DIY: ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΒΡΕΦΙΚΗΣ ΣΥΡΤΑΡΙΕΡΑΣ, ΣΕ ΚΑΡΕΚΛΕΣ ΤΡΑΠΕΖΑΡΙΑΣ ΚΙ ΕΝΟΣ ΦΩΤΙΣΤΙΚΟΥ :)

Όπως θα θυμάστε(γιατί φυσικά δεν σας άφησα να το ξεχάσετε), το καλοκαίρι ανανέωσα το σπίτι.

Τί; Μου ξεφύγατε και δεν το μαθατε; Εεεεεε, πρέπει να το διαβάσετε εδώ : “Γιατί είπα θέλω, άρα μπορώ! 🙂 “

Ήταν πολλά αυτά που άλλαξα-φρέσκαρα και τώρα που έχουν μπει όλα σε μία σειρά καταγράφω λίγο-λίγο τις εμπειρίες μου, για να θυμάμαι η παλιά και να ενημερώνω τους νεώτερους.

Δεν μου αρέσει η λέξη “συμβουλές” για όλη τη διαδικασία, που ακολούθησα, γιατί ό,τι έκανα, το έκανα εμπειρικά, πράγμα το οποίο σημαίνει, ότι μπορεί να υπάρχει καλύτερος-απλούστερος-γρηγορότερος τρόπος.

Άρα, αρχίζω την καταγραφή του δικού μου πρότζεκτ. ;p

Eν αρχή ην μια συρταριέρα bebe.

Μία συρταριέρα, που έκλεισε 8 χρόνια στο σπίτι μας και φιλοξένησε τα ρουχαλάκια του μωρού, που άρχισε να μεγαλώνει.

Όταν την αγοράσαμε, είχαμε δώσει κάποια αρκετά χρήματα. Ξέρετε…αυτό που στο πρώτο παιδί, θέλεις μέχρι και η συρταριέρα να είναι η δυνατόν καλυτερότερης ποιότητας, λες και θα ανέβει το πιτσιρίκι επάνω και θα χοροπηδάει…ή μήπως θα το κάνει τελικά;….Aχμ! Συνεχίζω.

Τώρα που το μωρό μεγάλωσε και το δωμάτιο είναι πιο κοριτσίστικο, η συρταριέρα δεν ταίριαζε με το υπόλοιπο σύνολο. Είχαμε αποφασίσει, λοιπόν, ότι θα αντικατασταθεί από μία ωραιότατη ντουλάπα από το Ikea (130 €, παρακαλώ), όπου και θα συνδυαζόταν με τα έπιπλα του δωματίου και θα κερδίζαμε περισσότερο χώρο.

Και η bebe συρταριέρα;

Άστην στο μπαλκόνι μέχρι να τελειώσω τα βαψίματα στο σπίτι και βλέπουμε.

Και τελειώνω τις εσωτερικές πόρτες και μου έχει περισσέψει αρκετή λευκή λαδομπογια νερού και αστάρι. Αχμ….Λες;

Αποφάσισα, λοιπόν, να βάψω τη συρταριέρα bebe και να την αλλάξω σε συρταριέρα καθιστικού. Ακολούθησα τη διαδικασία βαψίματος των πορτών.

Την έξυσα όλη με γυαλόχαρτο

Και αφού τη σκούπισα καλά με ένα πανί για να φύγουν τελείως οι σκόνες,

την πέρασα 2 χέρια αστάρι .

Για τις άκρες-γωνίες χρησιμοποίησα το πινελάκι

ενώ για την υπόλοιπη επιφάνεια, το λατρεμένο μικρό ρολό

Αυτό είναι το λεκανάκι του.

Όταν τελείωσα με το αστάρι και αφού στέγνωσε καλά,

πέρασα τη συρταριέρα 2 χέρια με λαδομπογιά νερού και την άφησα να στεγνώσει.

Όταν στέγνωσε και τοποθέτησα και τα συρτάρια στη θέση τους, κάτι δεν μου κολλούσε.

Τα πόμολα που είχε δεν ταίριαζαν με αυτό που είχα στο μυαλό μου.

Κι αφού είχα πάει στο Ikea (πάλι), διάλεξα κάτι ωραιότατα πομολάκια και τα αντικατέστησα.

Κι έστι είχα έτοιμη μία νέα συρταριέρα για το καθιστικό-σαλόνι, η οποία έδεσε όμορφα με τα υπόλοιπα έπιπλα, κάνοντας και contrast με το μωβ του τοίχου.

Βουαλά!

Κοίτα, τώρα που είχε περισσέψει κι άλλη λαδομπογιά.

Και λευκή από τις πόρτες και λιλά από το κρεββάτι της μικρής.

Αχμ! Βλέπω 4 καρέκλες στο μπαλκόνι,

που ήταν μεταξύ “τις αφήνω στα σκουπίδια ή σε λίγο καιρό τις καίω στο τζάκι”.

Τί έχω, να χάσω;

Βάψτες κι αυτές! Μπορείς.

Ακολούθησα την ίδια διαδικασία με τη συρταριέρα, που ήταν η ίδια με τις πόρτες: ξύσιμο με γυαλόχαρτο, καθάρισμα, αστάρι και λαδομπογιά και έγιναν σαν καινούριες.

Με μόνη εξαίρεση το θεοβρώμικο ύφασμα στα μαξιλάρια τους, το οποίο και ως χρώμα δεν ταίριαζε πια με το λευκό και το λιλά.

Μην στεναχωριέστε. Για όλα υπάρχει λύση.

Πήγα στην αγορά, πήρα ύφασμα για να μου φτιάξει η μαμά μου μερικές θήκες για τα μαξιλάρι του σαλονιού (κι έτσι να δέσει πιο όμορφα το μωβ του τοίχου με το λευκό κλπ) και αφού έκοψα κομμάτια που κάλυπταν τα καθίσματα από τις καρέκλες, τα σύρραψα με ένα μεγάλο συρραπτικό, έχοντας αυτό το αποτέλεσμα.

Τα-ντααα!

Και κάνοντας διαφορετικά χρώματα, έδωσα άλλο τόνο στα δωμάτια. Ε; 🙂

Έλα όμως που μέσα σε όλα αυτά τα χρώματα, αυτό το φωτιστικό μου χαλούσε την εικόνα.

Το καπέλο του είχε λερωθεί από το πέρασμα του χρόνου και ….

είχα ύφασμα, που είχε περισσέψει από τα μαξιλάρια.

Λίγη κόλλα, λίγη κλωστή και λίγο παίδεμα και …..

ένα ανανεωμένο φωτιστικό στο δωμάτιο της μικρής.

(Το τραπεζάκι το έβαψα, γιατί είχε περισσέψει κι άλλο λιλά από το κρεββάτι της μικρής.)

Ευτυχώς για τα υπόλοιπα έπιπλα (και μέλη της οικογένειας), μου τελείωσε η μπογιά  και δεν μπορούσα να βάψω κάτι άλλο.

Έμεινε λίγη λιλά, αλλά ακόμη δεν ξέρω, πού μπορώ να τη χρησιμοποιήσω.

Τί εννοείτε, γιατί πρέπει να τη χρησιμοποιήσω;

Αμαρτία.

Η μπογιά υπάρχει για να φρεσκάρουμε κι εγώ θα την έχω να κάθεται; :p

H μανιακή με το πινέλο! (Μαμά Μαμαδοπούλου)