Πέστε να με φάτε, αλλά εμένα το πρώτο Top Gun δεν με είχε τρελάνει.
Ναι, μου είχε αρέσει. Ναι, ωραίος ο Tom Cruise και το λαβ στόρι και όλη η δράση, αλλά αν και ήθελα (και εγώ) να γίνω πιλότος, δεν με είχε συνεπάρει.
Είχα λατρέψει καταπληκτικό soundtrack (είχα και την κασσέτα).
Όμως ακόμη και εδώ, ενώ όλοι “έκοβαν τις φλέβες” τους με το “Take my breath away” των Berlin, εμένα το πιο αγαπημένο μου ήταν το Danger Zone του Kenny Loggins.
Ο καλός μου, που ως έφηβος ήθελε (και αυτός)να γίνει πιλότος, ήταν ξετρελαμένος με την ταινία από το 1986.
Ούτε θυμάται πόσες φορές την είχε δει.
Όπως αντιλαμβάνεστε, μόλις έμαθε ότι η νέα ταινία Top Gun-Maverick, θα έβγαινε στις αίθουσες των κινηματογράφων, δεν κρατιόταν να πάμε.
Πήρε τα εισιτήρια, εγώ τα ποπ-κορν και να’μαστε!
Ε, δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο πολύ την απόλαυσα. Είναι υπέροχη!
Θα έλεγα πως είναι η “ώριμη” εκδοχή , η συνέχεια της πρώτης, που αν και μιλάμε για 36 χρόνια μετά, δεν είναι “γερασμένη”.
Είναι πιο ουσιαστική, πιο συναισθηματική και όμορφα “μεγαλωμένη”.
Όπως ακριβώς και ο Τομ. Τι τύπος κι αυτός! Δεν θα πω αγέραστος. Αλλά πόσο καλά κρατιέται, ρε φίλε!
Aλλά και η Jennifer Connely, πόσο υπέροχη!
Επίσης, αγαπημένος ο Miles Teller, που τον είχα ξεχωρίσει από τότε που πρωταγωνιστούσε το Whiplash.
Kαι βέβαια, μην ξεχάσουμε τον Val Kilmer
H υπόθεση είναι δυναμική, με σασπένς, συγκίνηση και ήρθε για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους (και να μας βάλει να ξαναδούμε την πρώτη).ΚΙ
Ο Maverick, ως ήρωας σε κερδίζει αμέσως, όμως πόσο με εκνεύρισε.
ΔΕΝ ΦΟΡΑΕΙ ΚΡΑΝΟΣ, ΟΤΑΝ ΟΔΗΓΕΙ ΤΗ ΜΗΧΑΝΗ. Κάποιος να του το πει, σας παρακαλώ.
Το ωραίο πράγμα φάνηκε από την αρχή, όταν στο ξεκίνημα ακούστηκε το Danger Zone και εγώ προσπαθούσα να συγκρατηθώ και να μην αρχίσω να χορεύω στη θέση μου.
Πιστεύω, ότι θα σας αρέσει. 🙂
Enjoy!
Μαμά Μαμαδοπούλου
No Comments