Τον τελευταίο καιρό η καθημερινότητά μου είναι ΠΟΛΥ απαιτητική.
Οι ρυθμοί στο γραφείο τις περισσότερες ημέρες είναι φρενήρεις, η πίεση στα ύψη, τρέχω να προλάβω τα πάντα στο σπίτι, στη δουλειά, αλλά είναι από αυτές τις φορές, που όσο κι αν το προσπαθώ, δεν τα καταφέρνω.
Οι ώρες της ημέρες δεν μπορούν να γίνουν περισσότερες, οπότε κάθε μέρα διαγωνίζομαι με τον εαυτό μου, προσπαθώντας να βάλω προτεραιότητες και να με φροντίζω όσο γίνεται. Αλλά αυτό το “όσο” δεν γίνεται πολύ…
Η κούραση είναι διάχυτη και τις τελευταίες εβδομάδες νιώθω, ότι ζω μία ημέρα μέσα σε μία άλλη ημέρα.
Δεν γκρινιάζω όμως, γιατί πέρα από τη σωματική κούραση, νιώθω όμορφα, νιώθω παραγωγική.
Κάπως έτσι φτάνουμε στη χθεσινή Κυριακή, όπου μέσα σε λίγες ώρες πρέπει να κάνω τόσες δουλειές, που ακόμη κι αν ήμουν ο Φλας Γκόρντον, πάλι δεν θα τις προλάβαινα.
Η νεαρά έφηβη σε κατάσταση βαρεμάρας.
Την νιώθω, γιατί είναι και για εκείνη μια απαιτητική περίοδος.
Εξετάσεις για το Lower, εξετάσεις στο σχολείο, προετοιμασία, διάβασμα και με την εφηβεία να χορεύει σταθερά στους δικούς της ρυθμούς. #hello_εφηβεία
Συνέπεσε η βαρεμάρα της με τη δική μου κούραση, οπότε ήρθε ένα δικό μου ήπιο ξέσπασμα, εξηγώντας της ότι τα όρια σωματικής κυρίως αντοχής μου έχουν ξεπεραστεί. Της μίλησα ήρεμα με κάθε ειλικρίνεια και την έβλεπα να με κοιτάει βαθιά στα μάτια και να με ακούει με την ψυχή της.
Με το που τελείωσα τα λόγια μου, με πήρε μία σφιχτή αγκαλιά.
Μου είπε, ότι θα κάνει ότι μπορεί να βοηθάει περισσότερο.
Και γλύκαναν όλα. 🙂
Σήμερα η ημέρα ήταν αρκετά πιεστική πάλι.
Επιστρέφοντας αργά το απόγευμα από το γραφείο, βρήκα ένα σπίτι τακτοποιημένο, τον πάγκο της κουζίνας πεντακάθαρο και ανοίγοντας το ψυγείο είδα την πιο λαχταριστή σαλάτα του κόσμου.
Με το πιο νόστιμο ντρέσινγκ.
Αυτό το σημειωματάκι : Ένα ευχαριστώ για ό,τι κάνεις κάθε μέρα για μένα.”
Μόλις είδε το τεράστιο χαμόγελό μου, με πήρε αγκαλιά και έφυγε όλη η κούραση της ημέρας.
Σαν να προστέθηκαν περισσότερες ώρες στο 24ωρο, σαν να ελάφρυναν όλα.
Και κάπως έτσι η Γιορτή της Μητέρας είναι κάθε ημέρα. 🙂
Και μιας και μιλάμε για τη γιορτή της μητέρας, αυτό το τριαντάφυλλο, μια αγκαλιά κι ένα “Σ’αγαπώ, μαμά!” ήταν το καλύτερο δώρο για εκείνη την ημέρα.
Η εφηβεία τέτοιες εξομολογήσεις τις κάνει πολύτιμες. 🙂
Και από μία τέτοια γλάστρα με την αντίστοιχη αγκαλιά αγάπης, πήραν οι γιαγιάδες μας. 🙂
No Comments