Όταν είσαι πιο νέος, νομίζεις ότι μπροστά σου έχεις την αιωνιότητα και δεν αντιλαμβάνεσαι το χρόνο που κυλά σαν νεράκι.
Καταλαβαίνεις, ότι περνούν τα χρόνια, όταν μεγαλώνεις.
Το νιώθεις στο πετσί σου, όταν μεγαλώνεις παιδί.
Το συνειδητοποιείς μεταξύ άλλων και σε όλα τα σημεία, που γίνονται σταθμοί στην κοινή ζωή σας και σηματοδοτούν την ανάπτυξη και την πρόοδο στη ζωή του.
Η πρώτη ημέρα που είπε “Μαμά”, η ημέρα που περπάτησε, τη πρώτη ημέρα στον παιδικό σταθμό, η πρώτη φορά στον οδοντίατρο, η πρώτη ημέρα στο Δημοτικό και πάει λέγοντας.
Κάπως έτσι φτάσαμε και στην α’ επίσκεψη στο γυναικολόγο.
Αυτή η πρώτη επίσκεψη στο γυναικολόγο είχε γίνει όταν ξεκίνησε ο κύκλος της.
Τότε μας είχαν συστήσει να κάνουμε έναν υπερηχογραφικό έλεγχο σε μία γυναικολόγο εφήβων.
Εκείνη την α’ φορά, που λέτε, η δικιά μου είχει ζοριστεί αρκετά.
Πέρα από το ζόρι του “κατουριέμαι, πες στη γιατρό να τελειώνει”, δεν της είχε καθίσει καλά η επικοινωνία με την ειδικό.
Όπως εμείς, οι μεγάλοι, δεν ταιριάζουμε με όλους τους γιατρούς που επισκεπτόμαστε, έτσι και τα παιδιά έχουν δικαίωμα να εκφράσουν τη δυσαρέσκεια ή ακόμη και την αντιπάθεια σε κάποιο πρόσωπο.
Σαφέστατα και τις περισσότερες φορές οι γιατροί δεν είναι μια ευχάριστη επίσκεψη, αλλά όταν υπάρχει μεγάλη αντίσταση από το παιδί, χρειάζεται συζήτηση και η δική μου άποψη είναι πως εάν υπάρχει επιλογή, την προτείνουμε.
Η πρώτη φορά που η κόρη μου έδειξε αντίδραση ήταν στην περίπτωση του παιδοδοντίατρου.
Κάθε φορά που πηγαίναμε για έλεγχο και φθορίωση, έκανα μία ολόκληρη ψυχολογική προετοιμασία.
Παρά το γεγονός ότι η επίσκεψη δεν έκρυβε πόνο και ο γιατρός ήταν πολύ καλός, την άγχωνε υπερβολικά ο τρόπος του και όσο περνούσαν τα χρόνια συνειδητοποίησα ότι το παιδί στρεσαριζόταν πολύ.
Το συζήτησα με τον οδοντίατρό μας, που είναι και φίλος μου και ήταν αυτός που μας είχε συστήσει τον παιδοδοντίατρο και όταν πλέον έφτασε σε εκείνο το σημείο, που μπορούσε να την αναλάβει εκείνος, κάναμε την αλλαγή.
Από τότε που έγινε αυτή η αλλαγή, η επίσκεψη για καθαρισμό (πλέον) είναι παιχνιδάκι και χωρίς κανένα ζόρι.
Μάλιστα απολαμβάνει τις επισκέψεις, αφού κάνουν και ενδιαφέρουσες συζητήσεις.
Φτάνουμε στο σήμερα, όπου σε ένα τυπικό check up η παιδίατρος μας σύστησε κι έναν τυπικό επανέλεγχο σε γυναικολόγο.
Μόλις το άκουσε η έφηβη, φρίκαρε!
“Εγώ σε εκείνη τη γιατρό δεν ξαναπάω.”
“Βρε, καλή μου….Βρε, χρυσή μου..”
“Όχι, όχι, όχι!”
Λέω, οκ!
Παρά το γεγονός ότι η γιατρός είχε φανεί μια χαρά και την είχε χαλαρώσει στην κάπως άβολη εξέταση, για κάποιο λόγο δεν της κάθισε καλά.
Συμβουλεύτηκα την παιδίατρο, εάν θα μπορούσαν να την πάω στο δικό μου γυναικολόγο και μόλις άκουσα τη θετική απάντηση, έκλεισα ραντεβού για εκείνη και επ’ευκαιρίας και για μένα. (Το κάλοκαίρι είχα κάνει τον έλεγχο, αλλά ένα ακόμη test pap, ποτέ δεν βλάπτει.)
Ο γυναικολόγος μου είναι ο ίδιος γιατρός εδώ και 16 χρόνια.
Όπως αντιλαμβάνεστε, είναι ο γιατρός που την είχε φέρει στον κόσμο.
Η συνάντηση ήταν απίστευτα συγκινητική.
Πριν από 14 χρόνια είχε βγάλει από την κοιλιά μου ένα μωρό 50εκ και την ώρα της καισαρικής μου έκανε αστειάκια και τώρα εκείνο το μωρό είναι 1,70 και οι δυό τους κάνουν χαβαλέ και πειράζουν εμένα.
ΣΟΚ!
Πότε πέρασαν 15 χρόνια;
Ναι, 15 (βάλε μέσα και τους 9 μήνες εγκυμοσύνης).
Πριν από 15 χρόνια εκείνος μου έκανε υπερήχους και παρακολουθούσαμε αυτό το σπορίδιο να μεγαλώνει και τώρα αυτό το σπορίδιο έγινε ένα δίμετρο πλάσμα και τσεκάρεται εκεί μπροστά μου.
Ο λατρεμένος μου γιατρός την έκανε να νιώσει τόσο άνετα και να γελάσει πολύ μαζί του, που την θάμπωσε.
Την χαλάρωσε με το χιούμορ του και το μόνο ζόρι, που εκείνη είχε ήταν…“Εμ…ξέρετε, θα κατουρηθώ, αν μείνω λίγο ακόμη έτσι!”.
Οπότε και όταν εκείνη πήγε για “πιπί”, έκανα κι εγώ το δικό μου έλεγχο.
Τα αποτελέσματα ήταν μια χαρά και έτσι η επίσκεψη έκλεισε ευχάριστα.
Όταν φεύγαμε, η έφηβη μου δήλωσε, ότι τον λάτρεψε και ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα να πηγαίνουμε σε αυτόν το γιατρό.
Και σχηματίστηκε ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου, γιατί αμέσως μου ήρθε η εικόνα την ημέρα της γέννησής της.
Κοίτα, πόσο παράξενα γλυκειά είναι αυτή η ζωή.
Αυτόν το γιατρό τον λατρεύω για πολλούς λόγους και πρώτα απ’όλα, γιατί είναι καταπληκτικός άνθρωπος και γι’αυτό τον θεωρώ φίλο μου.
Είναι υπέροχος, έχει χιούμορ και σας είχα μιλήσει γι’αυτόν πριν από αρκετά χρόνια εδώ : Οι Duran Duran και 2 εγκυμοσύνες
Και ωραία προσπαθώ να τα εκφράσω όλα αυτά με συγκινητική περιγραφή και σνιφ σνιφ, αλλά αφήστε με να κλείσω με την έκφραση που έχω στο κεφάλι μου από την πρώτη στιγμή.
Ρε, σεις!
Πότε μεγάλωσε τόσο, που πηγαίνει και στο γυναικολόγο;
Πώωωωωωωωωωωωωωωω!!!
Μαμά Μαμαδοπούλου
No Comments