Tips 1 (…ΠΩΣ ΤΟ ΛΕΤΕ ΣΤΟ ΕΛΛΑΔΑ… ΜΙΚΡΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ:p)!!!

Σε αυτήν την κατηγορία  (καταλαβαίνετε…έχω πολλές πλέον στο νέο μου “σπίτι”  και χάνομαι ;p) θα καταγράφω  tip, mini προτάσεις όσο το δυνατόν πιο αστείες πάντα και ει δυνατόν  έξυπνες (με όποιο δείκτη κουβαλάω στο κεφάλι μου).  Επειδή όλοι μας έχουμε κάποια ιστορία να διηγηθούμε ως παιδιά, ως γονείς, ως αδέρφια, ως νονοί, ως φίλοι που μπορεί να έχει τον χαρακτήρα συμβουλής (δηλαδή= δοκιμάστε το μόνοι σας στο σπίτι χωρίς κράνος) με αστείο χρώμα, θα ήταν χαρά μου να το μοιραστείτε.  Γράψτε μου την δική σας  ιστορία  και ελάτε να γελάσουμε   και να ζητωκραυγάσουμε “μπράβο” για την ευρηματικότητα-διαφορετικότητα ή αν είναι σοβαρή να μην γελάσουμε και να ζητωκραυγάσουμε “μπράβο” για την ευρηματικότητα-διαφορετικότητα. 🙂  (Είτε αφήστε την ως σχόλιο, είτε με mail-αριστερά στην ετικέτα “επικοινωνία”.)

Θα ξεκινήσω με την πρώτη ιστορία εκθέτοντας την μητέρα μου (ως παιδί).  Όταν η γιαγιά μου ήθελε να κάνει δουλειές στο σπίτι, η μαμά μου (ως παιδί) δεν την άφηνε (ω! τί περίεργο! Από τότε έτσι ήταν όλα..)! Δυστυχώς τότε (ή ίσως ευτυχώς…τώρα που το σκέφτομαι..)δεν είχαν LCD τηλεόραση, ούτε είχαν κυκλοφορήσει cd  τα “Μαμούνια” με τις παιδικές επιτυχίες  “Στου γυαλού τα βότσαλάκια, κάθονται δυο καβουράκια” έτσι ώστε να απασχοληθεί το παιδί (η μητέρα μου).  Η γιαγιά, λοιπον, είχε ανακαλύψει το εξής.  Έλεγε στην μαμά μου (ως παιδί): “Πήγαινε στην θεία Μαρούλα και πες της να σου δώσει λίγο “κράτησέ με”“.  Η μαμά μου (ως παιδί) που ήταν πολύ μικρή και αθώα και δεν καταλάβαινε τί της είχε πει η γιαγιά, πήγαινε στην θεία Μαρούλα και της ζητούσε λίγο “κράτηθέμε” (ήταν και ψευδή-ωωωωωωω! Δεν είχαν σιδεράκια τότε).

Η θεία Μαρούλα, ούσα στο κόλπο, έψαχνε να βρει το “κράτησέμε” . Και “πού το άφησα;  Μήπως το έβαλα στο ντουλάπι; Μήπως το έβαλα στην κρεββατοκάμαρα; Μήπως έξω στην αυλή;” Κι έβαζε την μαμά μου (ως παιδί) να κάτσει σε μία μεριά να παίζει και να περιμένει να βρει το “κράτηθέμε”. Όταν πέρναγε κανένα μισάωρο, της έδινε το “κράτησέμε” (ένα φάκελλο, μία τσάντα κλπ) και την έστελνε στην γιαγιά μου, η οποία στο μεταξύ είχε τελειώσει την δουλειά που είχε.

Μπράβο, γιαγιά!!!

(Αχμ!! Πρέπει να το δοκιμάσω. Θεία Μαρούλαααααααα..έχει μείνει καθόλου “κράτησέμε”????)