Σας είχα πει, ότι το φετεινό δώρο Χριστουγέννων της μαμάς και του μπαμπά για την 7χρονη ήταν μία συσκευή mp3 (όχι ακριβή-να τα λέμε αυτά), έτσι ώστε να μπορεί να απολαμβάνει τα αγαπημένα της τραγούδια.
Σήμερα και ενώ ήταν στη διαδικασία προετοιμασίας για μπάνιο, της πρότεινα να μου φέρει το mp3 της, για να της προσθέσω μερικά καινούρια τραγούδια.
Είχα βρει κάποια τραγούδια της Victoria από το Victorious και….τί; Δεν ξέρετε, ποιά είναι η Victoria;
:O
Δεν βλέπετε Nickelodeon!!
Eδώ ακόμη κι εγώ η ίδια λίγο ακόμη και θα ξέρω να κάνω κάθε φιγούρα της! (Ειδικά αυτό που κάνει με τους ώμους πίσω…)
Είναι από τις αγαπημένες σειρές της μικρής.
Είναι μία από τις νεανικές (και καλά) η οποία έχει τραγούδια, χορούς κλπ με την οποία “ταξιδεύει”.
Πώς είχαμε εμείς το “Faaaaame” και κάθε Κυριακή 18:45 στηνόμασταν μπροστά στην τηλεόραση για να δούμε τη σχολή καλών τεχνών, που ξεχείλιζε τραγούδια και χορό παντού, στους διαδρόμους, στους δρόμους (κοίτα, που έκανα και ομοιοκαταληξία…);
Περιμέναμε να δούμε τον Leroy Jackson να χορεύει, τη Debbie Allen να τους μαθαίνει χορό (μετά πάχυνε-άσχετο!), τον Shorofksi να μιλά για μουσική στον Bruno και όλους αυτούς τους φοιτητές, που προσπαθούσαν να ζήσουν το όνειρό τους και…..κάπου εκεί γινόταν και δικό μας όνειρο. Ξέραμε, ότι δεν ήταν εύκολο όλο αυτό, αλλά και μόνο το γεγονός, ότι φανταζόσουν, ότι κάπου στον κόσμο υπήρχε περίπτωση να υφίσταται αυτή η σχολή, σε έκανε να νιώθεις όμορφα!
Να νιώθεις, ότι μπορείς να ονειρεύεσαι και να πιστεύεις, ότι αφού κάπου συμβαίνει αυτό το όνειρο, άρα και το δικό σου όνειρο, έχει δυνατότητες!Και μπορείς να το πιστεύεις!
Έτσι απολάμβανα αυτά τα απογεύματα της Κυριακής και θυμάμαι να λιώνω το LP και την κασσέτα με τα τραγούδια της σειράς (και της ταινίας).
Τα άκουγα και έφτιαχνα με το μυαλό μου σενάρια, που κάποιες φορές πρωταγωνιστούσα κι εγώ τραγουδώντας και χορεύοντας (εντάξει….όχι μπαλέτο, αλλά συνόδευα το τραγούδι-τί στο καλό! Πάνω στη σκηνή θα ήμουν!) και μεταφερόμουν σε έναν κόσμο φωτεινό γεμάτο χρώματα, τραγούδια και χαρά! Τη χαρά του ονείρου! Κι ας ήξερα, όσο μεγάλωνα, ότι όλο αυτό ήταν μία τηλεοπτική σειρά.
Είχα το ελεύθερο και το δικαίωμα να ονειρεύομαι και να ζω τα σενάρια στον ύπνο μου (και στον ξύπνιο μου, όταν ήμουν μόνη μου και κλεινόμουν στο δωμάτιό μου με τη μουσική στο τέρμα τραγουδώντας και κάνοντας χορογραφίες μπροστά στον καθρέφτη).
Έτσι και η μικρή μου σήμερα.
Βούτηξε το mp3 με τα τραγούδια της Victoria και έπεσε στο κρεββάτι.
Κάθε βράδυ ακούει τραγούδια ή παραμύθια στο cd player, που έχει στο δωμάτιό της και πριν κοιμηθεί, όλο και κάτι μας λέει.
Σήμερα βούτηξε το mp3 player και με ένα ευτυχισμένο πρόσωπο μας είπε καληνύχτα και ξάπλωσε για να ακούσει το Make it shine από το Victorious.
Δεν ακούστηκε κουβέντα και κοιμήθηκε αμέσως!
Και βέβαια είμαι σίγουρη, ότι βιάστηκε να πάει στα όνειρά της και να ζήσει, ότι κάπου εκεί στο όλο σενάριο πρωταγωνιστεί κι εκείνη! 🙂
Όνειρα γλυκά και Make it shiiiiine!
Γιατί μπορείς! 🙂
Remember my name! Faaaame! ;p
3 Comments
Πόσο σε καταλαβαίνω!!! Το εβλεπα κι εγώ, δεν είχα χάσει επεισόδιο…Ήδη θα ξέρει ότι παίζει για ακόμη λίγες παραστάσεις στο “ΘΕΑΤΡΟΝ” ΜΕ 36 καλλιτέχνες επί σκηνής, ζωντανή ορχήστρα, τέλεια σκηνικά και εξίσου εντυπωσιακές χορογραφίες.
Όποτε θελήσεις…..:)
Οσο κι αν σου φανεί παράξενο, το fame είναι το αγαπημένο μου τραγούδι. Από τότε (παρόλο που ήμουν πολύ μικρή – ίσως να το έβλεπα και σε επανάληψη – δεν θυμάμαι) ήθελα να πάω σε ένα τέτοιο σχολείο! Ακόμα και σήμερα το βάζω στην διαπασών και τραγουδάω ή χορεύω! Πάλι ευαίσθητη χορδή…. τι θα γίνει με σένα σήμερα;
Χαχαχαααααααααααααααααα!!
Είναι τα μεγάλα πνεύματα που συναντιούνται. <3
Φιλί μεγάλο!!