Σεπτέμβρης του 2009
Ο φίλος μου, ο Γιάννης, μου γνωρίζει τον Matt.
Όχι αυτοπροσώπως.
Kοινοποιεί 2 link με video του Matt από το Youtube, με τα οποία μαγεύομαι και συγκινούμαι.
Ο Μatt γυρίζει τον κόσμο και δημιουγεί μουσικά video…χορεύοντας τον ίδιο χορό, σε όποιο σημείο της γης κι αν έχει βρεθεί.
Και όσο περνά ο καιρός χορεύει με παρέα.
Μεγαλύτερη κάθε φορά!
Τον συνοδεύουν στα χορευτικά άνθρωποι, που συναντά στις διαφορετικές χώρες που ταξιδεύει (και οι οποίοι πλέον δηλώνουν συμμετοχή στο site του).
Σήμερα ο Γιάννης, ο οποίος επίσης γυρίζει και γνωρίζει τον κόσμο και μέσα από τα δικά του μάτια (φωτογραφίες, video, άρθρα με διηγήσεις και περιγραφές εμπειριών), παίρνουμε μία απειροελάχιστη γεύση κι εμείς, συγγενείς και φίλοι, ανακάλυψε το νέο video του Matt για το 2012.
Φυσικά και έκατσα να το δω αμέσως.
Αυτή τη φορά το είδα με παρέα.
Με την μικρή μου!
Ξεκίνησα από το video του 2006 και πίστευα, ότι η μικρή μπορεί να βαρεθεί, βλέποντας έναν άνθρωπο να χορεύει τον ίδιο χορό, απλά και μόνο αλλάζοντας σκηνικό (αυτό που έχουμε ξαναπεί “κάτι που φαίνεται ενδιαφέρον σε σένα, μπορεί να είναι αδιάφορο για ένα παιδί”).
Κι όμως….
Όταν της εξήγησα, ότι η κάθε σκηνή του Matt είναι γυρισμένη σε διαφορετικό σημείο της γης κάθε φορά, καθηλώθηκε και ήθελε να της διαβάζω τα διαφορετικά μέρη.
Θέλησε να δει και το video του 2008 και το τελευταίο του 2012.
Η συνολική διάρκεια και των 3 video είναι περίπου 15′.
Είχε μαγευτεί με τις εικόνες και με τα σημεία ανά τον κόσμο που της διάβαζα (με μεγαλύτερο Wow!, όταν της διάβασα, αλλά και είδε τη Μαδαγασκάρη :p).
Μόλις τελείωσε, μου ζήτησε να το ξαναδεί και μου δήλωσε:
“Μαμά, πρέπει να είναι πολύ δύσκολο να γυρίσεις όοοολη τη γη! Δεν μπορεί να το κάνει κανένας!”
Tης εξήγησα, ότι το κάνουν αρκετοι άνθρωποι και ότι είναι δύσκολο μεν, αλλά αν το θελήσεις πραγματικά πολύ, μπορείς να το κάνεις.
“Μπορώ κι εγώ να πάω στη Μαδαγασκάρη και μετά στην Αυστραλία, την Αγγλία και ύστερα στην Αμερική;” με ρώτησε.
Της είπα, ότι και βέβαια μπορεί, να τα κάνει (ίσως όχι με αυτή τη σειρά συνεχόμενα…δεν ξέρω τα δρομολόγια κι εγώ :p), αλλά ότι αν το θέλει…μπορεί!
Και το πιστεύω!
Αν το θέλει, μπορεί!
Και θέλω, να το πιστεύει κι εκείνη, γιατί έτσι θα βρει τον τρόπο, να το κάνει πραγματικότητα.
Και όχι, δεν χρειάζεται να είσαι πλούσιος, για να γυρίσεις τον κόσμο.
Αν το θέλεις πραγματικά, δεν περιμένεις το σύμπαν να συνομωτήσει, το κυνηγάς, διαβάζεις, ψάχνεις, το οργανώνεις και φεύγεις.
Ψάχνοντας λίγα περισσότερα πράγματα για τον Matt, ανακάλυψα το site που έχει φτιαχτεί γι’αυτόν και διάβασα την ιστορία του εδώ .
Ο Matt είναι 35 ετών από το Koνέκτικατ και το μόνο που ήθελε να κάνει στη ζωή του όταν μεγαλώσει είναι να παίζει και να σχεδιάζει video game, το οποίο και έκανε για κάποιο διάστημα στο Los Angeles.
Στα 23 μετακόμισε στην Αυστραλία, όπου για τους ανθρώπους εκεί, είναι φυσιολογικό να ταξιδεύουν τον κόσμο πριν “αποκατασταθούν”-τακτοποιηθούν.
Κάποια στιγμή συνειδητοποίησε, ότι τα video game δεν ήταν το μόνο πράγμα που τον ενδιέφερε σε αυτή τη ζωή και αποφάσισε να παραιτηθεί από τη δουλειά του για να γυρίσει τον κόσμο με τις οικονομίες, που είχε κάνει.
Έφτιαξε το site του https://www.wherethehellismatt.com , για να ενημερώνονται μέσα από αυτό οι συγγενείς και οι φίλοι, σε ποιό σημείο της γης βρίσκεται και συνέχιζε.
Ένας φίλος του, ο Brad Weich, σε κάποιο ταξίδι τους του πρότεινε να στηθεί σε ένα σημείο για να τον βιντεοσκοπήσει ενώ χόρευε και επειδή φάνηκε του ίδιου αστείο, αποφάσισε να το επαναλαμβάνει σε όποιο σημείο της γης βρισκόταν. Κι από εκεί ξεκίνησε το “Where the hell is Matt?“. (Αν έχετε χρόνο, αξίζει να διαβάσετε τη συνέχεια της ιστορίας.)
Το “Where the hell is Matt?” εμπνέει κόσμο.
Κόσμο που ταξιδεύει και γνωρίζει διαφορετικά μέρη.
Εικόνες, ανθρώπους, μυρωδιές, χρώματα, συναισθήματα, γιατί “γνωρίζεις” διαφορετικά συναισθήματα, όταν συναντάς τη μοναδικότητα και το πρωτόγνωρο.
Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι, για τους οποίους είναι πιο εύκολο να γυρίσουν τον κόσμο, είτε γιατί έχουν την οικονομική άνεση, είτε γιατί η δουλειά τους το επιτρέπει, αλλά δεν πιστεύω, ότι είναι ακατόρθωτο.
Πιστεύω, ότι αν το θέλεις κάποια στιγμή, μπορείς να το κάνεις.
Ίσως να μην μπορείς να το κάνεις “μονοκοπανιά”, αλλά λίγο-λίγο κάθε χρόνο, να γνωρίζεις κομμάτια αυτού του πολύχρωμου και υπέροχου κόσμου. Γιατί είναι! (Και το διάστημα που λατρεύω να χαζεύω είναι, αλλά ας το αφήσουμε για την ώρα. Μόλις επιστρέψει το Curiosity…;p).
Έχω ταξιδέψει ελάχιστα.
Αγγλία, Σιγκαπούρη, Μπαλί και Ιταλία-Ελβετία στα 5 μου (που δεν “πιάνεται”).
Θα ήθελα, να γυρίσω τον κόσμο. ΘΕΛΩ, να γυρίσω τον κόσμο.
Δεν θέλω να δω μόνο τα κλασσικά μνημεία και τις μητροπόλεις.
Θα ήθελα να δω ένα χωριό στην άλλη άκρη της γης, που οι άνθρωποι έχουν άλλα έθιμα, άλλες συνήθειες, άλλο κλίμα, φυτά κι ζώα που έχω δει μόνο στην οθόνη του υπολογιστή μου ή και πουθενά, γιατί δεν γνωρίζω, ότι υπάρχουν, να αναπνεύσω άλλο αέρα, να κολυμπήσω σε άλλες θάλασσες και ένα σωρό άλλα.
Και εάν η κόρη μου θελήσει να το κάνει, θα την ωθήσω να το επιδιώξει.
Και εάν μπορώ, θα την ακολουθήσω. (Aν με θέλει μαζί… :p)
Ξέρω, ότι σκέφτεστε, “τί λέει η τρελή με την κρίση;” και “εδώ δεν έχουμε χρήματα να πληρώσουμε τα βασικά”, αλλά…συγγνώμη, το δικαίωμα να ονειρεύομαι και να πιστεύω, ότι κάποια στιγμή στη ζωή μου, μπορώ να κάνω πράγματα που θέλω, δεν μπορεί να μου το στερήσει κανείς.
Μπορεί να μην μπορώ να φύγω όχι μόνο τον επόμενο μήνα, αλλά ούτε τον επόμενο χρόνο για ένα ταξίδι στη Ρώμη π.χ. που είναι από τα πιο κοντινά σημεία και απωθημένο μου, αλλά μπορώ να θέλω να το κάνω αυτό το ταξίδι κάποια στιγμή.
Ένα πράγμα ζητώ μόνο, να είμαι καλά, να είμαστε όλοι καλά και δεν έχω πρόβλημα να πάω στο Ταζ Μαχάλ και στα 70 μου!
Το τελευταίο video του Matt ήταν πολυ συγκινητικό, καθώς κλείνει με τον ίδιο να χορεύει με την γυναίκα του και το μικρό του παιδί στους ώμους του στον κήπο του σπιτιού τους στο Σηάτλ στην Ουάσινγκτον.
Και ΝΑΙ, πέρασε και από την Αθήνα.
Στο search που έκανα ανακάλυψα ένα video, που έχει στο site του, όπου μικρά παιδιά σχολιάζουν τα video “Where the hell is Matt?” και έχει απίστευο ενδιαφέρον.
Έχει διάρκεια 06:35 και αξίζει να το δείτε.
Αν δεν έχετε χρόνο, θα σας καταγράψω τα σημεία που για μένα τουλάχιστον μιλούν από μόνα τους.
Στην ερώτηση “Πώς σε έκανε να αισθανθείς το video που είδες;” στο 02:22 o πιτσιρίκος απάντησε:
“Μake me feel like I can do anything like flyyyying!” 🙂
Στην ερώτηση “Γιατί πιστεύεις, ότι πολλοί άνθρωποι συγκινούνται όταν παρακολουθούν το video;”
στο 05:01 το κοριτσάκι απαντά “Γιατί συνειδητοποιείς, ότι όλοι οι άνθρωποι δεν είμαστε ίδιοι , αλλά δεν είμαστε και διαφορετικοί καθόλου. Είμαστε όλοι το ίδιο, απλά ζούμε σε διαφορετικά μέρη.”
Στην ερώτηση “Τί μήνυμα, πιστεύεις, ότι θέλει να περάσει ο Matt με αυτά τα video;”
στο 05:26 το μεγαλύτερο κορίτσι λέει : “Χρειάζεται να ταξιδεύουμε σε όλο τον κόσμο, να γνωρίζουμε νέους ανθρώπους, νέες κουλτούρες, πολιτισμούς και να βλέπουμε ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε το ίδιο και μπορούμε να τα πάμε καλά…”
και στη συνέχεια η μικρότερη λέγοντάς τα πιο απλά…
” Ο Μatt λέει: Έι, δεν σας φοβάμαι εγώ, μην με φοβάστε κι εσείς, ελάτε να το κάνουμε αυτό μαζί.”
Και μήπως έτσι δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίζουμε και το “ταξίδι” που κάνουμε καθημερινά;
🙂
2 Comments
Υπέροχο! (κι εγώ έχω απωθημένο τη Ρώμη!)
Θα σε πάρω και θα πάμε παρέα, να σε κεράσω cappuccino! 🙂