Χώνεται στα σκεπάσματά της ανάμεσα στα κουκλιά και στα μαξιλάρια, που έχει μαζί της.
Πρέπει να τα μετρήσω κάποια στιγμή.
Είναι πάνω από 15.
Το πρωί της αρέσει να τα στολίζει μετά το στρώσιμο του κρεββατιού και το βράδυ τα θέλει παρέα της στο ταξίδι των ονείρων της.
Μοιάζουμε στον τρόπο που κοιμόμαστε. Όχι, εγώ δεν έχω κουκλιά. :p
Θέλουμε να κουκουλωνόμαστε ολόκληρες μέχρι να κοιμηθούμε.
Ακόμη και το κεφάλι μπαίνει μέσα από το πάπλωμα.
Εκεί, να χουχουλιάζεις με ένα μικρό άνοιγμα από κάπου να μπαίνει λίγο καθαρός αέρας από το υπόλοιπο δωμάτιο.
Κάθε μέρα περιμένει τη στιμή, που θα την ξεσκεπάσω λίγο και θα βάλω το πρόσωπό μου στο λαιμό της.
Να ρουφήξω λίγο από τη μυρωδιά της.
Εδώ και χρόνια έχει φύγει η μυρωδιά του μωρού και έχει πια κι αυτή τη δική της ομορφιά.
Αυτή που οσμίζομαι στα σεντόνια της, όταν μαζεύω το κρεββάτι της.
Αυτή, που ρουφάω στο μπουφάν της, πριν το βγάλω να αεριστεί λίγο.
Εκείνη που μένει στα χέρια μου, όταν την χαιδεύω.
Ή μήπως δεν μένει, αλλά εγώ έχω αποθηκεύσει κάποια μέσα μου;
Τη χαϊδεύω, τη φιλάω, της λέω καληνύχτα, την ξανακουκουλώνω, όπως θέλει και κάθομαι εδώ μπροστά στον υπολογιστή κι αναρωτιέμαι.
Είναι μαζί μας εδώ και περίπου 8,5 χρόνια.
Κάθομαι και υπολογίζω, πόσα γλυκά βράδια.
Περίπου 3.000 βράδια.
Τόσες “Καληνύχτες”, πολλαπλάσια φιλιά κι άλλες τόσες αγκαλιές, αμέτρητα παραμύθια, ατελείωτες γλύκες, πόσα γαργαλητά…
και όλα πέρασαν τόσο γρήγορα.
Σαν μια ανάσα.
Και σαν μια ανάσα θα φτάσει η εφηβεία, που τα φιλιά και οι αγκαλιές “Καληνύχτα” θα είναι ίσως πιο σύντομα, γιατί θα υπάρχουν άλλες ανησυχίες και θα θέλει να μείνει μόνη της.
Και όσο μεγαλώνει, θα ξαπλώνει όλο και πιο αργά και τα φιλιά και οι αγκαλιές “Καληνύχτα” θα είναι για μένα, αφού θα μένει πιο μετά, αφού ξαπλώσουμε εμείς, γιατί θα έχει διαβάσματα, γιατί δεν θα έχει ύπνο και θα θέλει να ακούει μουσική, γιατί το μυαλό της και η καρδιά της στο κλείσιμο της μέρας θα είναι αλλού και θα θέλει να μείνει αγκαλιά με την ψυχή της.
Και θα έρθει εκείνο το βράδυ που το φιλί και η αγκαλιά “Καληνύχτα” θα συνοδεύεται με κλείσιμο της πόρτας και τα δικά μας λόγια “Να περάσεις καλά και να προσέχεις”.
Και μετά εκείνο το βράδυ, που το φιλί και η αγκαλιά “Καληνύχτα” της μαμάς θα είναι τηλεφωνική, γραπτό μήνυμα, email, σκέψη…
Με ένα περίεργο τρόπο όμως, πάντα θα φτάνει εκεί.
Στη δική της μυρωδιά.
Ευχή στα δικά της όνειρα.
Να είναι γλυκά, ήρεμα και να τα ζήσει. 🙂
Δεκάδες χιλιάδες όμορφες νύχτες, Σουρσουρίκα μου!
Η μαμά♥
17 Comments
Παντα μας εκπλήσσεις με τα απίθανα κείμενα σου…Ε αυτο τα ξεπερνά (σχεδόν ολα)…3000 νύχτες….σαν μια ανάσα!Ποσο καταλαβαίνω ομως:))Παντοτινή αδιαπραγμάτευτη αγαπη❤️Καληνύχτα Μαμα και φίλη!
♥
αχ μωρε αχ!
να μένανε πάντα μωρά ή έστω να γύρναγαν πάντα σπίτι! όσο σκέφτομαι ότι θα φτάσει η ώρα που θα ξενυχτάνε και θα γυρίζουν το πρωι αγχώνομαι όλο και περισσότερο. Μοιάζει σαν χτες αλλά η ταλιμπανούλα γίνεται 3 αυτό το μήνα! πως περνάει έτσι ο καιρός!
Για την μυρωδια δεν φοβάμαι, ξέρω πως την έχω σαν θησαυρό φυλαγμένη μέσα μου!
Nα μην αγχώνεσαι. 🙂
Θα είμαστε κοντά τους όσο μπορούμε. Θα τα μάθουμε να φροντίζουν τον εαυτό τους και θα είναι όλα καλά.
Ε, και θα γυρίζουν. Και όταν θα γύρίζουν, θα είναι όπως τώρα. 🙂
Σνιφ
:*.*: :^.^:
Με συγκίνησες σήμερα πολύ! Όλοι μας τα έχουμε σκεφτεί όλα αυτά λίγο πολύ αλλά είναι ο τρόπος που τα λέειγράφει κάποιος που σου δημιουργούν τα έντονα συναισθήματα και λες ναι είναι πολύ αληθινά όλα αυτά!
Είναι από τα τυχερά παιδιά που έχει μια τόσο γλυκιά μαμά να είναι κοντά της και να την αγαπά τόσο πολύ!
Kathy by anthomeli
Σε ευχαριστώ, kathy μου! 🙂
Νομίζω, ότι όλοι οι γονείς τα ίδια νιώθουμε.
Απλά, έρχεται η στιγμή που βάζεις τις λέξεις στο χαρτί και όλα φαντάζουν αλλιώς.
Βρε κορίτσι, τι τρυφερό κείμενο. Με κάνεις να μετράω τις νύχτες των δικών μου παιδιών…ανατρίχιασα 🙂 Πολλά φιλιά
Α! Ξέχασα να σου πω…έτσι κοιμάμαι κι εγώ. Με ψάχνεις!
Να είναι πολλές και γλυκές μόνο! 🙂
αχ τι ομορφη αναρτηση. αληθινη! με συγκινησες! απο την μια το θες κοντα σου και απο την αλλη θες να ανοιξει φτερα. καλη
H αγάπη τα κάνει όλα αυτά… 🙂
Υπέροχο κείμενο…Τόσο γλυκό, τόσο μαμαδίστικο! Με συγκίνησες…Να την καμαρώνεις πάντα!
Ευχαριστώ…. 🙂
Με συγκίνησε απίστευτα το κείμενο σου. Το μαιμουδάκι μου είναι μόλις 11 μηνών όμως έχω ήδη αρχίσει να σκέφτομαι έτσι φαντάσου στο μέλλον τι έχω να πάθω… Ξέρεις είναι χάρισμα να μπορείς να δίνεις σημασία στις λεπτομέρειες , να ρουφάς τις στιγμές…. Δεν έχουν όλοι αυτή την ικανότητα και, κατά τη γνώμη μου, χάνουν όλη την ουσία. Μην χάσεις αυτό σου το προσόν ούτε στο μέλλον… Να την χαίρεσαι την κούκλα σου <3
Γλυκά τα λόγια σου και σε ευχαριστώ πολύ… 🙂
Να είσαι γερή και να την καμαρώνεις.
Όταν είναι τα μάτια σου πάνω της, θα τα ζεις όλα και θα ξεζουμίζεις στιγμές μαζί της. <3