slider ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ KIDS' CLOUD

Η ΝΕΑ ΜΑΣ ΔΑΣΚΑΛΑ! :)

16 Σεπτεμβρίου, 2013

Οι πρώτες ημέρες της Γ’Δημοτικού γράφουν την ιστορία τους και δίνουν τα πρώτα τους μαθήματα και στη μικρή μαθήτρια και στους γονείς της.

Ή μήπως κυρίως στους γονείς της;

Η πρώτη και ίσως μοναδική ανησυχία για τη φετινή χρονιά ήταν το πρόσωπο της δασκάλας, που θα αναλάμβανε το τμήμα της μικρής.

Γενικά, όπως σας έχω ξαναπεί, στο δημόσιο σχολείο, που πηγαίνει η κόρη μας, γίνεται καταπληκτική δουλειά (με βάση πάντα τα δεδομένα που έχουν οι άνθρωποι από το σύστημα και το Υπουργείο ) και όλοι είναι δάσκαλοι με όρεξη και αγάπη για τα παιδιά.

Το έχω ζήσει 2 χρόνια τώρα.

Φέτος, όμως ακούγαμε, ότι μέχρι και την ώρα που θα έμπαιναν στις τάξεις τα παιδιά, δεν θα γνώριζαν με σιγουριά ποιό δάσκαλο θα είχαν, αν θα ήταν νέος-άγνωστος, αν θα ήταν από αυτούς που κάνουν αντικατάστασεις κλπ κλπ.

Την ημέρα που ξεκίνησαν, ανακοινώθηκε ότι η δασκάλα της τάξης μας θα ήταν μια δασκάλα, η οποία ήταν γενικά αυστηρή και τα τελευταία χρόνια αναπλήρωνε τους δάσκαλους, τις ημέρες που απουσίαζαν.

Πολλά χρόνια δασκάλα έμπειρη, αλλά εδώ και χρόνια δεν είχε δική της τάξη.

Στα “πηγαδάκια” έξω από το σχολείο κάποιες μαμάδες ήταν μέσα στον πανικό.

“Που είναι αυστηρή (So what? Κακό δεν μου φαίνεται εμένα. Αντιθέτως μπορεί να χρειάζεται κάποιες φορές. Επίσης στην πραγματική ζωή υπάρχει αυστηρότητα, ας την γνωρίζουν σιγά-σιγά),

Που δεν είχε εδώ και χρόνια δική της τάξη (So what? part II- Είναι λόγος αυτός, για να προκαταλαμβάνεις καταστάσεις και να κρίνεις έναν άνθρωπο, πριν καν προλάβει να δείξει τη δουλειά που κάνει; ).

Αφού είπα, αυτά που έχω μέσα σε παρένθεση και αφού εξέφρασα τη γνώμη μου είναι, ότι εάν έχουμε οποιαδήποτε ανησυχία, καλό θα ήταν να μην την μεταφέρουμε στα παιδιά, για να μην τα επηρεάσουμε, την ώρα κιόλας που κανένας μας δεν είχε προσωπική εμπειρία, απομακρύνθηκα με ελαφρά πηδηματάκια.

Από την πρώτη στιγμή που μου ανακοίνωσε η μικρή, ποιά δασκάλα έχει, της είπα ότι έχω ακούσει πως είναι πολύ καλή δασκάλα (που ίσχυε) και ότι είμαι σίγουρη, ότι  θα κάνουν πολύ ωραίο μάθημα.

Γκρίνιαξε λίγο, ότι όλο το τμήμα  ήθελε τη δασκάλα που είχαν δύο χρόνια, της εξήγησα, ότι αυτό δεν γινόταν και εκεί τελείωσε.

Είναι τώρα 3 μέρες, που η νέα μας δασκάλα κάνει πραγματικά πολύ γλυκειά δουλειά μέσα στην τάξη.

Είναι πολύ ήπια, τους δημιουργεί χαρούμενο κλίμα και εικόνες, στολίζουν σιγά-σιγά την αίθουσά τους, τα επιβραβεύει και προσπαθεί να κάνει το μάθημα παιχνίδι.

Το σημαντικότερο όλων από αυτά  που μου λέει η μικρή είναι ότι, η νέα δασκάλα προσπαθεί να έρθει κοντά τους και να τα κερδίσει! 🙂

Δεν χρειάζομαι καμία γνώμη και  καμία άποψη κανενός.

Έχω την απάντηση στο σπίτι μου.

Το παιδί μου, που κάθε μέρα γυρίζει χαρούμενο από το σχολείο, ανυπομονεί να μου πει, τί τους είπε η δασκάλα τους, τί τους έμαθε, ποιό παιχνίδι έπαιξαν, τί εργασίες τους έβαλε, ποιό τραγούδι έμαθαν και με την πρώτη ευκαιρία να μου δηλώσει,  τί καλή που είναι!

Δεν μου έχει μεταφέρει κανένα αρνητικό σχόλιο και απολαμβάνει, να κάνει με μεγάλη όρεξη τις πρώτες τις εργασίες, να διαβάσει τα πρώτα θεωρητικά μαθήματα, να κάνει όμορφα γράμματα, να έχει την τσάντα της τακτοποιημένη και να είναι  έτομη να δώσει τον καλύτερό της εαυτό.

Πιστεύω, ότι  εμείς, οι γονείς,  έχουμε μεγάλο μέρος της ευθύνης για τη διάθεση των παιδιών μας και στο σχολείο και πρέπει να είμαστε μία ομάδα με τους εκπαιδευτικούς! Να συνεργαζόμαστε για το καλό των παιδιών μας!

Θέση μας είναι να βρισκόμαστε δίπλα στα παιδιά, να παρακολουθούμε και αν μη τί άλλο, να τους μεταφέρουμε θετική διάθεση και να τους δίνουμε ώθηση, για να αγαπήσουν αυτές τις ώρες στο σχολείο.

Οπόταν (χρονικοϋποθετικό) χρειαστεί (το χρονικοϋποθετικό κρύβει και την έννοια, του ότι ίσως να μην χρειαστεί) να παρέμβουμε – επέμβουμε, τότε θα το κάνουμε!

Το να μεταφέρουμε όμως τις δικές μας ανησυχίες και φοβίες στα παιδιά, όχι μόνο δεν τα βοηθάμε, αλλά αντιθέτως γινόμαστε τροχοπέδη στην οποιαδήποτε συνεργασία τους στο σχολείο.

Δεν ξέρω, εάν όταν θα αρχίσουν τα δύσκολα της Γ’, που ακούω εδώ και 2 χρόνια, θα αλλάξει η διάθεσή της (που θα αλλάξει…λογικό, γιατί θα έρθει και η κούραση κάποια στιγμή), αλλά αυτή τη στιγμή το παιδί μου χαίρεται να πηγαίνει σε αυτό το σχολείο και σε αυτή τη δασκάλα! 🙂

Mαμά Μαμαδοπούλου

 

(image via https://www.tangischools.org/_staff)

No Comments

Leave a Reply

You Might Also Like

 

Εγγραφείτε στο newsletter για να μαθαίνετε νέα για εκδηλώσεις, βιβλία,
διαγωνισμούς κ.α.

Διεύθυνση email

Subscribe!