ΠΙΤΣΙΡΙΚΙΑ-ΕΠΙΔΟΞΟΙ ΟΔΗΓΟΙ FORMULA 1! :D

Πριν κάποια λίγα χρόνια, ο αδερφός μου πήγε το λατρεμένο 9χρονο σήμερα ανηψιό μου, να οδηγήσει πρώτη φορά kart.

Η πρώτη φορά έφερε τη δεύτερη, η δεύτερη την τρίτη και η άνεση του μικρού, μαθήματα στην ακαδημία kart του Speed Park.

Λίγο το δικό του παιδικό όνειρο, λίγο η χαρά και ικανότητα του μικρού στο χειρισμό του αμαξιδίου, ο αδερφός μου πήρε την απόφαση να βοηθήσει τον πιτσιρίκο να εξελίξει αυτή τη δραστηριότητα, όσο μπορούσε.

Μια δραστηριότητα που εκτός από το ότι ανεβάζει την αδρεναλίνη με το που πατάς το γκάζι, εκπαιδεύει σε σωστή οδηγική συμπεριφορά.

Και ο καιρός περνά και ο μικρός γίνεται όλο και καλύτερος. Και μαθαίνει να οδηγεί με ασφάλεια.

Μαθαίνει κανόνες οδήγησης και σιγά-σιγά “κάνει καλούς χρόνους”.

Ναι! Αυτός ο πιτσιρίκος με την κόκκινη φόρμα, είναι η αγάπη μου, ο ανηψιός μου! 😀

Γράφει ατομικά ρεκόρ και είναι φορές που κερδίζει ενήλικες που κάνουν προπόνηση αγωνιστικού επιπέδου.

Στην Ελλάδα του 2013 όμως ένα παιδί με τέτοιο ταλέντο για να εξελιχθεί, χρειάζεται να επενδύσεις πολλά χρήματα.

Oι προπονήσεις, η προετοιμασία και συμμετοχή σε αγώνες έχουν κόστος.

Χρειάζεται προπόνηση με τους ειδικούς, εκπαιδευτές , χρειάζονται καύσιμα, συντήρηση μηχανών, kart κλπ

Kαι λίγο στεναχωριέσαι, λίγο απογοητεύεσαι, γιατί μαθαίνεις, ότι εάν στο εξωτερικό επαγγελματικές ομάδες αγώνων αυτοκινήτου έβλεπαν το ταλέντο του μικρού ανηψιού μου, θα τον έπαιρναν στην ομάδα τους για να τον εξελίξουν.

Ο αδερφός μου του προσφέρει τη χαρά να ασχολείται με αυτό το χόμπι όσο συχνά μπορεί και εγώ θα παρακαλάω, να τον δει κάποιος π.χ. ας πούμε από τη Ferrari ή τη Mc Laren και θα θελήσει να τον πάρει στην ομάδα Formula 1, οπότε η θείτσα θα μπορεί μετά από χρόνια να τον απολαύσει στην πίστα του Monaco. Γιατί όχι;

Δεν μπορούμε να ονειρευόμαστε;

Mέχρι τότε όμως και στα πλαίσια της αγάπης όλων και ιδιαίτερα των γονιών του, ο ανηψιός μου γιόρτασε πριν λίγες ημέρες τα γενέθλια του στο χώρο που κάνει τις προπονήσεις του στο Speed Park.

Καλεσμένοι κοντινοί συγγενείς και πολύ στενοί φίλοι.

Το υπέροχο και διαφορετικό αυτών των γενεθλίων ήταν ότι οι γονείς του είχαν κανονίσει να οδηγήσουν όλα τα πιτσιρίκια kart όχι μόνο μία φορά, αλλά δύο.

Όταν το άκουσε η κόρη μου, ενθουσιάστηκε. Χοροπηδούσε.

Ο μπαμπάς της άρχισε να ανησυχεί και να ψιλο-φοβάται.

Εγώ πάλι ήμουν ενθουσιασμένη και χαρούμενη.

Ο κύριος λόγος της χαράς μου ήταν γιατί η ίδια δεν φοβήθηκε και  θέλησε να δοκιμάσει τις δυνάμεις της  χωρίς ανασφάλειες.

Εξάλλου οι άνθρωποι του Speed Park είναι έμπειροι και βρίσκονται δίπλα στα παιδιά  σε όλη τη διαδικασία τηρώντας αυστηρά τους  κανόνες ασφάλειας.

Τα περισσότερα πιτσιρίκια δεν είχαν ξαναδοκιμάσει να οδηγήσουν kart

και υπήρχε μία πρώτη οπτική “γνωριμία”

Χάζευαν τα αμάξια για  αρκετή ώρα.

Ακολούθησε η πρώτη ενημέρωση, όπου φόρεσαν τα κράνη.

Και βέβαια υπήρχαν σκουφάκια μιας χρήσεως για λόγους υγιεινής, τα οποία τους τα έδωσαν οι εκπαιδευτές.

Και η ενημέρωση συνεχίστηκε έξω, πριν επιβιβαστούν στα kart.

 Υπήρχε ειδικό μαξιλαράκι-στήριγμα για μεγαλύτερη προστασία του αυχένα.

 

 

 Και , όπως σας προείπα, οι εκπαιδευτές ήταν δίπλα τους από την αρχή…..

Αλλά  μέχρι και όταν ξεκίνησαν και μέχρι την ώρα που το παιδί ένιωθε ασφάλεια και άνεση,

ότι μπορεί να κατευθύνει το αμάξι σωστά.

Η οδηγός -κόρη μου με τον αριθμό 20 έχει την αγωνία της να κατακτήσει την πίστα :p

 

 Tα αυτοκίνητα έτοιμα να φύγουν….

 

Και….GO!!!

Όπως κάθε αγώνας ταχύτητας που σέβεται τον εαυτό του, επιβάλλει να μάθεις χρόνους.

Η κόρη μου στον πρώτο γύρω έκανε 2′ και 48″ και στο δεύτερο 1′ και 59″.

Για να σας δώσω ένα μέτρο σύγκρισης, ο ανηψιός μου που δεν του επιτρεπόταν και να τρέξει με τα υπόλοιπα άπειρα πιτσιρίκια στην πίστα, πολύ συγκρατημένα έκανε 59″. :p

Μην φανταστείτε, ότι έτρεχαν με μεγάλες ταχύτητες.

Δεν αισθανθήκαμε στιγμή ανησυχία και κίνδυνο.

Οι εκπαιδευτές (μέτρησα τουλάχιστον 4) ήταν συνέχεια μέσα στο χώρο της πίστας, για να επιβλέπουν.

Μάλιστα, όταν κάποια στιγμή ο ανηψιός μου(που δεν κρατιόταν να πήγαίνει πιο αργά…καταλαβαίνετε) ξέφυγε λίγο από τα επιτρεπόμενα πλαίσια,

υποχρεώθηκε να σταματήσει στην άκρη και να ακούσει τις παρατηρήσεις του από τον εκπαιδευτή του.

Ήταν μια εξαιρετική, μοναδική εμπειρία τόσο για τα πιτισιρίκια, όσο και για εμάς.

Εμάς που από τη μία δεν πιστεύαμε, ότι αυτά τα ατομάκια με τα κράνη που οδηγούν αμάξι αγωνιστικό, είναι τα παιδιά μας, αλλά και γιατί δεν δίστασαν, δεν φοβήθηκαν

και  θέλησαν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους.

Σίγουρα είναι ένα χόμπι ακριβό, αλλά κατά τη γνώμη μου αξίζει.

Στο Speed Park ένιωσα μεγάλη ασφάλεια.

Είναι επαγγελματικός χώρος με κανόνες και την αυστηρότητα που πρέπει και όχι μία μικρή πίστα για παιδιά.

Αρκεί να σκεφτείτε, ότι σε αυτό το χώρο κάνουν προετοιμασία και επαγγελματίες του χώρου τους.

 

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εμείς με την πρώτη ευκαιρία θα την ξαναπάμε για να κάνει 1 ή 2 γύρους και να ακούσει τα …….

Βζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζουυυυμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμ

των μηχανών που τρέχουν.

Εμπειρίες ζωής, γεύσεις, δοκιμές και εικόνες που μένουν!

Μαμά Μαμαδοπούλου

Πληροφορίες για το Speed Park μπορείτε να βρείτε στο fan page στο Facebook: https://www.facebook.com/speedparkGR?fref=ts