slider ΔΙΑΦΟΡΑ

ΠΟΙΟΣ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΤΟ ΑΘΛΗΜΑ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ;

26 Σεπτεμβρίου, 2013

Όταν ήμουν μαθήτρια,  ήμουν ψηλό παιδί και παρά το γεγονός ότι η γενικότερη τάση της εποχής ήταν προς το μπάσκετ, εμένα μου άρεσε να παίζω βόλλεϊ και μ’αυτό είχα ασχοληθεί. Όσο μπορούσα.

Δυστυχώς, ως παιδί που μεγάλωσα σε χωριό μέχρι τη Β’Λυκείου, δεν είχα την ευκαιρία να το εξελίξω και να το ευχαριστηθώ.

 

(Image by tinkerbrad )

Μάλιστα για την ακρίβεια, επειδή δεν υπήρχε μεγάλο ενδιαφέρον από τις συμμαθήτριές μου για το συγκεκριμένο άθλημα (πλην ελαχίστων), κατέληγα να παίζω συμπληρωματική-αναπληρωματική παίκτρια στις ομάδες των αγοριών (να με ακούτε, όταν σας λεω ότι ήμουν “αγοροκόριτσο” :p).

Tην προηγούμενη χρονιά στην αναζήτηση μιας αθλητικής δραστηριότητας για τη μικρη και μετά από αρκετό ψάξιμο και συζητήσεις, της πρότεινα να δοκιμάσουμε το βόλλεϊ.

Είχα μάθει, τί είδους προπόνηση έκαναν στα παιδιά αυτής της ηλικίας και επειδή είχε πολλά κοινά με αυτή του στίβου, με τον οποίο είχε κάνει μία “γνωριμία” για 2 χρόνια,  πίστεψα ότι θα της αρέσει.

little marathonian

(Image by Dawn )

Δεν διαλέξαμε στίβο, γιατί δεν βρήκαμε στην περιοχή μας κάποια καλή επιλογή για την ηλικία της μικρής.

Πραγματικά είχα δίκιο για το βόλλεϊ.  Της άρεσε και γύριζε χαρούμενη κάθε Σαββατοκύριακο.

Γύριζε χαρούμενη.

Για να είμαι ειλικρινής, δεν πήγαινε πάντα χαρούμενη.

Ο λόγος ήταν, ότι προτιμούσε να καθίσει σπίτι να δει Nickelodeon και όχι γιατί δεν της άρεσε η προπόνηση.

Ναι, σ’αυτό γινόμουν η “σκύλα”- μάνα και τις πρώτες φορές την πίεζα να πάμε, γιατί έβλεπα ότι όσο περνούσε ο καιρός το απολάμβανε. Γυμναζόταν και αισθανόταν όμορφα (αυτή την αίσθηση μετά την άσκηση, αν δεν τη νιώσετε, δεν μπορείτε να την καταλάβετε-είναι σαν να ντοπάρεσαι) και γιατί μάθαινε κάτι καινούριο και συμμετείχε σε ομάδα, που έχει τη θετική επίδρασή του, εφόσον είναι μοναχοπαίδι.

Η προπόνησή τους ήταν χαλαρή και θύμιζε πιο πολύ παιχνίδι, όπως και θα έπρεπε να είναι για αυτή την ηλικία.

Φέτος, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά και ακόμη καλύτερα.

Η προπόνηση είναι πολύ πιο στοχευμένη στο βόλλεϊ και πολύ πιο απαιτητική. Αυτό βέβαια την κάνει να αισθάνεται ακόμη πιο υπεύθυνη, καθώς η προπονήτρια είναι πιο αυστηρή και πιο μεθοδική. Την πρώτη μέρα γκρίνιαξε λίγο, ότι τους φωνάζει, αλλά στη συνεχεια αντιλήφθηκε, πως τώρα γίνεται πραγματική δουλειά.

Πλέον τη βλέπω να το απολαμβάνει και να αισθάνεται όμορφα, γιατί παράλληλα νιώθει, ότι εξελίσσεται, αν και ακόμη έχουμε μια δόση γκρίνιας που χάνουμε τα πρωινά επεισόδια  Monsuno στην τηλεόραση. :p

Είναι σίγουρη, ότι κάποια στιγμή θα παίξει κι αυτή σε αγώνα.

sports kids3

(Image by Meredith Bell )

Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο μείναμε μετά την προπόνηση,για να παρακολουθήσουμε ένα φιλικό αγώνα της ομαδας κορασίδων με την αντίστοιχη μιας αλλης περιοχής.

Άρχισε να παρακολουθεί αφοσιωμένη και  ένιωθα την έντασή της. Την απογοήτευσή της, που κάποια στιγμή χάναμε με αρκετούς πόντους διαφορα, αλλά και τη χαρά της όταν κερδίζαμε.

Φύγαμε κάπου στα μισά του αγώνα, γιατί μας πίεζε το πρόγραμμα της ημέρας  και βγαίνοντας από το γήπεδο μου δήλωσε :

“Κάποια στιγμή που θα μεγαλώσω και θα μπορώ να κάνω καρφιά, αυτή την αντίπαλη άσπρη ομάδα, εγώ θα την κερδίσω!”

Κι εγώ από τις κερκίδες θα χειροκροτάω! 🙂

volley ball

Στην αναζήτηση της δυνατόν καλύτερης επιλογής την προηγούμενη χρονιά, ζήτησα τη συμβουλή, του Γιάννη Σολδάτου,  ενός αγαπημένου δάσκαλου – γυμναστή, που πολύ εμπιστεύομαι, γιατί είναι από τους ανθρώπους, που η γυμναστική και τα αθλήματα γενικότερα ήταν και είναι τροπος ζωής του. Δεν προπονεί απλά.

Είναι αθλητής και ο ίδιος και ξεχωρίζει στα μάτια μου για έναν ακόμη λόγο: είναι ένας δάσκαλος που έχει επιλέξει να γυμνάζει και μικρά παιδιά και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο. Κάνει το μάθημα παιχνίδι…βασικά…γίνεται και ο ίδιος παιδί μαζί τους και με αυτόν τον τρόπο τα κάνει  να αγαπήσουν την άσκηση-τα αθλήματα. 

Ειδικά το τελευταίο είναι ίσως το πιο σημαντικό για την παιδική ηλικία.

Επειδή κατά καιρούς ακούω περιστατικά γονιών, που πιέζουν τα παιδιά για να ξεκινήσουν κάποιο άθλημα ή παρεμβαίνουν με διάφορους τρόπους στην προπόνηση, του ζήτησα με βάση τις γνώσεις και τη μέχρι τώρα εμπειρία του να μου πει μερικά πράγματα σχετικά.

sports kids4

(Image by Meredith Bell )

Ποιός πρέπει να επιλέγει το άθλημα με το οποίο θα ασχοληθεί το παιδί; Γιατί αυτό βαριέται ξαφνικά; 

Ποιός ο ρόλος των γονιών;

 

Ελάτε, να διαβάσουμε μαζί και να αναλογιστούμε, πόσο μπορούμε να συμβάλουμε ως γονείς κάνοντας το παιδί να αγαπήσει την άσκηση και τα αθλήματα.

 
ΠΟΙΟΣ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΤΟ ΑΘΛΗΜΑ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ
  Οι πιο σημαντικοί λόγοι που τα παιδιά συμμετέχουν στον αθλητισμό είναι:
  • Η διασκέδαση

  • Η συμμετοχή σε κάτι που έχω κλίση (είμαι καλός)

  • Η βελτίωση των δεξιοτήτων μου και η εκμάθηση νέων μέσα από το άθλημα που αγαπώ

  • Η κοινωνικοποίηση και η διάθεση να δημιουργήσω νέες φιλίες

  • Η όρεξη για άσκηση και η διάθεση να βελτιώσω τη φυσική μου κατάσταση

  • Η χαρά του συναγωνισμού

  • Η επιθυμία να γίνω μέλος μίας ομάδας

  • Η επιθυμία να φτάσω σε ένα υψηλότερο επίπεδο συναγωνισμού

runners

(Image by Meredith Bell )

Είναι λοιπόν ξεκάθαρο, ότι η επιλογή του αθλήματος πρέπει να γίνεται από το παιδί. Όχι από τους γονείς.
 
 
ΠΟΙΟΣ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ 
Η στάση του γονιού πρέπει να χαρακτηρίζεται από επιδοκιμασία και στήριξη μιας σοβαρής και συστηματικής προσπάθειας σε μια δραστηριότητα που διάλεξε το παιδί του.
Από την προσωπική μου και μόνο εμπειρία τόσο σαν αθλητής κατά το παρελθόν, όσο και σαν προπονητής πλέον, μπορώ να αναφέρω χαρακτηριστικές συμπεριφορές γονιών που δεν βοηθάνε τον νεαρό αθλητή/αθλήτρια. Τέτοιες περιπτώσεις έχουμε όταν ο γονιός :
  1. δίνει συμβουλές τεχνικής, τακτικής και ψυχολογικής φύσης για το πως ο αθλητής θα παίξει έναν αγώνα πριν και κατά την διάρκεια του αγώνα. Αυτό μπερδεύει τον αθλητή και δυσκολεύει την συγκέντρωση του.

  2. κάνει γκριμάτσες αποδοκιμασίας κατά την διάρκεια του αγώνα. Η συμπεριφορά αυτή το μόνο που κάνει είναι να βάζει πρόσθετη πίεση στον αθλητή και να ενισχύει τον πιθανό αρνητικό τρόπο που μπορεί να μιλάει στον εαυτό του.

  3. παρεμβαίνει για το σκορ ή όταν υπάρχει οποιαδήποτε αμφισβήτηση. Η συμπεριφορά αυτή είναι κακή όχι μόνο για κάποιον που είναι γονιός αλλά και για οποιοδήποτε φίλαθλο.

  4. αποδίδει την κακή απόδοση σε εξωτερικούς αστάθμητους παράγοντες (κακή ποιότητα γηπέδων, τύχη του αντιπάλου, κακή διαιτησία κ.α.) αντί να συμφωνεί με τον προπονητή ότι με σωστή και σκληρή προετοιμασία η απόδοση του παίκτη θα βελτιωθεί.

  5. κρίνει πολύ αυστηρά και να φωνάζει επειδή το παιδί δεν κέρδισε.

  6. παρεμβαίνει στους στόχους που έχει θέσει το παιδί σε συνεργασία με τον προπονητή του και με την υπόλοιπη ομάδα με αποτέλεσμα να δημιουργεί σύγχυση.

  7. υπονομεύει την προσπάθεια του νεαρού αθλητή με την συνεχή αρνητική κριτική. Η στάση αυτή δεν βοηθάει την πίστη του αθλητή στις δυνατότητες του (αυτοπεποίθηση).

soccer

(image by USAG- Humphreys)

ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΕ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
  • Πρώτη προϋπόθεση είναι, να έχει αποκτήσει την απαραίτητη νευρομυϊκή ωριμότητα, κάτι που δεν έχουν τα παιδιά προσχολικής ηλικίας. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με το ότι αφενός το κέντρο βάρους του σώματός τους βρίσκεται ψηλά και αφετέρου ότι η κριτική τους ικανότητα είναι μειωμένη, έχει σαν αποτέλεσμα να μην μπορούν να προστατεύσουν τον εαυτό τους από τραυματισμούς. Χάνουν εύκολα την ισορροπία τους και πέφτοντας, χτυπούν στο κεφάλι. Επιπλέον, μόνο 2 στα 10 παιδιά ηλικίας 4 χρόνων μπορούν να ρίξουν με επιτυχία σε συγκεκριμένο στόχο, ενώ 3 μόνο μπορούν να πιάσουν αυτό που τους πετάνε. Εκείνο που θα πρέπει να γίνει κατανοητό από τους γονείς, είναι πως η απόκτηση κινητικών ικανοτήτων είναι εγγενής και δεν εκβιάζεται αφού ακολουθεί στο σύνολο σχεδόν των παιδιών μια δεδομένη πορεία.

  • Δεύτερη προϋπόθεση προκειμένου το παιδί να συμμετάσχει σε κάποια αθλητική δραστηριότητα, αποτελεί η ικανότητα κατανόησης των οδηγιών που δίνονται από τον προπονητή. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως τα παιδιά προσχολικής ηλικίας δεν μπορούν να συγκεντρωθούν παρά για ένα μικρό χρονικό διάστημα μόνο, ενώ για να καταλάβουν τις κατευθύνσεις του υπεύθυνου, χρειάζονται εικόνα με ταυτόχρονη λεκτική επεξήγηση. Επίσης, στερούνται της ικανότητας γρήγορης λήψης αποφάσεων, που αποτελεί προϋπόθεση σε ανταγωνιστικές καταστάσεις, όπως ένα παιχνίδι ποδοσφαίρου ή ένα παιχνίδι καλαθοσφαίρισης.

  • Τρίτη και βασική προϋπόθεση είναι το παιδί να έχει κοινωνικοποιηθεί. Η ευκολία να λειτουργεί σε ένα ομαδικό περιβάλλον, να συνεννοείται και να συνεργάζεται με τους συμπαίκτες και τον προπονητή του, του διασφαλίζει την ικανοποίηση που μπορεί να αντλήσει από τη συγκεκριμένη φυσική δραστηριότητα, αυξάνοντας έτσι, παράλληλα τις πιθανότητες να συνεχίζει να αθλείται και στην ενήλικη ζωή του.

sports kids

(image by Torrey Wiley)

Μέσοι όροι ηλικίας για να ξεκινήσει το παιδί να αθλείται :

            Είδος αθλήματος

Ηλικία (έτη)

Αθλήματα χωρίς σωματική επαφή

6

Αθλήματα με σωματική επαφή

8

Αθλήματα με σωματική κρούση

10

 Σημαντικό θα ήταν επίσης να αναφέρουμε ότι αγωνίσματα στα οποία ο στόχος βρίσκεται ψηλά (όπως το μπάσκετ, το βόλλευ κλπ) δυσκολεύουν τα παιδιά στις μικρές ηλικίες και πολλές φορές τους δημιουργούν το αίσθημα της αποτυχίας.
 
Ας μη βιαζόμαστε λοιπόν να τα οδηγήσουμε στο γήπεδο αν το κορμί τους δεν είναι αρκετά ανεπτυγμένο και δυνατό για να μπορούν να φτάσουν το στόχο.
Συνεχής αποτυχία τις περισσότερες φορές σημαίνει για τα παιδιά και αρνητική προδιάθεση για το άθλημα.
ΗΛΙΚΙΑ ΕΝΑΡΞΗΣ ΑΘΛΗΜΑΤΩΝ ΣΤΙΣ Η.Π.Α.
Άθλημα Μικρότερη ηλικία (έτη)  Μέση ηλικία (έτη) 
Γυμναστική 3 8
Κολύμβηση 3 11
Στίβος 5 11
Πάλη 5 11
Ποδόσφαιρο 6 10
Μπάσκετ 7 12
Τένις 8 14
 
 
ΟΙ ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΟΙ ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΑΡΑΤΑΕΙ ΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ
  • επειδή δεν διασκεδάζει

  • επειδή δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στον ανταγωνισμό (από τον προπονητή, αλλά πολλές φορές και από τους ίδιους τους γονείς )

  • επειδή δεν μαθαίνει σωστά τις δεξιότητες του αθλήματος

  • επειδή η διαδικασία της προπόνησης του φαίνεται βαρετή

  • επειδή έχουν λάθος πρότυπα

Οι 4 πρώτοι λόγοι συνήθως σχετίζονται με τη συμπεριφορά του προπονητή, για την οποία έχω αναφέρει στον παρακάτω σύνδεσμο κάποια πράγματα.
https://giannissoltraining.blogspot.gr/2011/10/blog-post_05.html
Ο τελευταίος και ίσως πιο σημαντικός απ’ όλους είναι άμεσα συνδεδεμένος με την οικογένεια.
 
Τόσο με τα μεγαλύτερα αδέρφια (αν υπάρχουν), όσο και με τους ίδιους τους γονείς.
Τα παιδιά μιμούνται συμπεριφορές. Όταν λοιπόν το πρότυπό τους αγαπά έμπρακτα την άσκηση και τον αθλητισμό, τότε και το ίδιο το παιδί θα θέλει να συμμετάσχει σε αθλητικές δραστηριότητες.
Όταν συμβαίνει το αντίθετο μειώνονται και οι πιθανότητες να αγαπήσει το παιδί κάποιο άθλημα.
 
ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΒΑΡΙΟΥΝΤΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΚΑΠΟΙΟ ΑΘΛΗΜΑ
  • έχουν ξεκινήσει από πολύ μικρή ηλικία (όπως φαίνεται από στατιστικά στοιχεία στις Η.Π.Α., 7-8 στα 10 παιδιά που ξεκινούν πολύ μικρά την άθληση, εγκαταλείπουν κάθε αθλητική δραστηριότητα μέχρι την ηλικία των 15 ετών, επειδή δεν τους προσφέρει πλέον καμία ικανοποίηση)

  • υπάρχει κακό κλίμα στην προπόνηση (μεταξύ των παικτών, ή μεταξύ του παίκτη και του προπονητή)

  • υπάρχουν συνεχόμενα αρνητικά αγωνιστικά αποτελέσματα

  • οι φίλοι τους (παρέα) ασχολούνται με κάτι διαφορετικό

little runner boy(Image by chuckwaters83 )

Νομίζω, ότι δεν χρειάζεται να πω κάτι περισσότερο εγώ.
Απλά μόνο, ότι τον ευχαριστώ πολύ πολύ, που για άλλη μία φορά, ήταν εκεί για να δώσει τα φώτα του! 🙂
 
Μπορείτε να βρείτε κι άλλα ενδιαφέροντα άρθρα του Γιαννη στο blog του: giannissoltraining.blogspot.gr
 
Mαμά Μαμαδοπούλου

2 Comments

  • Reply Callie by Anthomeli 26 Σεπτεμβρίου, 2013 at 11:00 μμ

    Πολύ καλή ανάρτηση και πολύ ωραία όλα αυτά που μάθαμε και ευχαριστούμε πολύ. Η αλήθεια είναι ότι επειδή εγώ δεν είμαι πολύ αθλητικός τύπος… θα ήθελα η μικρή να μη μου μοιάσει και από τώρα σκέφτομαι τι θα μπορούσε να κάνει. Ωστόσο σημαντικός παράγοντας για την επιλογή είναι και το τι υπάρχει στην περιοχή. Με τόσο στενό πρόγραμμα που έχουν τα παιδιά είναι δύσκολο να επιλέξει ο γονιός κάτι που θα χρειάζεται αρκετή ώρα μέχρι να φτάσει εκεί! Προς το παρόν πάντως, ο Κώστας επιλέγει ιστιοπλοία και εγώ ιππασία. Αχ ρε αυτά τα όνειρά μας θα το φάνε το παιδί,χαχα!!! Κάλη

    • Reply KidsCloud 30 Σεπτεμβρίου, 2013 at 8:41 πμ

      Η περιοχή στην οποία ζούμε, πάντα παίζει καθοριστικό ρόλο.
      Και εκείνη και εμείς θα προτιμούσαμε κολυμβητήριο, αλλά δεν έχει κάποιο καλό κοντά μας.
      Και επίσης θα έπρεπε να την πηγαινοφέρνουν οι παππούδες, που είναι λίγο δύσκολο τις καθημερινές.

    Leave a Reply

    You Might Also Like

     

    Εγγραφείτε στο newsletter για να μαθαίνετε νέα για εκδηλώσεις, βιβλία,
    διαγωνισμούς κ.α.

    Διεύθυνση email

    Subscribe!