Eίναι μια εβδομάδα, που κάνει παππουδογιαγιοδιακοπές.
Περνά πολύ όμορφα.
Έχει παρέα, παίζει και κάνει βόλτες.
Δεν μας αναζητά και ξεχνιέται.
Ξεχνά, να πάρει τηλέφωνο, ενώ τις περισσότερες φορές οι κλήσεις της είναι για να πάρει άδεια για κάτι που δεν αρκεί η άδεια του συμβουλίου ΑΑ του παππού και της γιαγιάς.
Τις περισσότερες φορές, που παίρνουμε τηλέφωνο, βαριέται να μας μιλήσει, γιατί δεν θέλει να διακόψει το παιχνίδι της.
Είναι τόσο υπέροχο.
Και το λέω με την καρδιά μου.
Χαίρομαι, που περνά όμορφα.
Κι εμείς περνάμε όμορφα.
Άλλοι ρυθμοί. Πιο χαλαροί. Πιο ανέμελοι.
Κάθε χρόνο αυτό το διάστημα χώρια είναι αναζωογονητικό και για εκείνη και για εμάς.
Κι έρχεται σήμερα εκείνο το ναζιάρικο “Μαμάαααα, μου λείπετε” και θέλεις, να βουτήξεις μέσα από το ακουστικό, να την πάρεις αγκαλιά.
Σε μισή ώρα το είχε ξεχάσει παίζοντας στην αυλή της γιαγιάς με την κολλητή της παρέα.
Κάτι με τσίμπησε γλυκά μέσα μου.
Συλλέγω αγκαλιές και φιλιά μέρα-μέρα, για όταν συναντηθούμε.
Μα τον Τουτατή, θα τη ζουλάω όλη μέρα! 🙂
Και ίσως επειδή συσσωρεύονται αγκαλιές και φιλίες, είναι που έχει υπόσταση αυτό που λένε, ότι η αγάπη όταν μένει λίγο μακριά δυναμώνει. 🙂
Mαμά Μαμαδοπούλου
Η εικόνα είναι από το περυσινο μου άρθρο : “ΕΝΑ PUZZLE ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΙ ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ (DIY ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ!) ;)”
Mία παρόμοια έκπληξη θα της ετοιμάσω και φέτος. ♥
No Comments