Άλλο η μαμά, άλλο η φίλη

“Μου αρέσεις! Σ’αγαπώ!”

Αμηχανία!

Νιώθεις το πρόσωπό σου να κοκκινίζει και τα μάτια σου δεν λένε να ξεκολλήσουν από τις άκρες των παπουτσιών σου.

Δεν ξέρεις, τί πρέπει να πεις.

Θέλεις να τρέξεις μακριά, αλλά καταλαβαίνεις ότι δεν θα φανεί και πολύ φυσιολογικό.
Νιώθεις άβολα. Πολύ άβολα. Δεν νιώθεις το ίδιο γι’αυτόν.

Σου αρέσει η παρέα του, αλλά….

Η φωνή της μαμάς που σε καλεί να φύγετε, σε σώζει.

Το πρώτο συναίσθημα είναι ένα απροσδιόριστο άγχος. Δεν το περίμενες. Δεν το ήξερες.

Η μαμά σε βλέπει ανήσυχη και σε ρωτάει τί έχεις.

Μόλις μένετε οι δυό σας, της το λες.

Νομίζεις ότι θα ξαλαφρώσεις, αλλά δεν συμβαίνει.

Της εξηγείς ότι ένιωσες άβολα, ότι δεν απάντησες τίποτα, αγχώθηκες μήπως τον στεναχώρησες, ένιωσες τη δική του υπερπροσπάθεια για να στο πει, ένιωσες το γλυκό του άγχος, αλλά…τί είναι τώρα αυτό;  Είναι περίεργο. Πολύ περίεργο.

Η μαμά σε κοιτάζει γλυκά, σε ακούει, σε καταλαβαίνει. Ξέρει πώς αισθάνεσαι.

Δεν νιώθεις το ίδιο για εκείνον. Στεναχωριέσαι γιατί θα τον πληγώσει κάτι τέτοιο.

Η μαμά σου εξηγεί ότι δεν είναι κακό, που δεν του είπες κάτι.. Θυμώνεις λίγο μαζί της. Δεν ξέρεις γιατί, αλλά θυμώνεις. Την ρωτάς, εάν είχε συμβεί το ίδιο και σ’ εκείνη στο Δημοτικό και σου λέει πως ναι. Την ακούς, αλλά δεν μπορείς να ηρεμήσεις. Αυτή τη στιγμή δεν θέλεις να πείτε κάτι άλλο οι δυό σας.

“Δεν θέλω να το συζητήσω άλλο μαζί σου, μαμά. Θέλω να το συζητήσω με μια φίλη μου. Μόνο εκείνη μπορεί να με καταλάβει. Μόνο εκείνη θα έχει ζήσει τώρα ό,τι κι εγώ. Δεν θέλω να με καταλάβει όπως εσύ. Θέλω να με καταλάβει όπως θα την καταλάβαινα εγώ ΤΩΡΑ. Που της έχει συμβεί και θα με νιώσει αλλιώς.”

Η μαμά χαμογελάει με γλύκα. Σου λέει πως έχεις δίκιο και θα φροντίσει να πάτε αμέσως στο σπίτι να μιλήσεις τηλεφωνικά στη φίλη που εμπιστεύεσαι.

Ξέρεις, ότι η μαμά θα είναι εκεί. Ξέρεις, ότι και ο μπαμπάς θα σε καταλάβει.

Όμως θα νιώσεις ανακούφιση, όταν το μοιραστείς με τη φίλη σου, που θα γουρλώσει τα μάτια και θα μοιραστεί την έκπληξή σου με την έκπληξή της. Όπως έκανες κι εσύ κάποια άλλη στιγμή. Είναι οι παράλληλα ταυτόχρονες εμπειρίες, που ενώνουν τις ψυχές σας.

Είναι το σημείο που η μαμά βλέπει την αόρατη κόκκινη γραμμή και σέβεται την ανάγκη σου, να μιλήσεις και με τη φίλη σου. Κατανοεί ότι σε λίγο καιρό για κάποια θέματα, θα θέλεις να μιλάς μόνο με τη φίλη σου.

Αγωνιάς να πας στο σπίτι, να την πάρεις τηλέφωνο και μόλις απαντήσει να της πεις με ένταση:

“Εσύ δεν μου έλεγες ότι τα αγόρια δεν λένε εύκολα τέτοια…ξέρεις…πράγματα στα κορίτσια;

Ε; Ε, έλα τώρα, να ακούσεις τί έπαθα!”

Κι η μαμά θα σε αφήσει μόνη σου στο δωμάτιο, γιατί αυτό πρέπει να κάνει. 🙂

Μαμά Μαμαδοπούλου

Image by Pezibear