ΜΙΑ ΤΟΥΡΤΑ ΜΕ ΟΛΙΓΟΝ ΑΠΟ ΖΑΧΑΡΟΠΑΣΤΑ!

Ε, ολίγον από ζαχαρόπαστα, γιατί δεν κατάφερα να τη σκεπάσω την τούρτα με δαύτη.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή!

Μετά την περσινή υπερπαραγωγή του Μπαλού (της τούρτας Αρκούδου δείτε την εεεεδώ:  “Τούρτα Αρκούδος – Η συνταγή “), φέτος η 8χρονη δεσποινίς ζήτησε να φτιάξουμε μία τούρτα με θέμα τις αγαπημένες της Monster High.

Στην αρχή σκέφτηκα να πάρω τις κούκλες που έχει, να τις πλύνω και να τις καθίσω επάνω στην απλή τουρτα που θα έφτιαχνα, αλλά μετά ξύπνησε το μητρικό φίλτρο και είπα,

“Έλα, μωρέεεεεε! Ας δοκιμάσω να της φτιάξω μία με το σήμα, τον Buddy με ζαχαρόπαστα!”

Επισκέφθηκα το Τουρtorial, το blog ζαχαροπλαστικής της φίλης Georginaς (προσοχή στο τελικό σίγμα), για να δω πώς παρασκευάζεται η ζαχαρόπαστα, αλλά μετά σκέφτηκα, ότι είναι πολλές μαζεμένες οι προκλήσεις, για να έχω ΚΑΙ να τη φτιάξω τη ζαχαρόπαστα ΚΑΙ να την απλώσω.

Οπότε και αποφάσισα αυτή τη φορά να την αγοράσω έτοιμη.

(Σημείωση: Να επισκεφθείτε το Τουρtorial. Η Georgina κάνει θαύματα.)

Εν αρχή ήτουνα οι ζαχαρόπαστες, λοιπόν.

Έτοιμες και στα σακκουλάκια τους.

Είχα λόγο που διάλεξα λευκή και μαύρη. Θα δείτε κατωτέρω (πώς τα λεώ)!

Μετά προστέθηκε ο πλάστης και η ζάχαρη άχνη

Άπλωσα λιγη ζάχαρη άχνη στον πάγκο και άρχισα να ανοίγω τη ζαχαρόπαστα, όπως κάνουν οι καλές γιαγιάδες και οι προκομμένες νοικοκυρές, όταν ανοίγουν φύλλο για πίτα (όχι εγώ).

https://www.kidscloud.gr/wp-admin/post.php?post=7830&action=edit

Μία φορά. Κόλλαγε. Βάλε λίγη άχνη πάλι, πλάσε τη. Δεύτερη φορά. Άνοιξε. Δεν κόλλαγε.

Ναι, αλλά δεν φτάνει να καλύψω τα τετραγωνικά μέτρα της τούρτας (βγήκε μεγάλη πάλι).

Βάλε άχνη πάλι, πλάσε τη. Τρίτη φορά. Μπαααα! Δεν θα φτάσει.

Θα κάνω μόνο το κεφάλι του Buddy και θα το στολίσω επάνω στη μους σοκολάτα με την οποία είχα καλύψει το επάνω μέρος της τούρτας.

Κάλυψη όλης της τούρτας με ζαχαρόπαστα next year!

Να είναι και μικρότερη.

Η αλήθεια είναι και σοβαρά ομιλώντας για λίγο, για πρώτη φορά θα έπρεπε να δοκιμάω να καλύψω μικρότερη τούρτα με μικρότερη επιφάνεια και όχι τετράγωνη.

Oπότε ξεχώρισα την απαιτούμενη λευκή  ζαχαρόπαστα, την έπλασα, την πασπάλισα με άχνη για να μην κολλάει  κι άρχισα να ανοίγω φύλλο με τον πλάστη.

Πριν από αυτό όμως, είχα εκτυπώσει σε χαρτί Α3 τον Buddy, τον οποίο και έκοψα γύρω γύρω.

(Μετά τον ξεμάτιασα κιόλας.

Κυριολεκτικά, όχι γιατί είχε πονοκέφαλο, ξερετε φτου-φτου και τέτοια!)

Αφού άπλωσα τη ζαχαρόπαστα, έβαλα το σχέδιο επάνω στην επιφάνεια

Και κρατώντας σταθερά το χαρτί για να μην κουνιέται, με ένα μαχαίρι άρχισα να σχεδιάζω το περίγραμμα και να αφαιρώ τα επιπλέον κομμάτια

Μέχρι που έμεινε έτσι

Και μετά….τσα! Έτσι!

Πήρα το κεφάλι του και το ακούμπησα προσεκτικά επάνω στην επιφάνεις της τούρτας

Σε αυτό σημείο θα σημειώσω, ότι την τούρτα την είχα έτοιμη στο ψυγείο 4-5 ώρες νωρίτερα.

Θα πρέπει να έχει παγώσει πριν επιχειρήσετε, ότιδήποτε με ζαχαρόπαστα, για να μην σας γίνει νια-νια (σαφέστατη πάλι και με τους κατάλληλους όρους και περιγραφές).

Στη συνέχεια σειρά είχαν τα μάτια, όπου ακολούθησα την ίδια διαδικασία.

Έκοψα τα μάτια και τη μύτη και τα στερέωσα επάνω στη μαύρη ζαχαρόπαστα

για να τα σχεδιάσω.

Για να πετύχω ακριβώς τα σημεία που θα πρέπει να τα τοποθετήσω στο πρόσωπο, πήρα το κομμένο χαρτί, το ακούμπησα επάνω στη λευκή ζαχαρόπαστα και έβαλα μάτια και μύτη στα αντίστοιχα κενά που υπήρχαν.

Για να φτιάξω το ροζ φιόγκο, πρόσθεσα λίγο χρώμα ζαχαροπλαστικής στη λευκή ζαχαρόπαστα, την έπλασα καλά και μετά ακολούθησα την ίδια διαδικσασία με τα προηγούμενα.

Με τη μαύρη ζαχαρόπαστα έφτιαξα λεπτό κορδόνι το οποίο πρόσθεσα γύρω-γύρω σαν σχεδιάγραμμα και με ένα λεπτό κορδόνι από τη λευκή ζαχαρόπαστα όρισα το τετράγωνο

(ας πούμε) πλάσιο της τούρτας.

Λυπάμαι, που δεν έχω φωτογραφίες από όλα τα στάδια, αλλά η φωτορεπόρτερ παρακολουθούσε και το Big Time Rush στο Nickelodeon, οπότε….καταλαβαίνετε.

Η διαδικασία μου άρεσε και η αλήθεια είναι ότι το απόλαυσα.

Εντάξει, δεν έκανα τίποτα το ίδιαίτερο, αλλά επειδή είδα πώς “δουλεύεται” η ζαχαρόπαστα, μου φαίνεται ότι θα είναι εύκολο π.χ. να σκεπάσω μικρά κέικ ή ακόμη περισσότερο cupcake και μπισκότα.

Μπορείτε να βρείτε πολλά video στο youtube και να πειραματιστείτε.

Μην αγχωθείτε.Αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη και δημιουργείστε! 🙂

Η τούρτα ήταν έτοιμη!

Όσον αφορά την υπόλοιπη συνταγή για την τούρτα, θα σας πω ότι ακολούθησα την περσινή συνταγή, που μπορείτε να τη δείτε στη συνταγή του αρκούδου εδώ: “Τούρτα Αρκουδος – Η συνταγή”

Έκανα 2 παχιές στρώσεις παντεσπάνι, που  πρόσθεσα “υγρασία” με σιρόπι και μερικές σταγόνες λικέρ cherry και ενδιάμεσα  μία στρώση ροζ σαντυγί (λευκή δηλαδή με λίγες σταγόνες χρώμα ζαχαροπλαστικής).

Το επάνω μέρος το κάλυψα με μους σοκολάτα, ενώ γύρω-γύρω την κάλυψα με ροζ σαντυγί.

Ήταν πιο πολύ τούρτα-κέκι (όπως λένε οι Έλληνες στο Αμερική και όπως είπε η κουμπάρα μου), αλλά έτσι την ήθελα, για να μην λιγωθούμε και για να είναι πιο ελαφριά, επειδή θα πρόσθετα και τη ζαχαρόπαστα.

Όταν την έβγαλα για να σβήσει η μικρή τα κεράκια, τελικά κάθισα την Kλωντίν και τη Δρακουλώρα στην τούρτα, για να είναι συνοδοί (και αφού προηγουμένως της είχα καθαρίσει, εννοείται).

Σερβιρίστηκε, φαγώθηκε, (φάνηκε ότι) άρεσε.

Και έχω να “καρφώσω” ότι αυτές οι δύο δεν ήθελαν να πάρουν πιάτο.

Πήραν από ένα κουτάλι και όρμησαν στον Βuddy.

Κι εγώ τις φωτογράφισα, για να μάθουν!

Και του χρόνου! 🙂

Mαμά Μαμαδοπούλου