Σε αυτή τη διεύθυνση μεγάλωσα.
Σε ένα χωριό γεμάτο γειτονιές με ονόματα οδών λουλούδια.
“Οδός Ανθέων”, “Οδός Υακίνθων” και “Οδός Γιασεμιών”, που ήταν η δικιά μας γειτονιά.
Τα σπίτια ήταν αντικριστά με μεγάλες αυλές, γεμάτες λουλούδια, δέντρα, σκυλάκια, πουλιά και γάτες.
Ο δρόμος χωρίς κίνηση διαθέσιμος για παιχνίδι πάντα. Κόντρες με τα ποδήλατα, κυνηγητό, ποδόσφαιρο, “μήλα”, τζαμί, πετροπόλεμο, μπουγέλα κι ένα σωρό άλλα παιχνίδια και κάποια άλλα αυτοσχέδια από τα 20-30 παιδιά της γειτονιάς.
Μόνο οι ώρες που λειτουργούσε το σχολείο και οι κοινής ησυχίας κρατούσαν ηρεμία στο δρόμο. Όλες τις υπόλοιπες άκουγες φωνές και παιδικά γέλια.
Στο κάθε σπίτι, μία οικογένεια που η μαμά και ο μπαμπάς ξεχώριζαν σε κάτι.
Η κυρία Μαργαρίτα, καταπληκτική μοδίστρα, η γιαννιώτισσα Αθηνά σπεσιαλίστας στις πίτες με χειροποίητο φύλλο, ο θείος Γιάννης ο θαυματουργός γιατρός του χωριού και ήρεμος φιλόσοφος, ο κύριος Δημήτρης καλλιτέχνης, ο οποίος έπλεκε και καλάθια από αγρια σχίνα, η κυρία Ελένη με τις ξεχωριστές κουπ μαλλιών της και πρώτη κουτσομπόλα, ο κύριος Γιώργος με την ωραία φωνή δάσκαλος και ψάλτης της εκκλησίας, ο κύριος Σπύρος λάτρης της κηπουρικής, με τα πιο σπάνια λουλούδια να ανθίζουν στον κήπο του, ο θείος μου λάτρης της ζωγραφικής, του θεατρου και του κινηματογράφου, είχε πάντα να σου προτείνει κάτι να δεις συνοδεύοντάς το από μία ιστορία από τις δικές του εμπειρίες, η κυρία Ιωάννα που άλλαζε χρώμα στο σπίτι σχεδόν κάθε χρόνο και δεν άφηνε έπιπλο στην ίδια θέση για πάνω από 6 μήνες, η κυρία Δήμητρα με τις αφηγήσεις της και πόσοι άλλοι.
Φυσικά και οι καλυτερότεροι και ξεχωριστοί σε όλους τους τομείς για όλα τα παιδιά ήταν οι γονείς τους.
Καλύτεροι σε όλα! Με αυτούς γέμιζαν τα μάτια μας.
Γειτονιές γεμάτες χρώματα, μυρωδιές και αρκετούς διαφορετικούς ανθρώπους.
Μόλις άνοιγε το πρώτο παντζούρι και μετά το δεύτερο,αναζητούσαν οι νοικοκυρές η μία την άλλη για να πουν την “Καλημέρα”!
Να δουν τον καιρό και να πουν, τί θα μαγειρέψουν, τί θα αγοράσουν από τον μπακάλη, αν διάβασε ο μικρός, αν κοιμηθηκε η μικρή νωρίς και βέβαια, να κανονιστεί ο πρώτος καφές της μέρας, όπου εκεί θα έκαναν ένα ευχάριστο διάλειμμα από τις δουλειές, για να πουν νέα, κουτσομπολιά, να γελάσουν, αλλά και να μοιραστούν τα “αχ!” της όποιας στεναχώριας τους.
Δεν ταίριαζαν όλοι με όλους, όπως είναι φυσιολογικό και γινόντουσαν και μικρόπαρεξηγήσεις, αλλά και χοντροπαρεξηγήσεις, οι οποίες με τον καιρό ξεθώριαζαν και πάλι μαζί βρισκόντουσαν.
Στις γιορτές κάθε σπίτι γιορτινό είχε την πόρτα του ανοιχτή και γινόντουσαν γλέντια και χαρές.
Και στις στεναχώριες προσέτρεχαν όλοι να συμπαρασταθούν και να βοηθήσουν.
Σε μία τέτοια γειτονιά μεγάλωσα!
Σε ένα χωριό!
Και νιώθω πολύ τυχερή!
Και όποτε ακούω γειτονιές, στο μυαλό μου φέρνω την “Οδό Γιασεμιών”, που ήταν γεμάτη ζωή, ποικιλία και διαφορετικότητα.
Όπως ποικιλία, διαφορετικότητα, ζωή, χρώματα και ξεχωριστούς ανθρώπους είναι γεμάτες και οι ψηφιακές γειτονιές.
Αυτές στις οποίες ανοίγουμε καθημερινά την πόρτα μας, εμείς όλοι που επικοινωνούμε μέσα από τα ψηφιακά συστήματα και το διαδίκτυο.
Είτε γράφουμε, είτε διαβάζουμε, είτε ακούμε, είμαστε κάτοικοι γειτονιών.
Η ιδιαιτερότητα που υπάρχει στις ψηφιακές γειτονιές, είναι στο ότι μπορείς να έχεις πολλές διευθύνσεις παράλληλα και όχι μόνο μία.
Ανάλογα με τα ενδιαφέροντά σου μπορεί να είσαι γείτονας στην “Οδό Γονέων”, στην “Οδό Βιβλιοφάγων”, στην “Οδό Μάστερ Μαγείρων”, στην “Οδό Μουσικής”, στην “Οδό Πολιτικής”, στην “Οδό Μόδας“, στην “Οδό Διασκόσμησης” και ένα σωρό άλλες.
Είναι υπέροχο, ότι μπορείς και μοιράζεσαι τα νέα σου, επικοινωνείς, μαθαίνεις, εκφράζεσαι και όχι μόνο.
Στο μεταξύ όλο και κάποιος καινούριος θα μετακομίσει σε κάθε γειτονιά και οι παλιοί φροντίζουν, να του μάθουν τα κατατόπια.
Και όπως σε όλες τις γειτονιές, όλοι είναι ξεχωριστοί και κάποιοι πιο ειδικοί και γνώστες.
Σε όλες αυτές τις “Ψηφιακές Γειτονιές” οι γονείς γείτονες φέρνουμε πάντα και τις φωνές και τα γέλια των παιδιών μας, που ακούγονται ακόμη και όταν προσπαθούμε να μην επιτρέψουμε τόση φασαρία. Δεν φταίμε εμείς. Εκπέμπονται από μέσα μας μαζί με την αγάπη μας.
Μία παρόμοια αγάπη με αυτή που γεννιέται κάθε φορά, που ένα νέο δημιούργημα βλέπει το φως, όπως αυτό της δημιουργίας ενός blog, στο οποίο δίνεις κομμάτια σου, ενώ το σχεδιάζεις, ενώ γράφεις και με κρυφό καμάρι, αλλά και αγωνία πατάς το κουμπί “Publish” για να βγει στον αέρα.
Αυτή την αγάπη, που μπορεί να την αισθανθείς ακόμη και απλά διαβάζοντας ένα blog.
Στις 20 Απριλίου οι “Ψηφιακές Γειτονιές” συναντιούνται στον πολυχώρο Hub Events σε ένα ραντεβού, που δίνουν οι “Μικροί Μεγάλοι” για όλους εμάς τους γειτόνους, που είμαστε και γονείς.
Μαμάδες και μπαμπάδες, που είτε έχουν το δικό τους blog, είτε άλλοι νιώθουν ότι έχει έρθει η ώρα να δημιουργήσουν το δικό τους διαδικτυακό “σπίτι”, θα συναντηθούμε εκεί για να παρακολουθήσουμε ένα event, που θα συνδυάζει τη γνώση και την εμπειρία με ομιλίες και workshop από ειδικούς, εξελίξεις στην τεχνολογία, αλλά και παράλληλα τη διασκέδαση και το networking.
Μπορείτε να δείτε το πρόγραμμα του συνεδρίου αναλυτικά εδώ : Πρόγραμμα “Ψηφιακές Γειτονιές”
Σε λίγο καιρό κλείνω 2 χρόνια ως “Μαμαδοblogger” και σας επιβεβαιώνω, αυτό που λέγεται από την ομάδα διοργάνωσης, “To να μοιράζεσαι είναι διασκεδαστικό”. Τουλάχιστον, θα πω συμπληρώνοντας!
Είναι μεγάλη μου τιμή, που θα βρίσκομαι ανάμεσα σε όλους αυτούς τους αξιόλογους ομιλητές και αγαπημένους “γείτονες” bloggers : Ομιλητές (Να’μαι κι εγώ εδώ : Μαμά Μαμαδοπούλου).
(Update 07.04.2013)
Ακόμη μεγαλύτερη η χαρά μου, που θα μπορέσω να συναντήσω όσους από εσάς έρθετε και έτσι θα έχουμε την ευκαιρία, να χαμογελάσουμε πρόσωπο με πρόσωπο, γιατί δεν είμαστε μόνο emoticons! 🙂
Ραντεβού λοιπόν, εκεί! Στις γνώριμες “Ψηφιακές Γειτονιές”!
Όλες οι πληροφορίες για τη διοργάνωση του συνεδρίου “Ψηφιακές Γειτονιές” υπάρχουν στο site : psifiakesgeitonies.gr
Για κρατήσεις εισιτηρίων : psifiakesgeitonies.gr/tickets-psifiakes-geitonies
facebook.com/psifiakesgeitonies
2 Σχόλια
[…] σχολιάσω όλες αυτές τις υπέροχες αναρτήσεις φίλων και ψηφιακών γειτόνων, θα γνωρίσω μερικούς νέους φίλους όπως τη Σοφία που […]
[…] Οδός Γιασεμιών 15 […]