Πριν από λίγους μήνες εμφανίστηκε στη γειτονιά μας ένας τύπος ελεύθερος. Καμαρωτός αλλά και ναζιάρης, χαρούμενος και πολύ αγαπησιάρης. Η κόρη μου μόλις έβγαινε από την πολυκατοικία, του φώναζε: “Πού είσαι; Πού είσαι;” και εκείνος…
Διαβάστε περισσότερα...
-
-
Νομίζω, ότι δεν θα ξεχάσεις ποτέ εκείνο το βράδυ του Φλεβάρη, που έκλαψες τόσο πολύ από βαθύ πόνο ψυχής. Ούτε εγώ θα το ξεχάσω. Προσπαθούσα να σε παρηγορήσω. Είχα κλάψει πριν από σένα, όταν…
Διαβάστε περισσότερα...