ΜΕΤΡΩΝΤΑΣ ΑΣΤΕΡΙΑ… :)

Κυριακή μεσημέρι.

Ο καιρός ζεστός.

Τα παράθυρα του αυτοκινήτου ανοιχτά και ο αέρας απλά στεγνώνει τον ιδρώτα μας.

Όπως κινείται το αυτοκίνητο κι ενώ οδηγώ, βγάζω το χέρι μου από το παράθυρο ανοιχτό με την παλάμη κόντρα στον άνεμο.

“Μαμά! Βάλε μέσα το χέρι σου γρήγορα! Θα περάσει κανένα αυτοκίνητο και θα στο κόψει.”

 

(image by littlemoresunshine)

Χαμογελάω και αυτό το χαμόγελo κρύβει την ικανοποίηση, ότι έχει κατανοήσει τις συμβουλές μου για να προσέχει, ότι με νοιάζεται και την αίσθηση του πιπεράτου της αταξίας μου.

Το ραδιόφωνο παίζει το “Counting Stars” των One Republic κι αρχίζω, να το τραγουδάω.

Η μικρή το γνωρίζει και τη βλέπω από τον καθρέφτη, να κουνάει ρυθμικά το κεφάλι της, ενώ χαζεύει έξω από το παράθυρο τη διαδρομή.

Ανεβάζω την ένταση κι αρχίζει να τραγουδά μαζί μου, με όσα από τα αγγλικά γνωρίζει. Ξέρετε….αυτά που μισές λέξεις είναι σωστές και μισές αυτοσχέδιες.

Δεν μας νοιάζει, να είναι όλα σωστά.

Δεν μας νοιάζει, που μας κοιτούν από τα διπλανά αυτόκίνητα.

Κοιτούν και χαμογελούν.

Και η φωνή μας γίνεται μία, δυναμώνει και τραγουδάμε, κουνώντας το κεφάλι  στο ρυθμό του τραγουδιού, τα χέρια  χορεύουν εναλλάξ (γιατί πρέπει να κρατάω το τιμόνι) κι ανατριχιάζω και  πετάω, όταν συνειδητοποιώ. ότι τραγουδάμε μαζί:

“We’ll be counting stars”.

Θα μετράμε αστέρια!

Νιώθω, ότι (και) αυτή τη στιγμή περίμενα από τη μέρα που γεννήθηκε.

Ένα από τα πράγματα, που ήθελα να κάνουμε μαζί.

Από αυτά που ονειρευόμουν, όταν χάιδευα την φουσκωμένη κοιλιά μου, τότε που έβαζα τα ακουστικά του mp3 για να ακούσει τα τραγούδια που άκουγα κι εγώ.

Και ονειρευόμουν να τραγουδάμε μαζί, να χορεύουμε, να πηγαίνουμε μαζί σε συναυλίες και να μοιραζόμαστε την ένταση και την πληρότητα της στιγμής.

Όπως αυτή τη στιγμή, που δεν φαντάζει τόσο σημαντική, αλλά είναι.

Γιατί την κάνω εγώ σημαντική με την αξία, που της δίνω στη ψυχή μου.

Γιατί την “παγώνω” και ζω το όνειρό που κρύβει.

Αυτή τη στιγμή,  που  τραγουδάω μαζί με την κόρη μου για μέτρημα αστεριών.

(Άτιμο πράμα να μην υπάρχει ένας cameraman, για να videoσκοπεί αυτές τις στιγμές.

Τις ευτυχισμένες. : )

Μαμά Μαμαδοπούλου