Ξεζούμισε τις ομορφιές, που έχεις μπροστά στα μάτια σου

Κατεθυνόμαστε στο κολυμβητήριο και στο φανάρι χαζεύω το φθινοπωρινό ουρανό λίγο πριν τη Δύση.

Λατρεύω το φθινοπωρινό ουρανό και τα παιχνίδια που κάνουν τα σύννεφα με τον ήλιο.
Λέω στη νεαρά:
“Δες, τί ωραίος που είναι ο ουρανός! Κοίτα εκεί κάτω τί όμορφα χρώματα έχει το άνοιγμα.”

“Στο χωριό το καλοκαίρι είναι καλύτερος ο ουρανός” απαντά.

Σαφεστατότατα γνωρίζω, ότι η εφηβεία αντιδρά σχεδόν σε όλα, αλλά μου βγήκε αυθόρμητα το παρακάτω, το οποίο είναι στάση και φιλοσοφία της ζωής μου.

“Είμαι σίγουρη ότι ο ουρανός στο χωριό είναι πιο εντυπωσιακός, όπως επίσης και στη Χαβάη μετά από βροχή ο ουρανός πάνω από τον ωκεανό θα είναι σίγουρα υπέροχος.
Αυτή τη στιγμή όμως θαυμάζω τον ουρανό που έχουμε εδώ μπροστά στα μάτια μας.
Είναι κρίμα να μην χαίρεσαι κάτι, που είναι όμορφο γιατί ξέρεις ότι υπάρχει κάτι ομορφότερο.
Πάντα υπάρχει κάτι καλύτερο και μακάρι να υπάρχει δηλαδή, γιατί έτσι το κάνουμε όνειρο και το κυνηγάμε.
Όμως είναι καλό να απολαμβάνεις αυτό που έχεις μπροστά σου και το ότι υπάρχει κάτι καλύτερο, να το έχεις σαν δεύτερη σκέψη.

Ξεζούμισε τη στιγμή που ζεις με τις ομορφιές της και παράλληλα επιδίωξε να αγγίξεις το καλυτερότερο, το τέλειο, το ονειρεμένο.”

“Καλά! Τί θα φάμε αύριο;” μου είπε.

“Μακαρόνια με κιμά”, της απάντησα.
“Καλά!”, μου είπε

Και κάπως έτσι έκλεισε άλλο ένα φιλοσοφικό παραλήρημα της μάνας με έφηβη κόρη.
Με μακαρόνια με κιμά.

( Στη φωτογραφία είναι ο καλοκαιρινός ουρανός του Παρισιού. Μα, πόσο αγαπώ τα σύννεφα! ) 

Μαμά Μαμαδοπούλου