Kι εσύ κι εγώ και όλοι μας!
Αλήθεια είναι αυτό!
Η κάθε ύπαρξη είναι ένα θαύμα.
Ένα μεγάλο θαύμα είναι ο Όγκι του βιβλίου της Palacio R.J.
Είναι σίγουρα ένα μεγάλο θαύμα στα μάτια της μητέρας του, που πιστεύει σε εκείνον αλλά την ίδια ώρα φοβάται την σκληρότητα του κόσμου και ιδιαίτερα τον αυθορμητισμό των παιδιών που δεν έχουν μάθει να φιλτράρουν σκέψεις και αντιδράσεις.
Αυτό φυσικά δεν ισχύει για όλα τα παιδιά.
Ξέρω όμως ότι ίσως σας έχω μπερδέψει λίγο.
Σαφέστατα και αναφέρομαι στο βιβλίο “Θαύμα” της Palacio R.J. αλλά και για την ταινία που είδαμε πρόσφατα με την κόρη μου.
Έχοντας διαβάσει και οι δύο και το “Θαύμα” αλλά και το “Ο Όγκι κι εγώ” της συγγραφέως, είδαμε μαζί και την ταινία στην οποία πρωταγωνιστεί η αγαπημένη μου Τζούλια Ρόμπερτς, ο Όουεν Γουίλσον και ο 11 χρονος Τζέισον Τρέμπλεϊ που πρωταγωνιστούσε στο “Δωμάτιο”.
[Τις εντυπώσεις μου για τα βιβλία μπορείτε να διαβάσετε εδώ ]
Άν δεν έτυχε να ξέρετε για το βιβλίο και ίσως έχετε δεν γνωρίζετε το θέμα στο οποίο βασίζεται η ταινία :
Γεννημένος με ακραία παραμόρφωση προσώπου, ο δεκάχρονος Όγκι πρέπει να αφήσει πλέον την κατ’ οίκον διδασκαλία και να πάει στο σχολείο.
Μια εμπειρία που θα αποδειχτεί καταλυτική όχι μόνο για τον ίδιο αλλά και για όλους γύρω του.
Η ταινία και τα βιβλία μιλούν για τη δύναμη της ψυχής, τις σχέσεις σε μία οικογένεια και πώς όλα επηρεάζονται, όταν κάποιο μέλος της χρειάζεται ή έχει περισσότερη προσοχή και βέβαια ξεκάθαρα ασχολείται με το θέμα του εκφοβισμού και τη σκληρότητα απέναντι στη διαφορετικότητα.
Μπορούμε να διακρίνουμε την ευθύνη που έχουμε οι γονείς απέναντι στα παιδιά που μεγαλώνουμε.
Αν εμείς δεν σεβαστούμε τη διαφορετικότητα και δεν προστατεύσουμε με ευαισθησία τους ανθρώπους που είναι κοντά μας, δεν θα το κάνουν ούτε τα παιδιά μας. Για άλλη μία φορά φαίνεται, πως εμείς είμαστε τα παραδείγματα που θα επαναλάβουν/δοκιμάσουν/εφαρμόσουν στη ζωή τους.
Διαφορετικότητα και εκφοβισμός υπάρχει για πολλά πράγματα.
Για την εικόνα, την καταγωγή, ακόμη και για το όνομα.
Χαρακτηριστικά ο διευθυντής του Γυμνασίου, που πηγαίνει ο Όγκι, λέγεται κος…Κωλαράκης.
Εύκολα κανείς μπορεί να αντιληφθεί αντιδράσεις, που προκαλούνται στο άκουσμά του.
Μου φαίνεται πολύ δύσκολο να δει κάποιος την ταινία και να μην δακρύσει τουλάχιστον.
Μικρή και μεγάλη μας πήραν τα ζουμιά.
Βέβαια, έχω να σας πω, ότι εμένα η ταινία δεν με πήρε τόσο πολύ μαζί της.
Δεν είναι ότι δεν μου άρεσε, αλλά επειδή με είχε αγγίξει πολύ το βιβλίο, η ταινία πέρασε πιο… επιδερμικά θα πω.
Σίγουρα πάντα το βιβλίο είναι καλύτερο από την ταινία, αλλά σε αυτή την περίπτωση μου φάνηκε πιο έντονα.
Πιστεύω ότι αξίζει να δείτε την ταινία με τα παιδιά και να τη συζητήσετε μετά.
Είναι καταπληκτική αφορμή για να μιλήσουμε για το σεβασμό στη διαφορετικότητα, τον εκφοβισμό, αλλά και το πώς πρέπει να φερόμαστε σε όλους τους ανθρώπους. Η σκληρότητα και τα “αθώα” παιδικά πειράγματα μπορεί να τραυματήσουν ανεπανόρθωτα.
Και βέβαια τα βιβλία “Θαύμα” και “Ο Όγκι και εγώ” μπορούν να διαβαστούν από όλους (προτεινόμενη ηλικία από την εκδοτική 10 ετών).
Και επειδή ο προβληματισμός όλων των παραπάνω ξεκινά από τη μικρή ηλικία, χάρηκα πάρα πολύ όταν έμαθα ότι κυκλοφόρησε το “Είσαι ένα θαύμα” που έχει γράψει και εικονογραφήσει η Palacio R.J. ειδικά για παιδιά από 4 ετών και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος.
Είναι πραγματικά υπέροχο. Θα έλεγα ποιητικό.
Μπορείτε να ξεφυλλίσετε τις πρώτες σελίδες εδώ
Χαίρομαι πολύ που έχουμε το “ολόκληρο” της ιστορίας του Όγκι και σας προτείνω να κάνετε το ίδιο.
Χαρτομάντηλα να πάρετε για την ταινία, ναι;
Και θα κλείσω με δύο φράσεις που υπάρχουν και στο βιβλίο και στην ταινία και τις κρατώ στην καρδιά μου:
“Έχει περισσότερο μεγαλείο εκείνος που η δύναμή του παρασύρει πολλές καρδιές ανθρώπων, ακριβώς επειδή είναι τόσο δυνατή η δική του ψυχή” (το έχει πει ο κος Κωλαράκης. Ξέρει αυτός.)
“Όλους θα έπρεπε τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους να τους χειροκροτούν οι άλλοι όρθιοι, γιατί όλοι μπορούμε να νικήσουμε στον κόσμο” – Όγκι
Aυτό είναι σίγουρο, Όγκι!
Μαμά Μαμαδοπούλου
No Comments