slider ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ KIDS' CLOUD ΔΙΑΦΟΡΑ

Aχ, κουνελάκι, λαγουδάκι!

8 Απριλίου, 2014

Ήγκηκεν η μέρα, που οι γιαγιάδες αρχίζουν την αναζήτηση του πασχαλινού δώρου για την εγγονή.

Η απόφασή τους προκύπτει από συνδυασμό:

Λίγο από τί έχει ζητήσει η μικρή (όπου η επιθυμία της αλλάζει κάθε 2 ώρες. Εντάξει. Όχι κάθε 2 ώρες. Κάθε  1 ώρα.)

 

(Image by J E Theriot)

Λίγο από το τί θέλουν εκείνοι, να της πάρουν για να την κάνουν να χαρεί

και βέβαια πολύ από το τί θα τους προτείνουμε εμείς, ο μπαμπάς και η μαμά, που  γνωρίζουμε, τί πραγματικά θα την κάνει να χαρεί ή τί έχει ανάγκη.

Κακά τα ψέμματα.

Παππούδες και γιαγιάδες, αρωγοί στην οικονομία της οικογένειας, καθώς τις περισσότερες φορές εκτός από παιχνίδια, αγοράζουν ρουχισμό και παπούτσια, που στοιχίζουν κατιτίς παραπάνω.

Είναι,  λοιπόν, που λέτε οι μέρες αυτών των διαβουλεύσεων, στα πλαίσια των οποίων πέφτει σήμερις πρωινό τηλεφώνημα από τη μαμά. Μου.

Αφού έκανε την δέουσα έρευνα αγοράς και συνδύασε, τί της έχει πει η εγγόνα ότι θέλει, της είπα τη γνώμη μου και λίγο πριν κλείσει το τηλέφωνο, μου λέει,

“Όπως κάθε χρόνο θα σου φτιάξω κι εσένα τσουρεεεεέκι, θα σου φέρω και κουλουρααααάκια (θα φτιάξω κι εγώ-ααααα! Όλα κι όλα!)και λίγα αυγουλάκια! Ναι;”

“Μάνα, μην αγοράσεις πασχαλινά πιατοκαλαθάκια όμως.

Να μου τα φέρεις σε τάπερ ή πιάτα, που θα επιστραφούν.”

Μου είπε ένα “Εντάααξει, εντάααξει!”, αλλά δεν παίρνω όρκο, ότι θα το ακολουθήσει.

5567757743_36ab96b3a6_z

 

(Image by J E Theriot)

Κοιτάξτε, well..διαβάστε!

Γενικά, μου αρέσουν τα διακοσμητικά.

Να τα βλέπω στολισμένα. Σε άλλα σπίτια.

Πραγματικά μου αρέσουν, αλλά ο χώρος που ζω θέλω να είναι λιτός από στολίδια.

Διακοσμητικά, τα οποία μάλιστα έχουν και μία συναισθηματική αξία υπάρχουν στους χώρους που ζούμε.

Όμως επιστρέφοντας στο σπίτι από μία κουραστική μέρα, ένα περιβάλλον με επιφάνειες γεμάτες πράγματα ακόμη κι αν αυτά είναι πανέμορφες δημιουργίες,  με κουράζουν.

Νιώθω σαν να έχω έναν οπτικό θόρυβο, μια φασαρία από εικόνες, η οποία μεταφέρεται και μέσα μου.

Αυτός είναι και ο λόγος που ακόμη και εάν το σπίτι είναι σκονισμένο (η σκόνη είναι φίλη μας), θέλω να είνα τακτοποιημένο.

Να τα βλέπω  όλα στη θέση τους και να είναι ανοιχτό το οπτικό μου πεδίο.

Με το παιδί τα πρώτα χρόνια δεν το είχα αυτό απόλυτα, αλλά εντάξει….δεν είμαι και υποχόνδρια…Ε…Όχι..Αχμ!..Όχι, δεν είμαι.

Τα Χριστούγεννα θα στολίσω παραπάνω και γιατί το ζητούν οι μέρες, όπου θέλεις να νιώσεις αυτή τη γιορτινή ζεστή ατμόσφαιρα, αλλά και πάλι όχι υπερβολές.

Το Πάσχα θα στολίσω τα κουλουράκια, αυγουλάκια, τσουρεκάκια, σοκολατένια κλπ σε πιάτα και μπωλ πασχαλινά. Μέχρι εκεί.

Οι μαμάδες (μάνα και πεθερούλα) “για το καλό” έφερναν κάθε χρόνο  Χριστούγεννα και Πάσχα από ένα διακοσμητικό για το σπίτι.

5647492479_870f5fd80c_z

(Image by Janine)

 

Υπολογίστε.

Είμαι 12 χρόνια παντρεμένη. Βγάλτε τη φετεινή χρονιά, έχουμε 11 χρόνια.

11 χρόνια Χ 2 διακοσμητικά (από τις δύο μαμάδες) για τα Χριστούγεννα = 22 Χριστουγεννιάτικα

11 χρόνια Χ 2 διακοσμητικά για το Πάσχα = 22 Πασχαλινά

Το σύνολο: 44 διακοσμητικά ΜΟΝΟ από τις δύο τους και ΜΟΝΟ για τις δύο εορταστικές περιόδους.

Δεν αναφέρομαι στα “Καλό Καλοκαίρι” διακοσμητικά ή “I love Paros” πιατέλα ή  “For you from Karpenissi” κούπα.

Γερές να είναι και βέβαια, εισπράττω την κάθε στιγμή αγάπης τους! 🙂

Το καλοκαίρι, που έβαψα όλο το σπίτι άδειασα και όλους τους αποθηκευτικούς χώρους.

Άδειαζα το πατάρι μας και αφού έβγαλα κάτι βαλίτσες και κάτι ρακέτες του τένις (ωωω,ναι! Τις είχαμε αγοράσει στο ταξίδι του μέλιτος για να παίζουμε με τον καλό μου….Τελικά, κρατήσαμε το μπαλάκι και το πετάει ο ένας στον άλλον, όταν βαριόμαστε διάφορες υποχρεώσεις :p), άρχισα να βγάζω τσάντες και κούτες με πασχαλινά και χριστουγεννιάτικα.

Και έβγαζα και έβγαζα και έεεβγαζα.

Σκιάχτηκα, όταν αντίκρισα όλη την λαγουδοκουνελοαηβασιλιάτικη ορδή στο πάτωμα και εκείνη τη στιγμή αποφάσισα, ότι θα κρατήσω ελάχιστα.

Τα υπόλοιπα τα έδωσα στις δύο γιαγιάδες και αφού τις ευχαρίστησα για την αγάπη τους, τους πρότεινα είτε να τα φυλάξουν εκείνες σε αποθηκευτικούς χώρους (γιατί δεν χωράει άλλα το σπίτι, μάνα μου!!) είτε να τα δώσουν σε κάποιο ίδρυμα ή σε ανθρώπους, που η αγορά διακοσμητικών είναι πολυτέλεια.

Επίσης τις παρακάλεσα, να μην ξαναφέρουν διακοσμητικά για το σπίτι, γιατί είναι κρίμα, αφού δεν τα στολίζω.

Αν αναρωτιέστε, όχι δεν στεναχωρήθηκαν.

Η δε μητέρα μου το ψιλοπερίμενε.

Από εκείνη τη φορά, που η μικρή ήταν γύρω στα 4.

Ήταν ένα απόγευμα και πλησίαζε το Πάσχα, καλή ώρα.

Γυρίζοντας από τη δουλειά, ανοίγω την πόρτα του σπιτιού και ήταν από αυτές τις φάσεις,

που βλέπεις σε ταινίες,

όπου ο ήρωας νομίζει, ότι έχει κάνει λάθος διαμέρισμα και ξαναβγαίνει έξω,

κοιτάει την εξώπορτα,

βλέπει το κουδούνι, γράφει το όνομά του

και ξαναμπαίνει μέσα για να διαπιστώσει, ότι αυτό τελικά είναι το σπίτι του αλλαγμένο.

Έτσι κι εγώ. Μπήκα στο σπίτι και νόμισα,

ότι είχε εκραγεί βόμβα κουνελολαγουδοαυγουλοτόνων. :p

Η αγαπημένη μου μανουλα  θέλοντας, να δημιουργήσει χαρούμενη πασχαλινή ατμόσφαιρα και να χαρεί το παιδί και εμείς, βρήκε στην ντουλάπα αποθήκευσης όλα τα πασχαλινά, που έκρυβα(όχι καλά, από ό,τι φάνηκε :p)  και τα στόλισε  παντού. Όλα! Σε όλο το σπίτι!

Δεν της είπα τίποτα, για να μην τη στεναχωρήσω, αλλά μάλλον όσο κι αν προσπάθησα να το κρύψω, αυτός ο κόμπος στο λαιμό, που είχε καθίσει μαζί με το μαξιλαράκι αυγουλάκι στην πολυθρόνα πρόδωσε, πώς ένιωθα.

Τα άφησα στολισμένα μέχρι την Κυριακή του Πάσχα. Τη Δευτέρα του Πάσχα είχαν αναληφθεί εις το πατάρι.

Δεν άντεχα, μάνα μου.

Ξαναλέω, για να μην παρεξηγηθώ.

Απολαμβάνω χώρους διακοσμημένους, ακόμη και αυτούς τους πολύ φορτωμένους (όπως της μαμάς μου :p).

Όταν όμως πρόκειται για το δικό μου χώρο, αυτόν που ηρεμώ, χαλαρώνω ανασυγκροτούμαι, θέλω ένα συγκεκριμένο περιβάλλον.

Έτσι λειτουργώ εγώ. Σε αυτά τα πράγματα δεν υπάρχει σωστό ή λάθος.

Υπάρχει νιώθω ή δεν νιώθω άνετα ανάλογα με το πώς είναι ο κάθε άνθρωπος.

Ευτυχώς σε αυτό συμφωνεί και ο καλός μου, οπότε δεν δυσαρεστείται κάποιος στο σπίτι.

Aλλά ούτε η  μικρή ίσως γιατί έτσι έχει μάθει, αλλά και γιατί πλέον στολίζει το δικό της δωμάτιο, τον πολύ δικό της χώρο.

Οπότε….σήμερα, πριν κλείσω το τηλέφωνο το ξαναείπα : “Mαμά, όχι διακοσμητικά. Ναι;”

“Όχι, όχι, παιδί μου!”

Τώρα μένει, να το υπενθυμίσω στην πεθερούλα.

Και μιας και το λέμε…ας πάω, να την πάρω τώρα ένα τηλέφωνο, να την προλάβω. 😉

E, όχι, ένα τέτοιο διακοσμητικό (σλουρπ!) δεν θα με πειράαααξει! 😉

3439905538_07970fe2ff_z

(Image by Shaun Dunphy )

 

 

Μαμά Μαμαδοπούλου

 

 

 

14 Comments

  • Reply nefosis 8 Απριλίου, 2014 at 10:21 πμ

    Πρέπει να το διαβάσουν επειγόντως οι γιαγιάδες αυτό. 🙂

    • Reply KidsCloud 8 Απριλίου, 2014 at 10:43 πμ

      Eυγενικιά δεν ήμουν; E;E;E;E; 😉

  • Reply Flora 8 Απριλίου, 2014 at 11:28 πμ

    Ταυτίζομαι…

    • Reply KidsCloud 8 Απριλίου, 2014 at 7:40 μμ

      Αχ, αυτά τα κουνελακια! 😉

  • Reply Fofi S. 8 Απριλίου, 2014 at 12:20 μμ

    Κρίμα μωρε!!! Σε καταλαβαίνω όμως!!! 🙂

    • Reply KidsCloud 8 Απριλίου, 2014 at 7:40 μμ

      To ξέρω. 😉

  • Reply Tzina 8 Απριλίου, 2014 at 12:29 μμ

    Aυτό που διέκρινα εγώ είναι πως τελικά κουβαλάς ενοχές για τις προτιμήσεις σε λιτό κι απέριττο διάκοσμο.
    Έγραψες τρεις φορές τις αιτίες και τις δικαιολογίες για το πώς σου αρέσει να είναι το σπίτι σου.
    Α π ε λ ε υ θ ε ρ ώ σ ο υ!!!
    Έτσι αρέσει σε ΣΕΝΑ, στο ΔΙΚΟ ΣΟΥ σπίτι, τελεία!
    Φιλιά πολλά πολλά :)))

    • Reply KidsCloud 8 Απριλίου, 2014 at 7:41 μμ

      E, ναι, λοιπόν! Είμαι η Κόρη Παιδοπούλου (το πατρικό μου) και είμαι καλά!
      Θέλω λιτό το χώρο μου και έτσι μου αρέσει! (Καλά το πήγα; )
      Φιλιά πολλά πολλά! 🙂

  • Reply kathy by anthomeli 8 Απριλίου, 2014 at 3:31 μμ

    Τον τελευταιο λογω χρονου δεν σχολιαζω γενικα. Αλλά διαβαζοντας την σημετινη σου αναρτηση γελασα πολυ! Mου αρεσε πολυ εκει που μετρουσες τα διακοσμητικα..
    Καλο Πασχα!
    Kathy by anthomeli

    • Reply KidsCloud 8 Απριλίου, 2014 at 7:42 μμ

      Mα, προσπαθούσα να κάνω απολογισμό.
      Εάν συνεχίζαμε έτσι έβλεπα τα κουνελολαγουδάκια μέσα στο σπίτι κι εμάς απ’έξω.
      Μπορεί να μην χωρούσαμε σ’αυτό, αλλά τουλάχιστον θα ήταν στολισμένο! Καλό Πάσχα, Κathy μου! 🙂

  • Reply Λένα Φίλη 8 Απριλίου, 2014 at 8:30 μμ

    Κα Μαμαδοπούλου,
    γέλασα πολύ με αυτήν σου την ανάρτηση και δεν σου κρύβω ότι ταυτίστηκα πλήρως. Όχι άλλααα σάτζαλα μάτζαλα πασχαλιάτικα και χριστουγεννιάτικα, κατά το όχι άλλοοο κάρβουνο!
    Παθούσα και μαθούσα (not)…

    • Reply KidsCloud 8 Απριλίου, 2014 at 8:46 μμ

      Νομίζω, ότι είμαστε έτοιμες για το πρώτο κίνημα:
      “No more satzala matzala paschalina kai christougenniatika.”

      Αχμ!…Μήπως να προσθέσουμε κι ένα Keep Calm μπροστά για να είμαστε cooool και να μπούμε και στο pinterest; :p

      Σε ευχαριστώωωωω!!! Φιλιά! 🙂

  • Reply Athanasia by 4yourfamily 8 Απριλίου, 2014 at 9:24 μμ

    Σκέψου τι θα γινόταν έτσι κι ήσουν 20 χρόνια παντρεμένη!
    20 χρόνια Χ 2 διακοσμητικά για το Πάσχα + 20 Χ 2 για τα Χριστούγεννα, μείον 20 της επιστροφής, + 20Χ2 για το καλοκαίρι, επί 2 (υπέροχες-όλες τα ίδια κάνουν;) γιαγιάδες…Τα έχασα στο μέτρημα! Γέλασα πολύ με την ανάρτηση! Καλό Πάσχα!!

    • Reply KidsCloud 8 Απριλίου, 2014 at 9:34 μμ

      Χριθτούλη μου!! Θκιάχτηκα με το πολλαπλάσιο.
      Ίσα, που αποτελούσε και λόγο διαζυγίου.
      Ένα διαζύγιο σε σώζει από την επιδρομή των λαγουδοαυγουλοαηβασίληδων. Φιου!
      Να είσαι καλά, Αthanasia μου! Καλό Πάσχα! 🙂

    Leave a Reply

    You Might Also Like

     

    Εγγραφείτε στο newsletter για να μαθαίνετε νέα για εκδηλώσεις, βιβλία,
    διαγωνισμούς κ.α.

    Διεύθυνση email

    Subscribe!