Από τότε που ξεκίνησα τούτο το blog, είχα την επιθυμία να μοιραστώ σκέψεις, ιδέες, πληροφορίες που μαθαίνω και θεωρώ ότι είναι ενδιαφέρουσες και χρηστικές για όσους είναι στην παρέα μου.
Επίσης είχα την επιθυμία αντίστοιχα, να λάβω ενημέρωση και συμβουλές από φίλους και φίλες, που είτε έχουν εμπειρία είτε γνώση που εγώ δεν έχω.
Όσο τα παιδιά είναι στα μικράτα, τούτες οι συμβουλές είναι κάπως πιο εύκολο να εκφραστούν και να μοιραστούν.
Πάντα θα υπάρχουν τα όρια που προστατεύουν τα προσωπικά δεδομένα του παιδιού, αλλά η αλήθεια είναι πως όσο προχωρούμε προς την εφηβεία, αυτά τα δεδομένα, γίνονται όλο πιο πολύπλοκα και πιο …ευαίσθητα.
Όσο κι αν οι μαμάδες γράφουμε στα blog και στα social media “μεταξύ μας”, μόνο “μεταξύ μας” δεν είναι.
Γι’αυτό το λόγο και ανεξαρτήτως ηλικίας του παιδιού, πριν μοιραστούμε κάτι, χρειάζεται να το φιλτράρουμε και μία και δύο και τρεις φορές.
Αυτό προσπαθώ να εφαρμόζω από την πρώτη ημέρα που απέκτησα “βήμα” στα social media και πολύ περισσότερο τούτο το blog.
Σίγουρα όταν καταγράφουμε προβληματισμούς, ανησυχίες, στεναχώριες, ακόμη και χαρές, που αφορούν/προκαλούνται από κάποιον άλλον, πολύ περισσότερο το παιδί μας, είναι σαν να δίνουμε πληροφορίες για αυτόν, τη ζωή του. Μοιραζόμαστε δεδομένα, που δεν είναι δικά μας.
Γι’αυτό πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και προσεκτικές. Και το λέω, για να τα ακούω κι εγώ.
Σε αυτά τα πλαίσια, το λοιπόν, συνεχίζω να καταγράφω εμπειρίες και σκέψεις, γιατί και αγαπώ να κρατώ ημερολόγιο, αλλά και γιατί αυτό το ενδιαφέρον ταξίδι της μητρότητας που προχωρά στα αχαρτογράφητα νερά της εφηβείας με κάνει να αναζητώ τις καλύτερες συμπεριφορές, που θα κρατούν στενή επικοινωνία με το παιδί μου και θα το φροντίζω, αφήνοντάς του το χώρο που χρειάζεται-δικαιούται.
Ήθελα να σας τα πω αυτά, πριν μοιραστώ μαζί σας μία νέα εμπειρία που είχα ως μαμά έφηβης κόρης, που σκέφτηκα ότι θα βοηθήσει γονείς που έχουν παιδιά στην ίδια ηλικία με αυτή του παιδιού μου.
Στην αρχή της σχολικής χρονιάς επισκεφθήκαμε την παιδίατρο, για ένα check up και για να πάρουμε τις απαραίτητες βεβαιώσεις για τις αθλητικές δραστηριότητες. Στο ραντεβού η κόρη μου ζήτησε να μπω κι εγώ στο εξεταστήριο-γραφείο της γιατρού. Ευκαρία βρήκα για να μιλήσω με τη γιατρό και να μάθω νέα της.Έχουμε μια πολύ γλυκειά σχέση. Την νιώθουμε σαν συγγενή μας μετά από τόσα χρόνια. Παρακολουθεί την κόρη μας από 5 ημερών και είναι πολύ συγκινητικό και για εκείνη, αλλά και για εμάς που την βλέπει έτσι να μεγαλώνει.
Σε αυτή την εξέταση που η έφηβη ψιλογδύθηκε, παρατήρησα κάποια κόκκινα σημάδια στο σώμα της, σαν αγγειάκια σπασμένα.
Μόλις τα είδα, τα έδειξα ανήσυχη στην παιδίατρο και εκείνη μου χαμογέλασε.
“Είναι ραγάδες στην αρχή τους. Αναπτύσσεται πολύ και γρήγορα το κορίτσι μας.”
Φυσικά και η επόμενη ερώτηση ήταν, τί πρέπει να κάνουμε.
Μου σύστησε να μιλήσω με το γυναικολόγο μου και να μου προτείνει εκείνος κάποια κρέμα πρόληψης.
Τα “σημαδάκια” αυτά που εμφανίστηκαν στο δέρμα της δεν είναι στην τελική μορφή τους.
Αντιθέτως μόλις έχουν εμφανιστεί και αυτό σημαίνει, ότι εφόσον δράσουμε άμεσα, υπάρχει το περιθώριο να υποχωρήσουν και να μην γίνουν αυτές οι λευκές αυλακιές που ξέρουμε όλοι και όλες.
Εννοείται πως αμέσως επικοινώνησα με το γυναικολόγο μου, ο οποίος επίσης μου είπε, ότι είναι στην αρχή και ότι η καλύτερη πρόληψη είναι μία ειδική κρέμα.
Επειδή γνώριζα την κρέμα “Prevenstria” της Frezyderm, η οποία χρησιμοποιείται από γυναίκες στην περίοδο της εγκυμοσύνης που αλλάζει το σώμα τους, τον ρώτησα, εάν μπορεί να την χρησιμοποιήσει και η μικρή και μου έδωσε το πράσινο φως.
Έτσι κάθε ημέρα η κόρη μου την χρησιμοποιεί μετά το μπάνιο της και είμαι σίγουρη, ότι θα τα εξαφανίσουμε αυτά τα “σημαδάκια”.
Φυσικά και δεν κατάλαβε από την αρχή, τί είναι οι ραγάδες, οπότε φρόντισα να κάνω αναζήτηση στο internet και να της δείξω και εικόνες και για ποιό λόγο έδειξα αυτό το ενδιαφέρον.
Σαφέστατα δεν είναι θέμα υγείας, αλλά κυρίως αισθητικής.
Δεν πιστεύω ότι θα υπήρχε κάποιο σοβαρό πρόβλημα, να εμφανιστούν στο σώμα της, αλλά αφού μπορεί να τις αποφύγει, γιατί να μην το φροντίσουμε;
Οι περισσότερες γυναίκες έχουμε. Της έδειξα και τις δικές μου. 🙂
Της εξήγησα μάλιστα. ότι για κάποιες είναι “γλυκά” αναμνηστικά εγκυμοσύνης και καμαρώνουν για αυτές και δικαίως.
Έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον και με αφορμή αυτό μιλήσαμε γενικά για άλλη μία φορά για την αλλαγή του σώματος που έχουν οι γυναίκες.
Η αλήθεια είναι πως στην περίοδο της εφηβείας που μεταξύ άλλων κλείνει η πόρτα του παιδικού δωματίου, η ιδιωτικότητά γίνεται ακόμη πιο αυστηρή και η συστολή κρύβει την γύμνια της, είναι πιο δύσκολο να διαπιστώσουμε αλλαγές στο σώμα ή στο δέρμα του παιδιού. Είναι τόσες οι αλλαγές που βιώνει ο έφηβος σε αυτή την περίοδο, που είτε δεν δίνει σημασία (όπως και σε πολλά άλλα), είτε δεν νιώθει άνετα.
Στην περίπτωση της κόρης μου είναι ένας ψιλοσυνδυασμός.
Με αφορμή αυτό είχα την ευκαιρία να της μιλήσω και να της εξηγήσω, ότι όταν παρατηρεί αλλαγές, θα ήταν καλό να μου της λέει, γιατί ως κορίτσι που ήμουν κι εγώ, θα μπορώ να της εξηγώ πράγματα, αλλά και να προλαβαίνω καταστάσεις που ίσως στη συνέχεια δημιουργήσουν προβλήματα.
Όσο κοντά κι αν είμαστε στα παιδιά, στην εφηβεία οι αποστάσεις αυξομειώνονται κι εμείς πρέπει να κάνουμε επαναπροσδιορισμούς.
Και μετά συγκινήθηκα η μάνα, γιατί σκεφτόμουν που πριν από 14 χρόνια χρησιμοποιούσα κρέμα πρόληψης για τις ραγάδες για την κοιλιά μου μέσα στην οποία μεγάλωνε και τώρα χρησιμοποιεί εκείνη που μεγαλώνει.
Όχι, αλήθεια. Δείτε τα δύο φανελάκια. Τα έχει φορέσει το ίδιο ανθρωπάκι με διαφορά 13 ετών.
Ήταν 50 εκατοστά κι έχει φτάσει 1,72. Πωπωωωω!!!! 🙂
Μαμά Μαμαδοπούλου
No Comments