Ενώ στολίζαμε με την κόρη μου το χριστουγεννιάτικο δέντρο, διαπίστωσα ότι είναι πολύ πιο πλούσια στολισμένο από παλιά.
Φιγούρες παραμυθιών, αγγελάκια, αγιοβασίληδες, αστεράκια, γούρια, ρόδια κι άλλα σχέδια από ποικίλα υλικά και με διαφορετική αισθητική.
Πέρα από τον 1ο χρόνο του γάμου, όπου φροντίσαμε με τον καλό μου να προμηθευτούμε όλα τα απαιτούμενα έτσι ώστε να θυμίζει Χριστούγεννα στο νέο μας σπίτι, τα επόμενα χρόνια αγόρασα ελάχιστες φορές στολίδια.
Κι όμως γέμισε από τόσα πολλά και πολύτιμα συναισθηματικής αξίας.
Είναι στολίδια από κατασκευές της κόρης μου που ξεκινούν από την εποχή που πήγαινε στον παιδικό σταθμό και δώρα από τη μαμά μου κι αγαπημένους φίλους και συγγενείς.
Κάποια προηγούμενη χρονιά είχα γράψει για τα αγαπημένα μου στολίδια, αυτά που είναι κάπως πιο ξεχωριστά στην καρδιά μου : Τα αγαπημένα μου στολίδια και η ιστορία τους. 🙂
Φέτος όμως συνειδητοποίησα πιο έντονα, ότι ένας από τους λόγους που μου αρέσει η διαδικασία του στολισμού του δέντρου είναι για την ίδια τη διαδικασία, που με κάνει να ξανασυναντιέμαι με τις αναμνήσεις μου και τα πρόσωπα που υπάρχουν σε αυτές.
Ακόμη κι αυτά που έχουν μια γλυκόπικρη γεύση, είναι κομμάτι μου και ήρθε ως δώρο σε μια από τις ζεστές συναισθημάτων εποχές του χρόνου.
Είναι σαν μια ξεχωριστή ιεροτελεστία. Θα πάρω στα χέρια μου με μεγάλη προσοχή το κάθε εύθραυστο στολίδι και θα το βάλω στη θέση, που είναι καλύτερη γι’αυτό, για να φαίνεται καλύτερα και να κάνει τη δική του λαμπερή performance τις επόμενες εορταστικές εβδομάδες. Και πριν προλάβω να συνηθίσω την παρουσία του, θα αποσυρθεί για να ξεκουραστεί μέχρι του χρόνου.
Μέχρι τότε θα χαζεύω χαμογελώντας την εικόνα από το δικό μου χριστουγεννιάτικα στολισμένο συννεφάκι και το παιχνίδισμα, που κάνουν δίπλα του τα φωτάκια που αναβοσβήνουν . 🙂
Και του χρόνου!
Μαμά Μαμαδοπούλου
No Comments