ώρα του. Επίσης κάποιο γεύμα μπορεί να είναι μόνο μία σαλάτα ή φρούτα με γιαούρτι κλπ.

Δεύτερον, πρέπει την πηγαινοφέρνω σε μέρη που δεν μπορεί να πάει μόνη της.
π.χ. στο κολυμβητήριο, στο βόλεϊ, στη φίλη που είναι πιο μακριά.
Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μία μεγαλύτερη πίεση χρόνου για μένα, γιατί όλη την ημέρα τρέχω να προλάβω- Δευτέρα – Κυριακή non stop.
Θα μου πείτε, δεν μπορεί να την πηγαίνει και ο μπαμπάς;
Μισό….

ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!

Όχι.
Ο μπαμπάς της και καλός μου, έχει ένα ακατάστατο πρόγραμμα επαγγελματικά και δεν μπορώ να υπολογίζω στη βοήθειά του.

Τρίτον, οι δουλειές στο σπίτι είναι λιγότερες.
Θα μου πείτε (επιτέλους, μπορείτε να μην μου λέτε σε κάθε τί, που γράφω. Μπωωωωω!!),
Είναι μεγάλο παιδί, δεν βοηθάει;
Βοηθάει, αλλά αντικειμενικά κάποια πράγματα είναι πιο πολύ πάνω μου.
Μην μου αρχίσετε πάλι το κήρυγμα για το ότι οι δουλειές πρέπει να μοιράζονται. Το ξέρω και ο κάθε ένας έχει αναλάβει πράγματα, αλλά ως συγκεντρωτικό πλάσμα έχω δημιουργήσει μια κατάσταση που…Ας το αφήσουμε για την ώρα. Αυτό θέλει άλλη συνεδρία.
Παρόλα ταύτα, τα άπλυτα λιγοστεύουν, άρα και τα ρούχα για σίδερο είναι λιγότερα κλπ κλπ

Τέταρτον, τα Σαββατοκύριακα ξυπνάω ό,τι ώρα θέλω.
Επειδή είναι όλα τα παραπάνω σε ισχύ, δεν έχω κανένα λόγο να ξυπνάω νωρίς.
Ξυπνάω Ό,ΤΙ ώρα θέλω! (Πόσο ωραίο ακούγεται, ε;)
Ό,τι ώρα θέλω!!

Κι ας σηκώνομαι πάλι από τις 07:30. Σημασία έχει πως δεν βάζω ξυπνητήρι.

Πέμπτον, σαν ζευγάρι μπορούμε να κανονίσουμε χρόνο για εμάς, να βγούμε, να πάμε βόλτα οι δυό μας, μόνοι μας.
Αυτός ο χρόνος που χρειαζόμαστε οι δυό μας.
Ακόμη κι όταν δεν πάμε πουθενά και μένουμε ξαπλωμένοι ο ένας στον έναν καναπέ και ο άλλος στον άλλο και χαζεύουμε το ταβάνι.

Έκτον, μένω μόνη μου με τον εαυτό μου.
Έχω τη δυνατότητα να απολαύσω πιο ήρεμα το δικό μου χρόνο.
Ξεχνάω το ρολόι.
Πηγαίνω κολυμβητήριο με πιο αργούς ρυθμούς, στο σούπερ μάρκετ μελετώ περισσότερη ώρα τις ετικέτες στα προϊόντα, συγκρίνω πιο προσεκτικά τις τιμές, στέκομαι στις γευστικές δοκιμές, δεν τρέχω σαν τρελή με το καροτσάκι στους διαδρόμους.

Λειτουργώ σε όλα, λες και ξαφνικά, δεν υπάρχει στο βάθος το τέρμα της ημερήσιας διαδρομής.
Το τέρμα του ημερήσιου αγώνα.
Αυτό! Λες και κάθε μέρα τρέχω έναν αγώνα μόνη μου (και βγαίνω πάντα πρώτη ή τελευταία), με μόνο αντίπαλο το χρονόμετρο που μετράει αντίστροφα από τις 24 ώρες.

Ναι, θα πω, επιτέλους διακοπές για εκείνη και για εμένα!
Επιτέλους, θα πέσουν για λίγο οι ρυθμοί μου και θα πάρουμε ανάσα μεταξύ μας.
Μπορεί να ακούγεται άσχημα. αλλά ποτέ δεν με πείραξε να το πω και να το παραδεχτώ.
Χαίρομαι όταν φεύγει, γιατί ξέρω ότι εκεί που πηγαίνει την προσέχουν πιο πολύ από τα μάτια τους, περνά όμορφα, τόσο που ξεχνά ακόμη και να μου μιλήσει στο τηλέφωνο.
Φυσικά και υπάρχουν στιγμές που μου λείπει πολύ,αλλά όχι τόσο ώστε να με ρίξει ψυχολογικά.

Χτες χαιρετηθήκαμε και μου λέει,
-Πόσο χαίρομαι που φεύγω. Χαίρεσαι κι εσύ έτσι;
Kαι της φώναξα, ΝΑΙ!! ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΦΕΥΓΕΙΣ!
Και γέλαγε αληθινά με την καρδιά της.
-Θα περάσεις καλά, πονηρούλα!
-Κι εσύ πονηρούλα!

Επιτέλους έφυγε!
Επιτέλους διακοπές!
Επιτέλους, ώρα να αρχίσουν οι φρόουζεν μαργαρίτες!

Μαμά Μαμαδοπούλου