OI DURAN DURAN KAI 2 ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΕΣ!!

Πείτε την αλήθεια!

Είδατε τον τίτλο και είπατε να ρίξετε μια ματιά.

“Τί της ήρθε πάλι τουτηνής της τρελής!”

Πριν από 2-3 μήνες με πήρε τηλέφωνο ένα πρωί ένας φίλος και μου λέει:
– “Mήπως είσαι έγκυος;”
Δεν μπορούσα να καταλάβω τί εννοούσε.

Του υπενθύμισα ότι δεν τον ωφελεί να παρακολουθεί κουτσομπολίστικες εκπομπές (…ως celebrity που είμαι) και η απάντηση που πήρα με έκανε να γελάσω:
-“Έρχονται στην Ελλάδα οι Duran Duran για συναυλία”!

Θα καταλάβετε κι εσείς στη συνέχεια…

Χτες το βράδυ, λοιπόν, oι Duran Duran έκαναν συναυλία στη Θεσσαλονίκη.
Κι εγώ ήμουν στην Αθήνα!
Κι έβραζα στο ζουμί μου!!

Ναι, ναι, ας κανόνιζα να πάω!
Ε, λοιπόν, θα σας πω ότι κανόνιζα, αλλά κάτι πήγε στραβά και το όνειρο “ναυάγησε”.

Κι εγώ ήμουν στην Αθήνα!
Είναι η 3η φορά που έρχονται στην Ελλάδα και αν εξαιρέσεις αυτή τη φορά, οι προηγούμενες δύο ήταν περίεργες για μένα.Με μία συναισθηματική φόρτιση ξεχωριστή η κάθε μία.

Σε προηγούμενη εξομολόγηση έχω δηλώσει πόσο ερωτευμένη ήμουν με τον John Taylor (αληθινά, βαθιά, με πόνο και όχι αστεία) και πόσο λάτρευα τους Duran Duran.
Συγγενείς και φίλοι το γνώριζαν.
Μάλιστα, γονείς, θείοι και φίλοι τους έμαθαν τους Duran Duran από εμένα, που μιλούσα συνεχώς γι’αυτούς. Κλασσική Duranόβια, όπως λέγαμε τότε! :p

Ήταν όνειρο ζωής να δω μια συναυλία τους.
Είναι όνειρο ζωής να συναντήσω κάποια στιγμή τον John!

Ετσι! Για να δει, τί έχασε! :p

Kάποια στιγμή, λοιπόν, που λέτε, αρχές του 2005 μαθαίνω ότι οι Duran Duran προγραμματίζουν να έρθουν για συναυλία το καλοκαίρι στην Ελλάδα.
Εκστασιάζομαι!

Ξετρελλαίνομαι, αλλά είμαι έγκυος.

H εγκυμοσύνη είναι στους πρώτους μήνες.

Κάθομαι, τα υπολογίζω και κάνω συζήτηση με τον τρελογυναικολόγο μου.
Το καλοκαίρι που θα ημουν 5-6 μηνών, θα μπορούσα να πάω;
Ο τρελογυναικολόγος μου, που λατρεύω, γιατί έχει και το πρώτο συνθετικό (τρελό), μου δίνει το ΟΚ!
Ο σύντροφός μου βγάζει ταμπέλα STOP!
Μα…εγώ θέλω να πάω!
Εκείνος φοβάται.
Εγώ θέλω να πάω!
Εκείνος φοβάται, είναι μακριά το Terra Vibe (μα, δεν θα πάω με τα πόδια), που θα είμαι όρθια(μα, όλο και κάπου θα βρω να καθίσω για λίγο), που θα έχει κόσμο και μπορεί να χτυπήσω(μα, κάθε μέρα είμαι με πολύ κόσμο στο τρένο), που θα έχει κάπνα(μα..δακρυγόνα θα ρίξουν;).

Tίποτα!
Από την αρχή της εγκυμοσύνης ένιωθα το άγχος του σχετικά με την κατάστασή μου.

Υποθέτω, ότι είναι κάτι που το έχουν όλοι οι μέλλοντες μπαμπάδες.

Εσύ, που είσαι έγκυος, φροντίζεις τον εαυτό σου και έχεις την αγωνία σου για το μωρό.

Ορίζεις τον εαυτό σου και κάνεις ότι μπορείς για να φροντίσεις το μωρό που έχεις μέσα σου.

Ο μέλλων μπαμπάς όμως, που δεν ξέρει τί νιώθεις, πώς είσαι, πόσο απρόβλεπτη μπορεί να είναι η κατάστασή σου, ανησυχεί διπλά.

Επειδή ένιωθα αυτή την ανησυχία του και αισθάνθηκα ότι θα ήταν πολύ εγωιστικό από μέρους μου σε αυτή τη φάση, να μην υπολογίσω και τα δικά του συναισθήματα, αποφάσισα να μην πάω.
Την βραδιά της συναυλίας έπεσα για ύπνο από νωρίς και του ψιλο-κράτησα “μουτράκια”!
Το πρωί ξύπνησα και ανοίγοντας το κινητό μου, βρήκα 14 διαφορετικά ηχητικά μηνύματα από τους φίλους μου, που είχαν πάει στη συναυλία και μου άφηναν στον τηλεφωνητή ηχητικά αποσπάσματα από αγαπημένα μου τραγούδια.
Δεν θα σας πω περισσότερα.
Δεν ξαναμίλησα γι’αυτό μέχρι την ημέρα της γέννας.

Την ώρα της καισαρικής ο τρελογυναικολόγος μου θέλησε να μου εκμυστηρευτεί (επειδή ήμουν ακινητοποιημένη από την μερική αναισθησία), ότι τελικά είχε πάει κι εκείνος στη συναυλία και είχε περάσει υπέροχα “Μπουχαχαχαχα” (όπως χαρακτηριστικά δήλωσε)!

Μετά μου άφησε τη μικρή νεογέννητη στον ώμο μου για πρώτη φορά στη ζωή μου και έτσι εκείνος τη γλίτωσε! 🙂

Ένα χρόνο μετά, το 2006, μαθαίνω, ότι οι Duran Duran έρχονται για 2η συναυλία στην Ελλάδα.
Και είμαι πάλι έγκυος! ….
Αυτή τη φορά δεν το συζητώ!

Απλά αγόρασα εισιτήριο!
Δεν δέχομαι κουβέντα!

Περιμένω πώς και πώς!

Λίγες μέρες πριν τη συναυλία σε προγραμματισμένη εξέταση, μαθαίνουμε, ότι έχω παλίνδρομη κύηση.
Πρέπει να μπω εκτάκτως για επέμβαση και ….ψάχνω να χαρίσω σε κάποιον/α φίλο/η το εισιτήριό μου.

Τελικά το έδωσα στη φίλη μου, με το κωδικό όνομα Principessa.
Δύο 24ωρα πριν τη συναυλία και ενώ ήμουν στο σπίτι, με ενημερώνει η Principessa, ότι έχει σοβαρό λόγο και δεν μπορεί να πάει στη συναυλία!

Και έτσι το εισιτήριο έρχεται πάλι στα χέρια μου!
Και άρχισε να με “τρώει”.
Παίρνω τηλέφωνο τον τρελογυναικολόγο μου, που λατρεύω και τον ρωτάω, αν μπορώ να πάω στη συναυλία (δεδομένου ότι ακόμη δεν είχα συνέλθει πλήρως από την επέμβαση).

Ο λατρεμένος γιατρός, μου είπε να κρατήσω το εισιτήριο, να πάω και ό,τι θα ερχόταν κι εκείνος με τη γυναίκα του στη συναυλία: “Μην ανησυχείς καθόλου!Δεν θα με χρειαστείς, αλλά θα είμαι εκεί!”
Ένας ακόμη λόγος να τον αγαπώ για πάντα!

Φυσικά και είχα αγοράσει special εισιτήριο για να είμαι όσο πιο μπροστά γίνεται.
Όταν είσαι φανατική θαυμάστρια συγκροτήματος, ξέρεις και τις θέσεις των μελών επάνω στη σκηνή, οπότε και με το που μπήκαμε μέσα στο συναυλιακό χώρο, έτρεξα να πιάσω αριστερά θέση ( μπροστά στη θεση του John) και περίμενα.
Όταν ξεκίνησε η συναυλία, δεν ήμουν εκεί.
Έφυγα! Πετούσα στα εφηβικά μου χρόνια!
Ζούσε ένα από τα όνειρά μου.
Ήμουν σε συναυλία των Duran Duran και μπροστά (όχι τόσο κοντά ώστε να είναι touchable :p) στον John Taylor.
Και χοροπηδούσα σαν το κατσίκι, όπως όταν ήμουν στο σπίτι μου στα 15 μου, που έκανα χορευτικά ακούγοντας τα τραγούδια τους.

Ο γυναικολόγος μου ήταν λίγα μέτρα πιο μακριά.

Κάπου-κάπου γύριζα, τον κοίταζα, του έκανα σήμα ΟΚ και συνέχιζα το χοροπηδητό. Έλιωσα….

Όταν τελείωσε η συναυλία, ένιωθα υπέροχα.
Έδωσα ένα φιλί στο φίλο μου, γιατρό μου και γύρισα στο σπίτι μου.

Εκείνο το βράδυ έπεσα στο κρεββάτι εξαντλημένη σωματικά (μην ξεχνάμε, ότι δεν είχα αναρρώσει κανονικά ακόμη), αλλά με την ευτυχία, ότι είχα βάλει ένα “tick “σε ένα από τα όνειρά μου.
Να δω τους Duran Duran.

Στο θέμα αυτό εκκρεμεί, να συναντήσω κάποια στιγμή τον John!
Θα τον γνωρίσω.
Θα μου το θυμηθείτε!
Γιατί σε αυτή τη ζωή όλα είναι πιθανά!
Αρκεί να διατηρούμε τα όνειρά μας φρέσκα και χρωματιστά! (Εντάξει, έχει κατσιάσει λίγο το αγόρι, αλλά μόνο να τον συναντήσω θέλω.)

Και θα τον συναντήσω!

Εδώ είμαι και εδώ είστε.
😉