10 ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΜΑ ♥

Παραμονή των γενεθλίων σου.

Ξύπνησα το πρωί με πρόγραμμα.

Πριν πάω στο γραφείο θα πήγαινα να αγοράσω τα γλυκά που ζήτησες, για να κεράσεις τους συμμαθητές σου στο σχολείο.

Σχεδίαζα στο μυαλό μου τον τρόπο με τον οποίο θα σε ξυπνούσα την επόμενη μέρα.
Κάθε χρόνο το πρωινό ξύπνημα την ημέρα των γενεθλίων σου είναι διαφορετικό.

Θα αγόραζα το αγαπημένο σου κέρασμα από σήμερα, θα το έκρυβα με τρόπο στο ψυγείο, για να μην το δεις και το εορταστικό πρωινό  ενώ θα κοιμόσουν, θα ερχόμουν ένα αναμμένο κεράκι στην κορυφή του γλυκού και θα σου τραγουδούσα το “happy birthday”.

Ήθελα να πάρω σου πάρω ένα cupcake με frosty, που σου αρέσει πολύ.

Εκτός από νόστιμο, το βρίσκεις και εντυπωσιακό.

Ναι, ναι, θα μπορούσα να σου είχα φτιάξει μόνη μου, αλλά 1) βλέπεις αυτόν τον καιρό πώς τρέχω όλη μέρα (και τα Σαββατοκύριακα)-δεν είχα χρόνο και 2) αν το έφτιαχνα στο σπίτι, θα το υποπτευόσουν και 3) σίγουρα ένα επαγγελματικό cupcake, θα ήταν πιο εμφανίσιμο από ένα δικό μου.

Φεύγω από αυτό το ζαχαροπλαστείο και πηγαίνω σε αυτό που είναι δίπλα στο σπίτι της γιαγιάς.Ξέρεις ποιό λέω. Ήμουν σίγουρη, ότι είχαν κι αυτοί. Είχαμε δει την προηγούμενη εβδομάδα. Όμως….ω! Δεν έφτιαξαν ξανά…

Είχα ήδη αργήσει και φεύγω για τη δουλειά. Υπολόγισα, ότι θα συναντήσω 3-4 ζαχαροπλαστεία και φούρνους deli. Τί στο καλό! Κανένα δεν θα είχε;

Κανένα δεν είχε…..

Το λέω στην αγαπημένη μου φίλη κι αρχίζει να ψάχνει στο google και να παίρνει τηλέφωνα.

Η απάντηση που πήρε: “Λυπούμαστε. Όλα κατόπιν παραγγελίας. Δεν διατηρούνται πολύ και πρέπει να είναι φρέσκα κάθε φορα.”

Με παίρνει λίγο από κάτω, αλλά ελπίζω ότι θα τη βρω την άκρη.

Το απόγευμα έχω ένα ραντεβού στο γυναικολόγο για check up είναι στην άλλη άκρη της πόλης.

Έχω ραντεβού αμέσως μετά τη δουλειά.

Τα υπολογίζω και σκέφτομαι πως ακόμη κι αν με καθυστερήσει, γύρω στις 8 θα έχω τελειώσει, οπότε προλαβαίνω να ψάξω τα ζαχαροπλαστεία της περιοχής.

Τυχαίνουν όλα τα έκτακτα περιστατικά των εγκύων της περιοχής και τελικά τελείωσα στις 9.10 (κι αφού πριν έχω θυμίσει στον τρελογιατρό μου, ότι είχαμε την επέτειο της γέννας μου – φιλιούνται, αγκαλιάζονται κλπ).

Κάνω 2-3 γύρους στο τετράγωνο και δεν βρίσκω ζαχαροπλαστείο (μα, καλά…τόσα χρόνια δεν το είχα προσέξει πως δεν είχε κανένα κοντά;…).

Φεύγω βιαστικά για να προλάβω ανοιχτό αυτό, που πήγα το πρωί για να σου πάρω έστω την αγαπημένη σου πάστα…..

…… που είχε τελειώσει.

Πήρα μία πάστα με φράουλα στην κορυφή.

Γλυκούλα είναι. #diplis

(Εύχομαι να το λήξαμε το θέμα της γκαντεμιάς και να ανάβει τουλάχιστον το κερί.)

Ήθελα να σου δώσω το maximum της χαράς με τη στιγμή, να είναι όπως την είχα φανταστεί.

Ξέρω, ότι θα χαρείς. Ξέρω, ότι δεν το περιμένεις.

Όμως εγώ ήθελα κι αυτό το cupcake, που θα τόνιζε ότι σε λατρεύω και με τις λεπτομέρειες.

Αμέτρητες λεπτομέρειες μέσα σε 10 χρόνια που πέρασαν σαν μια μεγάλη ανάσα.

Ανάσα βαθιά γεμάτη οξυγόνο. Γεμάτη ζωή!

10 χρόνια πριν τέτοια ώρα ετοιμαζόμουν για το μαιευτήριο.

10 χρόνια πριν τέτοια ώρα ετοιμαζόμουν να δω εσένα, που ονειρευόμουν.

10 χρόνια πριν τέτοια ώρα δεν ήξερα, ότι 10 χρόνια μετά θα είμαι τόσο ευτυχισμένη που σε έχω.

10 χρόνια πριν με έκανες μαμά!

Με έκανες λίγο καλύτερο άνθρωπο σ’αυτόν τον κόσμο.

Σ’ευχαριστώ!
Σ’αγαπώ ως το άπειρο κι ακόμη παραπέρα!

Ξημερώνουν τα γενέθλιά σου.
Χρόνια πολλά πολλά πολλά!

Η μαμά  ♥

 

Αυτό για σένα!
Και για εμένα! 

Να το χορεύουμε πάντα, όπως το χορεύουμε τώρα, στα 10 μας χρόνια μαζί.