Αγαπώ τις μαρμελάδες!
Η διαφορετική γεύση, που αφήνει κάθε φρούτο, είναι μοναδική απόλαυση!
Η μαμά μου βρίσκει συνεχώς αφορμές για να φτιάχνει δοχεία μαρμελάδες κάθε χρόνο.
“Να, τόσες βανίλες που έβγαλε το δέντρο στο χωριό. Πόσες να φάμε πιά; Τις έκανα μαρμελάδα!” ‘ή
“Να, είχαν τόοοοοοσα ώριμα βερύκοκα οι βερυκοκιές της κας Μπούλας και μας έδωσαν αλλά δεν θα άντεχαν καιρό για να τα φάμε! Τα έκανα μαρμελάδα!”, ή ακόμη “Ξινά τα μήλα, αγάπη μου! Δεν τρωγόντουσαν. Για να μην τα πετάξω-κρίμα είναι-τα έκανα μαρμελάδα!”
Τόση μαρμελάδα!!
Από αυτή έβαζα στ’αυτιά μου, όταν δεν ήθελα να ακούω τις παρατηρήσεις (που λέει ο λόγος ;p).
Είναι πραγματικά ωραίο γλύκισμα μερικές φρυγανιές με λίγη μαρμελάδα ή ένα γεύμα με γιαούρτι,μούσλι και μαρμελάδα, αλλά από τότε που μεγάλωσα και ιδιαίτερα από τότε που έγινα μαμά, τη θέση της μαρμελάδας πήρε το μέλι.
Είναι πιο υγιεινό και πολύ πιο θρεπτικό και με ένα σωρό ευεργετικές ιδιότητες.
Οπότενες η μαμά (που συνεχίζει και φτιάχνει μαρμελάδες), φέρνει τα βαζάκια της, από τα οποία δοκιμάζουμε και μετά μένουν στο ψυγείο. Πάντα υπάρχει μαρμελάδα και γλυκό του κουταλιού (άλλη πονεμένη ιστορία) στο ψυγείο μας! Ακόμη κι όταν είναι άδειο, τα βαζάκια μαρμελάδας ξεχωρίζουν! Σαν χρωματιστή έκθεση είναι! :p
Πριν από λίγες μέρες ανακάλυψα 4-5 βαζάκια στο ψυγείο, τα οποία, εάν δεν τα καταναλώναμε, θα έπρεπε να τα πετάξω. Η αλήθεια είναι, ότι λυπηθηκα τον κόπο της, οπότε σκέφτηκα να της δώσω μία επιπλέον χαρά! 😀
Της ζήτησα να μας φτιάξει μία μεγάλη Πάστα Φλώρα με τις διαφορετικές μαρμελάδες. ;p
Δεν ανακάτεψε όλες τις μαρμελάδες στην επιφάνεια, απλά κάλυψε με διαφορετική γεύση μαρμελάδας το κάθε κομμάτι της.
Και βέβαια την εξαφανίσαμε σε 2 ημέρες και βέβαια θέλω κι άλλη!
Ιδού, λοιπόν η συνταγή:
Συνταγή “Πάστα Φλώρα” της μαμάς μου
Δεν είχαν ζυγαριές ακριβείας, ντέι! :p
1. Χτυπάμε στο μίξερ το βούτυρο με τη ζάχαρη μέχρι να γίνει η ζύμη αφράτη. Προσθέτουμε τους κρόκους των αυγών ένα-ένα και μετά τις βανίλιες.
No Comments