Πότε ήταν, που με χαρά άρχιζαν οι διακοπές των Χριστουγέννων και πότε χαρά ξαναρχίζουμε σχολείο (!!!!!!)…Nαι! ME XAΡΑ!
Δεν μιλάω για την μάνα!!
Μιλάω για την κόρη.
Κοιμήθηκε χθες (με διαμαρτυρίες-δεν θα πω ψέμματα), αφού όμως πρώτα έβαλε ξυπνητήρι ΚΑΙ στο δωμάτιό της.
Η υποφαινόμενη μάνα επειδή είχε κοιμηθεί μέχρι αργαααά το πρωί….8:10(!) και λίγο και με αυτή την άτιμη υπερένταση που σε πιάνει πριν από αυτά τα πρωινά (επιστροφή από τις διακοπές, πριν από εξετάσεις, όταν είσαι πολύ κουρασμένος κάποιες φορές πέφτεις να κοιμηθείς και τελικά γυρίζεις-γυρίζεις-γυρίζεις στο κρεββάτι), δεν μπορούσε να κοιμηθεί!
Πρέπει να κοιμήθηκα γύρω στις 02:00.
06:40 Ντι-τι-τι, ντι-τι-τι, ντι-τι-τι, ντι-τι-τι….το ξυπνητήρι στο παιδικό δωμάτιο άρχισε να χτυπάει πρώτο. Η μικρά ήθελε να ξυπνήσει πρώτη για να ξυπνήσει κι εμένα “γλυκά”, όπως είπε.
Τελικά με ξύπνησε.
Το ξυπνητήρι της, βάναυσα, γιατί η ίδια συνέχισε να κοιμάται και το ξυπνητήρι χτυπούσε ακατάπαυστα!
Μόλις σηκώθηκα….τιν!! Όρθια η μικρή και μέσα στο κέφι!
Και με ακατάπαυστη ομιλία κάθεται να πιεί το γάλα, το οποίο σήμερα το ήπιαμε σε χρόνο ρεκόρ!!!
Και ντύθηκε μόνη της!
Και ετοιμάστηκε νωρίτερα και με περίμενε στην πόρτα και “Άντε, μαμάαααα! Έλαααα! Θα αργήσουμε! Θα κλείσει την πόρτα ο κύριος Διευθυντής!”
Και σιγοτραγουδούσε στο δρόμο “Α-α- φόλλο ,α α φόλλο γιου, ντιμ τζι, μπέιμπι, α φόλλο γιου”!
Και να το και το φιλάκι “Γειά σου,μαμάαααα”!
Και κάθομαι έξω από το σχολείο και ….
E;
Αυτή ήταν μέσα στην χαρά!
Και πολύ το χάρηκα, εννοείται!
Περιμένα ότι θα είναι πιο δύσκολο (πολύυυυυ δύσκολο) το σημερινό πρωινό και τελικά ήταν ίσως το πιο εύκολο πρωινό!
Από αυτά που κατάλαβα, χάρηκε γιατί της αρέσει το σχολείο, γιατί θα δει τους φίλους της και είμαι σίγουρη, γιατί κατά βάθος μπαίνει πάλι σε πρόγραμμα. Το πιστεύω ακράδαντα, ότι τα παιδιά ζητούν το πρόγραμμα. Συνειδητά και ασυνείδητα. Είναι πιο ήρεμα!
Το μεσημέρι γύρισε στο σπίτι με την γιαγιά, έφαγε μεσημεριανό, κοιμήθηκε (γιατί “κουράστηκε το μυαλό με τόσες γνώσεις, γιαγιά…”)ξύπνησε φρέσκια-φρέσκια και αφού έκανε την μελέτη της, περίμενε την μαμά (ο μπαμπάς θα αργούσε πολύ στην δουλειά).
Η μαμά που “έφαγε” τρελλή πίεση στην δουλειά, γύρισε στο σπίτι με άγχος, να προλάβει να κάνει έναν έλεγχο στην μελέτη της, να την κάνει ένα μπανάκι, να της βάλει να πιεί το γάλα της, να ετοιμάσει φαγητό για αύριο, να κάνει μπάνιο και ενώ κουτουλάει γιατί δεν έχει κοιμηθεί πολύ (remember?), να ετοιμάσει τα πράγματα για αύριο.
Και κάθεται η μαμά στον καναπέ και είναι σε 247 κομμάτια (όξω οι βίδες και τα παξιμάδια) και εκείνη την ώρα, μπαίνει στο σπίτι ο μπαμπας, τον κοιτάει με εκείνο το απλανές βλέμμα και τον ρωτάει….
“Αγάπη μου, πότε είναι οι διακοπές του Πάσχα;”
😛
3 Σχόλια
Σε 88 μέρες…
🙂
Aς αρχίσουμε το countdown, λοιπόν! 🙂
axxaxaxaxaxaxaxxaaxa
poly se apolambano esena, ta les opos akrivos tha ta elega!!!