Ε, ΝΑΙ, ΛΟΙΠΟΝ!ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑΜΕ, ΚΥΡΙΕ ΠΡΟΕΔΡΕ…

Για πρώτη φορά!

Έχουμε διαγνώσει όλα τα συμπτώματα:

* Χαζεύει όταν τον βλέπει και δεν ακούει όσο κι αν μιλάς

* Δηλώνει ποιός της αρέσει και ντρέπεται

* ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ περιμένει την ώρα που θα τον δει και αναστενάζει

Όχι, δεν είναι κάποιος συμμαθητής της από την Α’ Δημοτικού! Ούτε γείτονας.

Είναι ο James από τους  BIG TIME RUSH!

Mην ανησυχείτε που δεν τους ξέρετε. Ούτε εγώ τους ήξερα. Ας είναι καλά το NICKELODEON!

Ακριβώς για τον “γαμπρό” δεν ξέρω πολλά. Είμαι διακριτική (ε…δεν με νοιάζει….) ως “πεθερά”! Ξέρω μόνο ότι είναι ένα συγκροτηματάκι που απευθύνεται σε πιτσιρίκια (το τοποθετώ μέχρι Ε’-ΣΤ’ Δημοτικού) που έχουν γίνει και τηλεοπτική σειρά. Η οποία τηλεοπτική σειρά δεν είναι μεταγλωττισμένη. Είναι στα αγγλικά. Τα οποία, φυσικά, το 6χρονο δεν καταλαβαίνει ακόμη, αλλά όταν συζητάμε την ώρα που μεταδίδεται η σειρά μας κάνει παρατήρηση να μην μιλάμε γιατί την ενοχλούμε…Ναι…Kαι τραγουδάει και όοοοολα τα τραγούδια στα δικά της αγγλικά!!!!  Καταλαβαίνετε: Ουάτσου νόου, ουίτσου νιιι, γουένου οοοο, μπιγκ ντάιν!

Σήμερα πήρε την φωτογραφική μηχανή κι άρχισε να βγάζει φωτογραφίες την οθόνη της τηλεόρασης, για να τον βγάλει φωτογραφία και την πήραν τα κλάματα γιατί δεν προλάβαινε τις εναλλαγές των πλάνων μέχρι που της γνώρισα το γκούγκλε (ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ! google) και της έδειξα χιλιάδες φωτογραφίες του. Ναι…και την “πάτησα” Έκανε κατάληψη στο λάπιτόπι και δεν με άφηνε να κάνω κάποιες δουλειές που είχα.

Το θέμα “έρωτας” δεν το είχαμε ξανασυναντήσει, η αλήθεια είναι.

Ούτε καν τα παιχνίδια στο νηπιαγωγείο τύπου “Θα παντρευτώ τον τάδε κλπ”, που είχαν οι περισσότερες συμμαθήτριες.  Βέβαια κι εμείς ποτέ δεν κάναμε ερωτήσεις και αστεία, “ποιόν αγαπάς στο σχολείο” ή “ποιόν θα παντρευτείς”. Δεν τα κατηγορώ. Εμάς δεν μας “πήγαιναν”. Δεν θέλαμε να εκμαιεύσουμε μία απάντηση, που θα προκαλούσε γέλιο στους μεγάλους, αλλά ήταν “άγουρη” για την ίδια.

Ήμουν κι εγώ παιδί.

Θυμάμαι ακόμη τη ντροπή που είχα νιώσει σε αυτήν την ηλικία, όταν κάποιο καλοκαίρι που ήμουν σε παππουδοδιακοπές χωρίς τους γονείς μου μία θεία θέλοντας να παίξει μαζί μου (για να γελάσει η ίδια προφανώς) μου έκανε τέτοιες ερωτήσεις για φίλους και συμμαθητές με αποτέλεσμα να “κλειδώσω” τελειώς για πολύ καιρό και να αντιδρώ απότομα και με νεύρα όταν με ρωτούσαν ή μου συζητούσαν αυτό το θέμα. Έχω ακόμη αυτό το άσχημο συναίσθημα, σαν κάποιος να έβαζε χωρίς να το θέλω το χέρι του μέσα στην παιδική ψυχή μου για να πάρει κάτι.

Οι γονείς μου ΠΟΤΕ δεν συζήτησαν ή έκαναν την οποιαδήποτε σχετική προσέγγιση σε αυτήν την ηλικία. Όταν κάποια στιγμή μεγαλύτερη αισθάνθηκα έτοιμη, τους προσέγγισα ΕΓΩ.

Γνώμη μου είναι (μπορεί να είναι και λάθος-δεν ξέρω) ότι όσο παιχνίδι και αστείο μπορεί να φαίνεται ένα θέμα “έρωτα” στην παιδική ηλικία, τόσο κακό και επώδυνο μπορεί να γίνει για το πιτσιρίκι.

Αν και για πρώτη φορά που μου δήλωσε ότι της αρέσει αυτός “ΑΥΤΟΣ! ΑΥΤΟΣ! Με τα μαλλιά μπροστά!!!” (μετά της είπα πώς τον λένε), μου φάνηκε “κάπως” και δεν μου πήγε να την πειράξω.

Αυθόρμητα και ο μπαμπάς δείξαμε ένα σεβασμό απέναντι σε αυτό, χωρίς να δείξουμε αδιαφορία αλλά χωρίς να το κάνουμε συζήτηση επί της στρογγυλής τραπέζης. Γοητεύτηκε από έναν baby  face νεαρό και that’s it!!!

Στην ηλικία της κι εγώ “ερωτευόμουν” μόνο καλλιτέχνες. Δεν είχα νιώσει ποτέ αυτό το περίεργο “φτερούγισμα” για κάποιον συμμαθητή μου. Δεν το έχω αναλύσει και δεν θα το κάνω τώρα.

Anyway(μια κι ο “γαμπρός” είναι αμερικανάκι, πρέπει να αρχίζω να συνηθίζω), όταν τελείωσε το σημερινό επεισόδιο, ήρθε και με ρώτησε, αν μου αρέσει. Της  είπα ότι αν αρέσει σε εκείνη, τί σημασία έχει αν μου αρέσει εμένα!

ΑΑΑΑΑ!

Όλα κι όλα!

Άν θέλει η νύφη κι ο γαμπρός…..