“Γιατί οι σχέσεις είναι τόσο πολύπλοκες, μαμά;” #hello_εφηβεία

Και τί να απαντήσω;
Γιατί είναι και οι άνθρωποι πολύπλοκοι;

Κι αυτό αρκεί;

Ό,τι και να πω, ό,τι και να της εξηγήσω, όσες αναλύσεις κι αν κάνουμε, εάν δεν ζήσει τις δικές της εμπειρίες, δεν θα καταλάβει.

Η αλήθεια είναι πως σε πολλά πράγματα, όσο καλά κι αν ξέρουμε τη θεωρία, εάν δεν γίνει εξάσκηση στην πράξη, δεν έχουμε εμπέδωση.

Έτσι γίνεται και στη ζωή, με όλα εκείνα τα γνωστά που ακούμε, τύπου “Εάν δεν πάθεις, δεν θα μάθεις” κλπ.

Τον τελευταίο χρόνο το κοντέρ μας έχει γράψει ατελείωτες ώρες συζητήσεων σχετικά με τις ανθρώπινες σχέσεις.
Έχοντας περάσει σε εκείνη την περίοδο της ζωής της  ( #hello_εφηβεία ) , που οι φίλοι ίσως είναι οι πιο σημαντικοί της άνθρωποι, οι οποίοι επίσης είναι στην εφηβεία, νιωθω ότι ζούμε οικογενειακώς σε ένα βαγόνι roller coaster με μεταπτώσεις, που κάποιες φορές σε κάνουν να θέλουν να τσιρίξεις μαζί της, για να εκτονώσει την ένταση.

Χαίρεται, στεναχωριέται, γοητεύεται, απογοητεύεται, κάνει ολόκληρες πρόβες συζητήσεων, που ανατρέπονται και προσπαθεί να προσαρμοστεί μαθαίνοντας  τα δικά της όρια, τις δικές της αντοχές, μεγαλώνοντας. Ωριμάζοντας.

Στις ατελείωτες συζητήσεις της έχουμε υπογραμμίσει άπειρες φορές, ότι ακόμη και όταν είσαι ενήλικας και μάλιστα με αρκετά χρόνια εμπειρίας στο βιογραφικό σου, συνεχίζεις να ζεις παρόμοιες εμπειρίες. Συνεχίζεις να πληγώνεσαι, να πικραίνεσαι, να εκπλήσσεσαι δυσάρεστα. Όταν μάλιστα είσαι και αισιόδοξος και συνάμα ρομαντικός, που πιστεύει στους ανθρώπους, όλα αυτά τα ζεις ακόμη έντονα.
Απλά μεγαλώνοντας, αναπτύσσεις τα δικά σου “αντισώματα” – τις δικές σου άμυνες και μαθαίνεις να διαχειρίζεσαι τα γεγονότα, να αξιολογείς, τί έχει σημασία και τί όχι και αυτό όλο σε κάνει πιο δυνατό, πιο ψύχραιμο.

Επειδή η ίδια είναι πολύ ειλικρινής, θετική, δίκαιη, συμπονετική και γενικά καλή φίλη,θα έλεγα, ζει τις πρώτες της απογοητεύσεις με μια απορία κάποιες φορές.

Πέφτει από τα συννεφάκια, αλλά νομίζω ότι είναι τυχερή, πέφτει στο δίχτυ ασφαλείας της μαμάς και του μπαμπά, που είναι εκεί όταν το ζητήσει, να της προσφέρουν μια αγκαλιά και να της δώσουν δύναμη, να ξεσκονίσει τα γόνατά της και να συνεχίσει τη ζωή.
Κι αυτά τα σημάδια, γίνονται οδηγοί για τις επιλογές  στη συνέχεια.
Γιατί σχέδον πάντα η επιλογή είναι στα χέρια μας.

Μαμά Μαμαδοπούλου