Ε, ΝΑΙ! ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ ΕΚΕΙ. :)

Έχω δηλώσει ότι έχω μεγαλώσει σε γειτονιά χωριού σε μία υπέροχη διεύθυνση:

“Οδός Γιασεμιών 15 :)”

H “Οδός Γιασεμιών” ήταν γεμάτη λουλούδια.

Όπως ίσως αντιλαμβάνεστε, όταν ακούω για γειτονιές, στο μυαλό μου έρχονται χαρούμενες εικόνες με παιδιά που παίζουν στο δρόμο και γείτονες, να καλημερίζονται, να μοιράζονται νέα (γκουχ!γκουχ! Κουτσομπολιά) και όμορφες στιγμές.

 

Γειτονιές, που φέρνουν φιλίες και σχέσεις ζωής.

Γιατί όταν η πόρτα του γείτονα είναι μόλις λίγα μέτρα από τη δική σου, σιγά-σιγά εκείνος γίνεται κομμάτι της καθημερινότητάς σου, του ενδιαφέροντός σου, των συναισθημάτων σου και έτσι της ζωής σου.

Η οικογένειά μου από τότε έχει σχέσεις ζωής με οικογένειες, που είναι πια συγγενείς ψυχής.

Οι γείτονες είναι εκεί κάθε μέρα.

Σε συναντούν στο πέρασμά σου.

Ξέρουν το πρόσωπό σου,τις εκφράσεις σου τις συνήθειές σου καλύτερα και από τους πιο στενούς σου συγγενείς, που βλέπεις πιο αραιά γιατί μένουν κάπου πιο μακριά.

Αναγνωρίζουν κάθε διαφορετική συμπεριφορά σου, διακρίνουν την ανησυχία σου, αλλά και τη χαρά σου και όλα αυτά όχι πάντα από κουτσομπολιό, αλλά από πραγματικό ενδιαφέρον,  αφού μετά από λίγο καιρό δένονται μαζί σου κι εσύ μαζί τους και τις περισσότερες φορές, γίνονται φίλοι καρδιακοί.

Φίλοι, που προστρέχουν να βοηθήσουν και να σταθούν σε μία έκτακτη ανάγκη ή να γιορτάσουν μαζί σου ένα χαρούμενο νέο.

Φυσικά και υπάρχουν οι γείτονες, με τους οποίους δεν βρίσκεται κοινά σημεία ή βάζουν δυνατά τη μουσική ή κάνουν φασαρία ώρες κοινής ησυχίας, αλλά…κι αυτοί κάνουν τη διαφορά.

Οι γειτονιές υπάρχουν, όταν υπάρχουν άνθρωποι, που θέλουν να ζουν σε αυτές.

Οι άνθρωποι είναι αυτοί που ανάλογα  με την προσωπικότητά τους δίνουν μορφή και υπόσταση στην έννοια της γειτονιάς (που παύει να έχει απλά την έννοια του συνόρου).

Έτσι και στο διαδίκτυο.

Από τότε που η έκφραση και η επικοινωνία βρήκε διέξοδο εκεί….εδώ, άρχισαν να δημιουργούνται-καλλιεργούνται ανθρώπινες σχέσεις.

Άρχισαν άνθρωποι να συναντιούνται καθημερινά, να ζουν δίπλα-δίπλα και να μοιράζονται παρουσίες, σκέψεις, έγνοιες, συναισθήματα και όχι μόνο.

Κατεξοχήν λάτρης της κοινωνικής δικτύωσης και του blogging τα τελευταία χρόνια έχω στήσει το διαδικτυακό “τσαρδί” μου με την αυλή του, με τα όλα του και συναντώ πολλούς ενδιαφέροντες ανθρώπους.

Με αρκετούς έχω πλέον ουσιαστικές πραγματικές βαθιές φιλικές σχέσεις  με τους οποίους καθημερινά μοιράζομαι κομμάτια της μέρας μου, των σκέψεών μου και της ψυχής μου.

Αναγνωρίζουμε συνήθειες και όταν διαπιστώνουμε διαφορές και σε αλλαγές συμπεριφοράς ή διάθεσης,  προστρέχουμε από ενδιαφέρον.

Σχέσεις που μετουσιώνονται και εκτός διαδικτύου.

Γίνονται πραγματικές-προσωπικές μέχρι και οικογενειακές.

Και κάποιες από αυτές θα τις συναντήσω στις Ψηφιακές Γειτονιές που γίνονται για 2η χρονιά στο The Hub Events.

Κάποιες από αυτές τις φιλικές σχέσεις ξεκίνησαν στις περσινές Ψηφιακές Γειτονιές, όπου συναντηθήκαμε για πρώτη φορά άνθρωποι που μιλούσαμε σχεδόν καθημερινά μέσα από τα blog μας και διαπίστωσαν ότι πέρα απο συννεφοπαρμένη, είμαι και άνθρωπος. :p

Με κάποιους γνωριστήκαμε εκεί και συνεχίσαμε την καθημερινή μας επαφή μέσα από το διαδίκτυο.

Η 1η διοργάνωση είχε ένα μικρό-κρυφό άγχος για μένα, καθώς συμμετείχα σε ένα από τα panel με άλλες αγαπημένες blogger.

Ξέρετε….λίγο η αγωνία, μην δεθεί κόμπος η γλώσσα και δεν μπορώ να μιλήσω (“Φέρτε μου ένα λαπιτόπι! Πιο εύκολα τα γράφω!”), μην πω καμιά “κοτσάνα” που τις έχω και εύκολες, αλλά όλα κύλησαν μια χαρά, αφού αισθάνθηκα ότι ήμουν ανάμεσα σε ανθρώπους φίλους, γνωστούς, γνώριμους.

Μετά τη διοργάνωση είχα καταγράψει σκέψεις και συναισθήματα, που μπορείτε να διαβάσετε εδώ :

“Γιατί οι γονείς είναι δύναμη”

Μετά την παρατήρησή μου στο τέλος του άρθρου :p (ότι πρέπει να είναι διήμερη η διοργάνωση) το σκέφτηκαν τα 5 σουπερκορίτσια της διοργάνωσης και αποφάσισαν να στήσουν τις Ψηφιακές Γειτονιές για 4 και 5 Απριλίου.

Yπάρχει επιλογή να παρακολουθήσει κάποιος μία από τις δύο μέρες της διοργάνωσης, αλλά εγώ θα παρακολουθήσω και τις δύο μέρες.

Θα σας πω αμέσως γιατί.

H 1η μέρα, Παρασκευή 4 Απριλίου έχει workshop-εργαστήρια, τα οποία ανυπομονώ να παρακολουθήσω, καθώς θα ακούσουμε πράγματα για τη φωτογραφία από την αγαπημένη Μόνικα Κρητικού, για δημιουργική γραφή από έναν από τους #kalyterous_tou_eidous_tou #dimiourgo_ton_kalliteron_hashtag #οποιος_ειναι_φιλος_του_στο_facebook_θα_καταλάβει, Βαγγέλη Προβιά και για pitching, δηλαδής πώς μέσα σε 3 λεπτά μπορούμε να περιγράψουμε σε κάποιον άγνωστο το blog μας, τις φιλοδοξίες και τους στόχους μας. Αυτό το τελευταίο…άσκηση θάρρους για μένα και το χρειάζομαι (που παίρνω φόρα και δεν σταματαω).

Για εκείνους που θέλουν να ξεκινήσουν το δικό τους blog, θα έχει workshop δημιουργίας του αλλά και πώς μπορούν μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα (από τον Τάσο Βελιάδη) μπορούν να προσελκύσουν περισσότερο κόσμο.

Αυτή τη μέρα δεν θέλω να τη χάσω, γιατί θεωρώ πολύ σημαντικό το να μαθαίνω τρόπους μέσα από τους οποίους μπορώ να εκφράζομαι πιο εύκολα και ακόμη πιο δημιουργικά.

Η 2η μέρα , Σάββατο 05 Απριλίου έχει ομιλίες από ανθρώπους που έχουν ξεχωρίσει στο είδος τους, όπως ο Παραμυθάς, Νίκος Πιλάβιος,η Σοφία Μαντουβάλου, ο Κίμων Φραγκάκης από το andro.gr, ο Βασίλης Βαρδάκας και ο Βλάσης Μαρωνίτης από τις εκδόσεις KeyBooks, η Αννούσα Μελά από το Mystleforecast.gr, η αγαπημένη Αθηνά Πάνου από το Sugarbuzz.gr, η Esther Van De Pall από τοBabyccino  και βέβαια panel με αγαπημένες blogger. Eπιτρέψτε μου να ξεχωρίσω, καθώς έχω  μια πιο προσωπική σχέση μαζί τους,  τις Αρετή Μποταϊτη (Lead Singer στο φωτεινό, όπως η ίδια Bright Side Of Mom), τη Βέρα Λεβέντη (δημιουργική, αισιόδοξη μαμά κουκουβάγια Οwl Mommy, με το όνομα), τη Σινα Δημητρίου (με τις ευφάνταστες και ξεχωριστές της ιδέες στο Είμαι Παιδί)  και την Παναγιώτα Σταμάτη (εμπνευσμένη δημιουργό του NewAge Mama).

[Αναλυτικότερα σχετικά με τους ομιλητές/blogger/συντελεστές workshop μπορείτε να δείτε εδώ: Ομιλητές,  Blogger-Panel,     Workshop)

Η 2η μέρα είναι πολλά υποσχόμενη σε ιστορίες έμπνευσης, ιστορίες ζωής και χαρά που θα παρακολουθήσω φίλες και ανθρώπους που θαυμάζω να ξετυλίγουν μπροστά μας την έμπνευσή τους.

Και βέβαια έχουν αρχίσει ήδη και κλείνονται πολλά ραντεβού για καφέ, για να πούμε τα νέα μας και από κοντά.

Ε, πώς είναι δυνατόν να χάσω καποια από τις δύο μέρες.

Ραντεβού εκεί, λοιπόν!

Στις γειτονιές του διαδικτύου, στις Ψηφιακές Γειτονιές.

Α! Κι αν δεν βρεθούμε στις ομιλίες και στα workshop, αναζητήστε με στο Coffee και Lunch Break (όπου έχει μπουφέ με φαγητό, κάπου εκεί θα είμαι :p).

Kαι επειδή οι διοργανώτριες είναι και μαμάδες και ξέρουν, ότι η πρώτη σκέψη των γονιών είναι “Και τα παιδιά; Πού θα αφήσω τα παιδιά;”, θα σας πω ότι για μία ακόμη χρονιά έχουν φροντισει και γι’αυτό.

Θα υπάρχει χώρος ειδικά σχεδιασμένος παιδότοπος με ειδικούς που θα προσφέρουν δημιουργική απασχόληση για τους μικρούς φίλους.

“Μεγαλώνοντας (σ)το αύριο” είναι το θέμα της φετινής διήμερης εκδήλωσης και έχει μεγάλο ενδιαφέρον για τη διττή του υπόσταση.

Δανείζομαι λίγες γραμμές από το site των Ψηφιακών Γειτονιών για να κλείσω :

“Tο blogging  είναι μία διέξοδος από τα καθημερινά άγχη και δίοδος επικοινωνίας που, εκτός από εκτόνωση, προσφέρει και λύσεις σε προβλήματα.

Άλλωστε, όταν ο γονέας μπλοκάρει, ξεκινάει να…blog-άρει!

Οι γειτονιές που δημιουργούνται στο διαδίκτυο δεν είναι ουτοπία. Η επαφή ανάμεσα σε ανθρώπους που αντιμετωπίζουν τις ίδιες προκλήσεις είναι ανεκτίμητη και η δύναμη της ομάδας μεγάλη.”

 Οι Ψηφιακές γειτονιές απευθύνονται σε όλους εκείνους που

–          μόλις ανακάλυψαν το μαγικό κόσμο του blogging,

–          διατηρούν blog και αναζητούν ακόμα την «ταυτότητά του»

–          θεωρούνται οι «βετεράνοι» του blogging και αναζητούν έμπνευση

Περισσότερες πληροφορίες : psifiakesgeitonies.gr