Όταν διαβάζω ιστορίες που βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα, νιώθω μια πιο “έντονη” συγκίνηση.
Κάποιος θα μπορούσε να θεωρήσει, ότι η απόδοση μιας πραγματικής ιστορίας σε ένα βιβλίο ή μία ταινία ίσως είναι μια εύκολη ιστορία.
Γνώμη μου είναι ότι είναι πολύ δύσκολη διαδικασία και θέλει λεπτούς χειρισμούς.
Σε αυτή την περίπτωση η αφήγηση πρέπει να σεβαστεί τα πραγματικά γεγονότα, να προστατεύσει την αλήθεια τους και συνάμα να φωτίσει όλα εκείνα τα στοιχεία που κάνουν την ιστορία σημαντική, ώστε να καταγραφεί και να μοιραστεί.
Γι’αυτό και όταν διάβασα το βιβλίο “Φτου Ξελύπη” της Μαριέττας Κόντου, θαύμασα τον τρόπο με τον οποίο η συγγραφέας διηγείται την πραγματική ιστορία της αθλήτριας κολύμβησης, Yusra Mardini , η οποία έφυγε με την αδερφή της από τη Συρία ως ασυνόδευτα προσφυγόπουλα μακριά από τους γονείς τους.
Η Mardini φτάνοντας στη Γερμανία συνέχισε τις προπονήσεις της και έτσι το 2016 έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ριο Ντε Τζανέιρο με την ολυμπιακή ομάδα των προσφύγων.
Η ιστορία της γίνεται η ιστορία της Νουρ, ενός δυνατού και γενναίου κοριτσιού, που αγαπά το νερό και στην πατρίδα της κάνει όνειρα για εκείνη τη χώρα που πιστεύει πως υπάρχει, την Κολυμβησία, όπου ζουν κάτοικοι νερένιοι.
Οι ήρεμοι ρυθμοί της ζωής στη χώρα της αλλάζουν και βίαια χάνονται γειτονιές, συγγενείς, φίλοι, δάσκαλοι…
Οι γονείς αναγκάζονται να αποχωριστούν τα δύο κορίτσια τους.
Θέλουν για εκείνα ένα αύριο χωρίς βομβαριδισμούς κι έτσι τα στέλνουν να βρουν μία νέα πατρίδα.
Η Νουρ παίρνει μαζί της κρυφά τη γάτα της, την Κιταμπάν (το όνομά της σημαίνει “βιβλίο”) η οποία έχει μάθει να μην φοβάται το νερό.
Το μικρό κορίτσι και η αδερφή της βοηθούν με το κολύμπι τους να φτάσει η βάρκα με τους πρόσφυγες στις ακτές της Λέσβου.
Όμως εκεί εξαφανίζεται η Κιταμπάν.
Ο Μύρωνας είναι ένα νεαρό αγόρι, που με τον πατέρα του βοηθά τους πρόσφυγες, που φτάνουν στο νησί.
Είναι εκείνος που θα ζεστάνει τη Νουρ και θα την κάνει να θυμηθεί λίγη από τη θαλπωρή του σπιτιού της και θα την βοηθήσει στην αναζήτηση της Κιταμπάν.
Η συνέχεια της ιστορίας για τους περισσότερους είναι γνωστή.
Η μικρή προσφυγοπούλα με την αδερφή της θα φτάσουν στον προορισμό τους στη Γερμανία, όπου θα ξεκινήσουν μία νέα ζωή.
Ο μαχητικός χαρακτήρας της Νουρ μετά από σκληρή προπόνηση, θα την οδηγήσει στη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ενώ οι ζεστές ψυχές των ανθρώπων από τη Λέσβο θα της φέρουν κοντά της την αγαπημένη της γάτα.
Η Μαριέττα Κόντου βάζει την ηρωίδα να αφηγείται την ιστορία της σε πρώτο πρόσωπο και με αυτό τον τρόπο ο αναγνώστης νιώθει τα συναισθήματά της.
Αισθάνθηκα σαν να είχα τη Νουρ μπροστά μου, να διηγείται με μια ξεχωριστή και διαφορετική ηρεμία την ιστορία της.
Το “Φτου ξελύπη” είναι ένα ξόρκι στη λύπη, στα άσχημα, μια ευχή να αλλάξουν όλα για όλο τον κόσμο, για όλα εκείνα τα παιδιά που αναζητούν ένα γαλήνιο περιβάλλον.
Είναι εκείνο το πείσμα που πρέπει να έχουμε όλοι και που πρέπει να θυμίζει, ότι η ζωή δεν σταματά και ακόμη και στα δύσκολα πρέπει να συνεχίζει.
Το ξόρκι της Νουρ θυμίζει, ότι οι ψυχές των ανθρώπων δεν βλέπουν σύνορα γιατί όλες έχουν καταγωγή από όλο τον κόσμο.
Η εισαγωγή του τελευταίου κεφαλαίου του βιβλίου μιλάει γι’αυτό :
“Λένε πως αν φτύσεις μέσα σ’έναν σωλήνα και μελετήσουν το DNA σου στο εργαστήριο, θα βρουν την καταγωγή σου,
ποιοί ήταν οι πρόγονοί σου και το σίγουρο είναι πως αυτή θα σε εκπλήξει,
γιατί σχεδόν ποτέ δεν είναι αυτό που νομίζεις ή περιμένεις.”
Το βιβλίο “Φτου ξελύπη” της Μαριέττας Κόντου σε εικονογράφηση του Στάθη Πετρόπουλου ανήκει στη σειρά βιβλίων “Ιστορίες που ζεις δυνατά” και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.
Απευθύνεται σε ηλικίες από 10 ετών και άνω.
Η ωριμότητα αυτού του κοριτσιού διαχέει όλη την ιστορία του βιβλίου και αυτός είναι ο λόγος που ένιωσα, ότι απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους.
Δεν είναι μόνο ο προβληματισμός και η ευαισθητοποίηση και κινητοποίηση για όλα αυτά τα παιδιά που έχουν πατρίδα και αναζητούν ασυνόδευτα μία νέα για να ανθίσουν, ούτε μόνο η πίκρα των συνεπειών του πολέμου.
Είναι η έμπνευση που μπορεί να δώσει για τη μάχη που πρέπει να δίνουμε καθημερινά.
Στο τέλος του βιβλίου υπάρχουν πληροφορίες για τα ασυνόδευτα παιδιά που φτάνουν στην Ελλάδα και χρειάζονται τη βοήθειά μας και για μία από τις οργανώσεις, που υποστηρίζουν αυτή την ανάγκη, τη ΜΕΤΑδραση.
Μπορείτε να ξεφυλλίσετε τις πρώτες σελίδες του βιβλίου εδώ : Φτου Ξελύπη
Μαμά Μαμαδοπούλου
No Comments