Η “Κλεοπάτρα” έχει τελειώσει το μπάνιο της.
Αφρόλουτρα, κρέμες και όλα τα σχετικά.
Η μάνα μαζεύει πετσέτες, σφουγγάρια και μπουκαλάκια, πριν στεγνώσουμε το μαλλί.
Κάθε φορά η ώρα του σεσουάρ γίνεται, “Μικρή, έχεις ταλέντο”!
Καθρεφτίζεται, τραγουδάει όλες τις τελευταίες επιτυχίες των σειρών που παρακολουθεί και κάνει χορευτικά.
Και εγώ προσπαθώ να ακολουθήσω τις κινήσεις της χωρίς να την “κάψω” με το σεσουάρ!
Και μην μου πείτε να της πω κάτσει σε ένα σημείο. Τα καταφέρνει για 10″. Μέχρι να αλλάξει το κουπλέ που τραγουδάει. 😛
Σήμερα ήταν ήρεμη.
Μου έκανε εντύπωση, αλλά όχι ότι ανησύχησα κιόλας, γιατί ήταν κεφάτη.
Κοιταζόταν. Ξανακοιταζόταν.
Κάποια στιγμή γυρίζει και με ρωτάει:
“Μαμά, εγώ όταν μεγαλώσω, θα έχω την γραμμή;”
Γραμμή; Hello?
“Ποιά γραμμή, γλυκειά μου;” την ρωτάω.
“Aυτή!” μου λέει και μου δείχνει το κέντρο του θώρακα.
Την κοιτάζω με μία μικρή δόση απορίας και μου λέει:
“Kαλέ, μαμά! Εγώ θα έχω μεγάλα μεμέ όταν μεγαλώσω; Θα έχω την γραμμή;”
Και κάπου εκεί άρχισε να με ρωτάει από πότε οι γυναίκες αποκτάμε “την γραμμή”.
Ε, ναι λοιπόν! Εμάς αυτό μας ιντριγκάρισε.
Η σχισμή, που σχηματίζεται στο κέντρο του θώρακα στις γυναίκες.
Σαφεστατότατα και δεν τo αντιμετώπισα ως πλάκα και της απάντησα με πάσα σοβαρότητα.
Ήθελε να ξέρει κάτι πολύ φυσιολογικό για την ίδια.
Θεωρώ, ότι κάποιες φορές η δική μας αντίδραση είναι αυτή που μεταφέρει μηνύματα και διαθέσεις στα παιδιά.
Και μάλιστα αρκετές φορές μπορεί να τα μπλοκάρει.
Αυτό που προσπαθώ να έχω πάντα στο μυαλό μου, όταν ακούω διάφορες ερωτήσεις της είναι, ότι το παιδί δεν σκέφτεται όπως εμείς.
99,9% από τις απορίες που έχουν τα πιτσιρίκια, ζητούν τόσο απλές απαντήσεις και τις περισσότερες φορές εμείς τα αντιλαμβανόμαστε περίπλοκα και προσπαθούμε να τα χειριστούμε έτσι, ενώ δεν πρέπει.
Στο μυαλό των παιδιών τα πράγματα είναι όλα ξεκάθαρα και απλά!
Και πρέπει να απαντάμε σε αυτό που ρωτούν χωρίς απαραίτητα κάθε φορά να το πηγαίνουμε πιο πέρα.
Bήμα-βήμα! 🙂
No Comments