“ΜΑΜΑ, ΚΡΑΤΑΣ ΜΥΣΤΙΚΟ, ΠΟΙΟΣ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ;” ♥

Σήμερα ήταν μέρα σχολικής εκδρομής.

Πήγαν στο θέατρο.

Το βράδυ η μικρά αφού έκανε το μπάνιο της και ήπιε το γάλα της, κάθεται μαζί μας για ψιλοκουβεντούλα και εξιστόρηση των σημαντικών γεγονότων της ημέρας. Καταλαβαίνετε…

“Και εγώ στο λεωφορείο κάθισα με τη φίλη μου την Α. και ο Ι. κάθισε με το Θ. και η Δ.κάθισε με την Ι. Εμ….να σας πω;”

“Εννοείται, να μας πεις!” της λέω.

“Να….η Δ. είναι ερωτευμένη…..Χιχιχιχι…με τον Θ. Χιχιχιχιχι! Και ντρέπεται!” λέει όλο πονηριά.

“Ο Θ. το ξέρει; Του το έχει πει;” τη ρωτάω.

“Το ξέρει και είναι κι εκείνος ερωτευμένος μαζί της και μάλιστα σήμερα της έδωσε ένα γλυφιτζούρι καρδιά κι εκείνη ντρεπόταν. Χιχιχιχιχι!” απαντά.

“Ξέρεις, τί μέρα είναι σήμερα;” τη ρωτάω.

“Ε…του Βαλεντίνου;” μου απαντά χωρίς να ξέρει ακριβώς, τί είναι αυτό.

Της εξήγησα μέσες- άκρες, τί είναι η Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου και συνεχίσαμε την κουβέντα.

“Εσένα σου χάρισε κάποιος κάτι σήμερα;” τη ρώτησα.

Γυρίζει έκπληκτη και αυστηρά και απότομα μου απαντά, “ΌΧΙ!” και συνεχίζει, “Δεν σας λέω, αν μου αρέσει κάποιος, γιατί θα γελάσετε!”

“Δεν πρόκειται να γελάσουμε, βέβαια!” της λέμε και ο μπαμπάς κι εγώ.

“Εμ…θα σας το πω στο αυτί” και ενώ είμαστε μόνο οι τρεις μας στο σπίτι,μας το λέει ψιθυριστά.

Και βέβαια ξέραμε, ποιός είναι.

Ήταν αυτός που πρωταγωνιστεί σε όοοοοολες τις εργασίες του σχολείου, αυτός για τον οποίο ήθελε να είναι όμορφη στα γενέθλιά της, αυτός που όταν της χάρισε ένα αυτοκόλλητο έτρεμε μην και της χαλάσει….αυτός ο ένας.

Μου είχε μιλήσει κάποια στιγμή πριν από κάποιους μήνες από μόνη της και χωρίς να προκαλέσω εγώ τη συζήτηση.

Ήταν αυτή η πρώτη φορά, που κατάλαβε, ότι ένιωθε κάτι διαφορετικό….αυτό το ξεχωριστό συναίσθημα, που μέσα στην αθωότητά της και στη γλυκύτητα του συναισθήματος, που ένιωθε για πρώτη φορά, το περιέγραφε τόσο όμορφα που….θέλω να είναι μόνο δικό της.

Ξέραμε, λοιπόν, ποιός είναι ο που μας αρέσει, οπότε μόλις μας το είπε, μας κοίταξε περίεργα και μας είπε:
“Ε….δεν θα γελάσετε έτσι; Ούτε θα το πείτε σε κάποιον να γελάσει! ΟΥΤΕ ΘΑ ΤΟ ΠΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ!!”

“Ούτε θα γελάσουμε, βέβαια, ούτε θα το πούμε σε κανέναν. Και πολύ περισσότερο στον ίδιο. Αυτό που μας είπες είναι κάτι δικό σου και αν θέλεις να το μάθει κάποιος, θα το πεις εσύ. Εμείς θα χαιρόμαστε πάντα να μας λες, τί σκέφτεσαι και τί νιώθεις. Και να μας λες!” όπου μόλις το άκουσε μάλλον ένιωσε μία χαρά και ανακούφιση μαζί, μπορώ να πω. E….τώρα…σε εσάς που το είπα…κρατήστε το μυστικό.

Ο μπαμπάς αποχώρησε και μας άφησε μόνες μας, όπου άρχισε να μου λέει για το πώς μία φορά είχε δει τη γιαγιά…“Χιχιχιχ! Μαμά, ξέρεις….είχε φίλησει τον παππού όχι στο μάγουλο, αλλά….χιχιχιχι…στο στόμα!” ….Ναι, οι γονείς μου είναι σχεδόν 50 χρόνια μαζί και πάντα ερωτευμένοι. 🙂

“Και δεν είναι ωραίο αυτό; Δεν είναι όμορφο, που είναι αγαπημένοι;” τη ρωτάω.

“Ναι, ναι, είναι, αλλά…η γιαγιά να φιλάει τον παππού στο στόμα; Xιχιχιχι! Θα τον φίλησε και σήμερα που ήταν η Ημέρα των Ερωτευμένων; Χιχιχιχι! Και μαμά…να σου πω. Εγώ με εσενα, δεν μπορώ να είμαι ερωτευμένη. Μπορώ; Αφού δεν μπορώ, μετά να γιορτάσουμε την ημέρα Μαμάς και Κόρης.”…

Και με αποτελείωσε….
Ζήτω η γιορτή της Ημέρας Μαμάς και Κόρης!!

Αν και μεταξύ μας…εγώ είμαι ερωτευμένη μαζί της! 🙂

(photo via  koufetocy.com)