Πώς να ξεκινήσω;
Τό’ξερα!
Να πω, ότι δεν το ήξερα;
Και ακούς και διαβάζεις για όλα αυτά τα βιβλία, που τα εξηγούν στα παιδιά τόσο όμορφα…Και αφού, κουκλίτσα μου, αγαπάς τα βιβλία, γιατί δεν είχες προβλέψει, να έχεις ένα σχετκό στο σπίτι;
Κάπου να βρίσκεται για μια ώρα ανάγκης, ΒΡΕ ΑΔΕΡΦΕ;
Όχι, όμως!
Κακώς! Κακώς γιατί φτάνει η στιγμή, που σου λέει το 8χρονο:
“Μαμά, η Δ. είπε, ότι αυτή και ο Β. θα κάνουν σέξι στις κοριτσίστικες τουαλέτες!
Χαχαχαχα! Μαμά, τί είναι σέξι;”
Όπου παρά το εγκεφαλικό, που έχεις πάθει, τα λίγα εναπομείναντα ζωντανά εγκεφαλικά κύτταρα σου δινουν τη δυνατότητα να πεις: “Όχι, σέξι, αγάπη μου! Σεξ!”
Ναι! Αυτό κατάφερες, να πεις.
Είσαι άαααανετη όλο τον καιρό, “Εντάααξει, μωρέ! Μια χαρά τα έχουμε εξηγήσει όλα μέχρι τώρα! Νευρικές ανορεξίες, διαζύγια, κλέφτες, απαγωγείς, ναρκωτικά. Στο σεξ θα κολλήσουμε;”
Ω, ναι, θα κολλήσετε!
Ούτε σημειώσεις δεν έχεις κρατήσει! Φτου σου! (Στον καθρέφτη τα λέω, μην παρεξηγηθούμε κιόλας!)
Παρένθεση: Δεν θα αναλύσουμε τώρα το ότι η Δ. είπε ότι θα έκανε σεξ(ι) με τον Β. στις κοριτσίστικες τουαλέτες. Κλείνει η παρένθεση.
Eίχε να κάνει κάποιες ασκήσεις στο δωμάτιό της, οπότε κερδίζω χρόνο (να προλάβω, να διαβάσω κάτι στο Google- όχι να μάθω τι είναι-Duuuuhhhh :p – να μάθω πώς το εξηγούν στα παιδιά αυτής της ηλικίας) όποτε της λέω,
“Τελείωσε με τις ασκήσεις σου και θα σου τα εξηγήσω όλα” περνώντας ήρεμα το χέρι μου από το μέτωπό μου και σκουπίζοντας προσεκτικά τον ιδρώτα (πανικού). Ήμουν πολύ cooool!! (Γκλουπ! Η ψυχή μου το ήξερε!)
Έχω να σας πω, ότι βρήκα πάαααααρα πολλά άρθρα σχετικά με το θέμα.
Τα περισσότερα γενικού περιεχομένου και με κατευθύνσεις “Λέμε στα παιδιά την αλήθεια, εξηγούμε τη σεξουαλικότητα, τα δύο φύλα, την αναπαραγωγή, μπλα μπλα μπλα….”
Ναι, αλλά μήπως μπορεί να μου πει, κάποιος την ιστοριούλα, που πρέπει να πω; Helloooooooo??
Όχι, δεν ήθελα να πω για τις μελισσούλες (εδώ το θέμα προχωρά με αλματώδεις ρυθμούς – η άλλη έκλεινε ραντεβού στις τουαλέτες!!).
Δεν ξέρω, εάν υπάρχει κάποιο άρθρο έτσι όπως θα το ήθελα (που σίγουρα θα υπάρχει, απλά εγώ δεν το βρήκα στο γρήγορο search που έκανα).
Διάβασα μπόλικη θεωρία και το επεξεργάστηκα λίγο στο κεφάλι μου και γνωρίζοντας το παιδί μου, πήρα ανάσα και βγήκα.
Eντάξει, για να μιλήσουμε σοβαρά, είναι λογικό, να μην υπάρχουν ιστοριούλες έτοιμες, γιατί (όπως λεμε συνέχεια) το κάθε παιδί είναι διαφορετικό και θέλει τον τρόπο του, στο πώς θα το προσεγγίσεις και τί θα του πεις.
Δεν ξέρω, εάν τα είπα σωστά.
Δεν ξέρω, εάν έκανα λάθος.
Ξέρω, ότι της είπα την αλήθεια,μία γενική περιγραφή του θέματος και δεν την τρόμαξα (ναι, ναι συμβαίνει)!
Ξεκίνησα, μιλώντας της για τη διαφορετικότητα του ανδρικού και γυναικείου σώματος (“Τα ξέρω, μαμάαααα!”) και λέγοντάς της, ότι το σώμα μας αλλάζει συνέχεια και ότι παίρνει την ολοκληρωμένη μορφή του στα 18 μας.
Τότε που σταματούν να μας λένε “παιδιά” και τα αγόρια λέγονται “άνδρες” και τα κορίτσια “γυναίκες”.
Το σώμα των ανδρών έχει σποράκια και το σώμα των γυναικών ένα αυγό κάθε μήνα.
Για να γίνουν τα μωρά, ένας σπόρος από το σώμα του άνδρα πηγαίνει στο αυγό της γυναίκας (στο σημείο αυτό με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια, γέλασε τύπου “Τί είναι αυτά, που μου λες;”).
Ο σπόρος μπαίνει μέσα στο αυγό και με ένα μαγικό τρόπο αρχίζει η ζωή του μωρού, που μεγαλώνει στην κοιλιά της μαμάς του.
Ερώτηση : “Δηλαδή, μαμά, εσύ είσαι κότα; ΑΧΑ ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΑ!! Οι κότες κάνουν αυγά!”
Με κορόιδεψε, αλλά επειδή έχω μία αξιοπρέπεια και μία εξυπνάδα, της απάντησα ότι “Και οι κότες είναι μαμάδες!” και της έκοψα το γέλιο (γιατί φυσικά είχα δίκιο-ευχαριστώ!).
– “Και πώς γίνεται, μαμά, κάποιες φορές και γεννιούνται δίδυμα;”
– “Είτε γιατί η μαμά έχει 2 αυγά εκείνη τη στιγμή, είτε γιατί στο ένα αυγό της μαμάς μπαίνουν 2 σποράκια, οπότε αυτό χωρίζεται στη μέση και γίνεται δύο ζωές-δύο μωρά!” και γούρλωσε τα μάτια από την ανακάλυψη!
– “Και πώς πάνε τα σποράκια του μπαμπά στο αυγό της μαμάς;”
Eδώ άρχισα από κάπου μακριά να ακούω αυτό :
Όντας ψύχραιμη της εξήγησα, ότι τα σποράκια που έχει ο άνδρας περνούν μέσα από το “πουλάκι” του στο “πιπί” (έτσι το λέμε εμείς – ωμπωωωώ) της γυναίκας και στη συνέχεια στο αυγό της.
Περιττό να σας πω, ότι ξελιγώθηκε στο γέλιο! Της φάνηκε πολύ αστείο!
Συνέχισα ακάθεκτη και της είπα, ότι αυτό δεν γίνεται έτσι απλά και από όποιον άνδρα και όποια γυναίκα.
Γίνεται από δύο ανθρώπους, που αγαπιούνται και είναι μοναδικοί ο ένας για τον άλλον (“Όπως εσύ και ο μπαμπάς! Ε, μαμά;”) και δεν κάνουν φυσικά μωρό, κάθε φορά που γίνεται.
Κάνουν αγκαλιές, φιλιά, χάδια και περνούν οι δυό τους μόνοι κάποια ώρα εκδηλώνοντας την αγάπη τους.
“Γιατί γίνεται μόνο από τους μεγάλους, μαμά;” Eύλογη ερώτηση.
Της απάντησα στο περίπου αυτό, που είχα ακούσει από γυναικολόγους και 1- 2 παιδιάτρους.
“Το σώμα μας αναπτύσσεται και αλλάζει συνεχώς μέχρι να ενηλικιωθούμε(και μετά αλλάζει, αλλά τώρα…εσείς με ποιόν είστε; E;) και δεν είναι έτοιμο να δεχτεί κάτι τέτοιο πριν από αυτό το σημείο, οπότε και περιμένουμε να μεγαλώσουμε”.
Ήταν μια καλή ευκαιρία, να της θυμίσω, ότι γι’αυτό δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να αγγίξει τις ζώνες μεμέ-πιπί-ποπό.
Moυ ξαναείπε αυτό, που είπε η Δ. για τις κοριτσίστικες τουαλέτες και της ειπα, ότι πιθανότατα η Δ. το έλεγε για παιχνίδι (για να προκαλέσει, βέβαια, αλλά είναι τεράστιο θέμα) και ότι δεν ξέρω, τί πραγματικά ξέρει, αλλά είναι κάτι που και εκείνη θα πρέπει να συζητήσει με τους γονείς της.
Την ωρα που μιλούσαμε, θυμήθηκε κάτι και μου έφερε ένα φυλλάδιο από το σχολείο, που έδειχνε “Γέννηση-Ανάπτυξη – Αναπαραγωγή-Γήρανση” και μου λέει, “Γιατί να υπάρχει η γήρανση, μαμά;”“Έτσι είναι ο κύκλος της ζωής, αγάπη μου! Ίσως είναι λιγο άδικος και σκληρός, αλλά αυτός είναι.” και το αφήσαμε εκεί.
Της είπα, ότι για όποια απορία έχει μπορεί να με ρωτάει πάντα και ότι θα φροντίζω, να της τα εξηγώ όσο καλύτερα μπορώ.
Δεν μπήκα σε περισσότερη ανάλυση, γνωρίζοντας το παιδί μου.
Κατάλαβα, ότι είχε μάθει αυτά που ήθελε για την ώρα, οπότε και δεν το πήγα παραπέρα.
Σε πρώτη φάση της κάλυψα την ανάγκη, του να ξέρει τί είναι το σεξ και τί σημαίνει σε γενικές γραμμές.
Δεν ξέρω, εάν τα είπα καλά! Δεν περιμένω τα αντιμετωπίσει από τώρα με τη σοβαρότητα που του πρέπει.
Ομολογώ, ότι πέρα από το άβολο της ιστορίας, αυτό που με άγχωσε πιο πολύ ήταν, το τί αίσθηση θα της περάσω για το θέμα του σεξ.
Δεν ήθελα, ούτε να την τρομάξω και να τη φοβίσω από τη δική μου ανασφάλεια (της τόνισα πάρα πάρα πάαααρα πολλές φορές, βέβαια, ότι είναι κάτι που κάνουν οι μεγάλοι μεταξύ τους), αλλά ούτε ήθελα να το παρουσιάσω και ως κάτι ασήμαντο και εύκολο (στο να συμβεί), προσπαθώντας να φανώ άνετη.
Δεν ξέρω, τί κατάφερα. Πραγματικά.
Είναι από αυτές τις φορές, που νομίζεις ότι κάτι έχεις ξεχάσει, κάτι δεν είπες όπως έπρεπε.
Είμαι σίγουρη, πως το θέμα θα επανέλθει πολλές φορές και πως ό,τι κι αν είπα και ό,τι κι αν ξαναπώ, θα υπάρχει η επιρροή από τους φίλους και τις φίλες στο σχολείο. Ήδη δέχεται ερεθίσματα και ακούει πράγματα πολύ νωρίτερα, από ό,τι οι προηγούμενες γενιές.
Ένα πράγμα προσπαθώ και θέλω κάθε φορά!
Να νιώθει άνετα μαζί μας, να μας νιώθει κοντά της, να ξέρει ότι είμαστε εκεί και ανά πάσα στιγμή, θα πάρει μία απάντηση στην ερώτηση, που έχει χωρίς φόβο και χωρίς ταμπού .
Να μην φοβάται, να ρωτήσει.
Να νιώθει, ότι δεν υπάρχουν απαγορευμένες ερωτήσεις.
Αυτό να κατανοεί.
Να καταλάβει, πως κάθε πράγμα γίνεται στην ώρα του για κάποιους λόγους και εμείς θα προσπαθούμε να τους εξηγούμε κάθε φορά!
ΝΑ ΞΕΡΕΙ!
Η άγνοια είναι πολύ επικίνδυνη.
Φυσικά και μέχρι να φτάσει στο σημείο να κάνει τις επιλογές της με δική της ευθύνη, εμείς θα είμαστε δίπλα της να τη στηρίζουμε και να της φωτίζουμε το δρόμο.
Όσο είναι “παιδί” θα σεβόμαστε την προσωπικότητά της και το χαρακτήρα της, την ελευθερία της σκέψης της και τις επιθυμίες της, προφυλάσσοντάς την όμως από κινδύνους, που η ίδια δεν μπορεί να διακρίνει, προσπαθώντας πάντα να της δείχνουμε, τί είναι (αντικειμενικά) σωστό και λάθος, τί επικίνδυνο και τί όχι και ΠΑΝΤΑ συζητώντας.
Όπως έχω ξαναπεί θεωρώ, ότι είναι σημαντικό να μιλάμε στα παιδιά την κατάλληλη στιγμή (όταν είναι δεκτικά) και να μην τα πιέζουμε.
Μέχρι τώρα έχω διαπιστώσει, ότι η καλύτερη στιγμή, είναι όταν πέσει στο τραπέζι η ερώτηση από το παιδί!
Aνοίγει ο δίαυλος και περιμένει.
Δεν θα σας πω, τί πρέπει και τί δεν πρέπει να κάνουμε στο χειρισμό αυτής της περίπτωσης, γιατί δεν είμαι ειδικός.
Θα βρείτε πάρα πολλά άρθρα, να διαβάσετε και να φιλτράρετε αυτό που είναι κατάλληλο για το δικό σας παιδί.
Ίσως και να ζητήσετε τη γνώμη ενός ειδικού, αν έχετε αυτή τη δυνατότητα.
Το σίγουρο είναι, ότι αύριο κιόλας θα ψάξω να αγοράσω ένα από αυτά τα βιβλία, που μιλάνε στα παιδιά για το επίμαχο θέμα, το σέξ(ι) για να το διαβάσουμε παρέα.
Γιατί ο φάκελλος “ΣΕΞ(Ι)” μόλις άνοιξε! ;p
Mαμά Μαμαδοπούλου
Το δικό σας ξεχωριστό και διαφορετικό παιδί! (Το θυμόμαστε πάντα αυτό!)
Ευχαριστώ St Skalid 🙂
αναρωτιέμαι όμως, μέχρι τα οκτώ …τίποτα; καμιά συζήτηση για το θέμα; ούτε αναρωτήθηκε ποτέ αυτό το παιδί “γιατί μαμά εγώ έχω αιδοίο και ο μπαμπάς έχει πέος;” δεν δόθηκαν ευκαιρίες για σχετική συζήτηση ούτε με αφορμή ζωάκια που ζευγαρώνουν; απίστευτο μου φαίνεται!
νομίζω ότι τέτοιες συζητήσεις πρέπει να γίνονται από πολύ νωρίς (από βρεφική ηλικία). Και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί να μιλήσουμε σε ένα παιδί (οποιασδήποτε ηλικίας αλλά ιδιαιτέρως σε ένα οκτάχρονο) παραποιώντας την αλήθεια και μιλώντας για “σποράκια”και “αυγουλάκια”, “μεμέ”, “πιπί” και όχι σπερματοζωάριο, ωάριο (που βεβαίως είναι κάτι αντίστοιχο με αυγό αλλά όχι αυτό που κάνει η κότα και κάποιοι το τρώνε), στήθος, αιδοίο, πέος, όρχεις και όπως αλλιώς λέγονται ορθά και επιστημονικά τα μέλη του σώματός μας.
Τις …”παραλλαγές” που κάνουμε (περισσότερο για να βγούμε εμείς από την δύσκολη θέση παρά για να διευκολύνουμε την κατανόηση των παιδιών μας τα οποία έχουν ιδιαίτερη αντιληπτική ικανότητα) αργά ή γρήγορα θα τις ανακαλύψουν διασταυρώνοντας πληροφορίες και πιθανότατα (αν αυτές είναι σοβαρές) θα κάνουν τα παιδιά να απορρίψουν την πηγή πληροφόρησης που δεν τους παρείχε την ακρίβεια που θέλουν… (εμάς δηλαδή) -καθόλου καλό σενάριο, ε;
Έχεις δίκιο στο ότι θα ήταν καλύτερο να της μιλήσω με ορολογίες κανονικές. Ναι, η δική μου αμηχανία με ώθησε σ’αυτή την περιγραφή. Συμφωνώ απόλυτα στο ότι αν νιώσει, ότι δεν παίρνει τη σωστή πληροφόρηση, μπορεί σε μετέπειτα φάση να στραφεί αλλού. Σε επόμενη φορά θα το διαφοροποιήσω οπωσδήποτε!!
Οσον αφορά το αν είχε αναρωτηθεί για όλα τα υπόλοιπα και βέβαια έχουμε μιλήσει και βέβαια ξέρει τις διαφορές των σωμάτων των δύο φίλων (το αναφέρω στο ποστ) και είναι και λάτρης της σειράς “Μια φορά κι έναν καιρό ήταν το ανθρώπινο σώμα”. 🙂
Ξέρει για την αναπαραγωγή, αλλά η ερώτηση “Τί είναι σεξ;” ακούστηκε πρώτη φορά. Δεν ξέρω γιατί. Τώρα ένιωσε εκείνη την ανάγκη να ρωτήσει, οπότε και ήταν η κατάλληλη στιγμή (για εκείνη; Για μένα; Who knows?) να της μιλήσω και το πήρα το θέμα από την αρχή.
Σε ευχαριστώ πραγματικά πολύ για την παρατήρηση. Mε βοηθάει πολύ για επόμενη συζήτηση!! 🙂
“λέμε ότι δύο άνθρωποι κάνουν σεξ όταν ζευγαρώνουν” (με την προϋπόθεση ότι έχουμε χρησιμοποιήσει την λέξη αυτή ξανά πχ σε αντίστοιχη συζήτηση για τα ζώα και το παιδί ξέρει ήδη τι σημαίνει)
νομίζω ότι δεν θα πρόσθετα απολύτως τίποτα άλλο και θα άφηνα το παιδί να κάνει το επόμενο βήμα, πχ “τι εννοείς, μαμά; ζευγαρώνουν όπως τα ζωάκια;” και η συζήτηση θα έπαιρνε απαλά τον δρόμο της χωρίς άγχος.
ίσως κάπου στη συνέχεια της συζήτησης να μας δινόταν η ευκαιρία (αν το παιδί διατηρούσε ακόμα το ενδιαφέρον του για το θέμα) να κάνουμε και το διαχωρισμό του σεξ από την αναπαραγωγή λέγοντας ότι υπάρχουν ζώα που ζευγαρώνουν ΜΟΝΟ για να αναπαραχθούν και άλλα όπως τα δελφίνια, ο άνθρωπος κλπ που το κάνουν και για ευχαρίστηση (ωραίο και “επικίνδυνο” θέμα συζήτησης για προπονημένες μαμάδες).
Προσωπικά δεν δυσκολεύτηκα να μιλήσω στα παιδιά μου για το σεξ αλλά έβρισκα για πολλά χρόνια ποοολύ δύσκολο και “ντροπιαστικό” να μιλήσω στην κόρη μου για τον βιασμό. Δεν ήξερα πώς να το πω ώστε να μην τρομάξει και χάσει την εμπιστοσύνη της στους ανθρώπους και να μην συνδυάσει το σεξ με κάτι τραυματικό. Ευτυχώς, όταν πια χρειάστηκε να το συζητήσουμε είχα προλάβει να κάνω ένα πλάνο στο μυαλό μου για το τι θέλω οπωσδήποτε να ξέρει και τι δεν πρέπει με τίποτα να αφήσω να εννοηθεί… 🙂
Σ’ευχαριστώ! 🙂
17 Comments
Κοπελιά μια χαρά σε βρίσκω για απροετοίμαστη!!!
Μια χαρά τα είπες στη μικρή και εγώ αυτά ακριβώς λέω στα μαθητάκια τα μικρά ( με τα μεγάλα φέτος το αναλύσαμε περισσότερο το θέμα αλλά με προσοχή )
Ο δάσκαλος μου με τον οποίο μετά απο χρόνια γίναμε συνάδελφοι ( απίστευτο συναίσθημα) μου είπε πως όταν κάναμε το μάθημα της αναπαραγωγής τον ρώταγα συνέχεια “Ε και πως μπαίνει το σποράκι μέσα;” Του είχα φάει λέει τα αυτιά.
Εγώ βέβαια στην εποχή μας δεν έχω τέτοια θέματα και έλυσα όλες τις απορίες των μαθητών μου. Δε ξέρω αν διάβασες και τη σχετική ανάρτηση
Πάντως και μένα τα πρωτάκια μου έκαναν σεξ στο παγκάκι.
Πιανόταν χέρι χέρι και έτρωγαν το ίδιο τοστ.Αυτό ήταν το σεξ 🙂
Αχαχαχαχαχαχα!!!! Είσαι απολαυστική, αγαπημένη δασκάλα!!
…να με βλέπεις να τρέχω γιατί έρχονται τα μικρά και λένε Ο Γιώργος κάνει σεξ, ελάτε κυρία.
Επίσης θυμήθηκα ένα πανίβλακα πατέρα που έβλεπε τσόντες με το παιδί του , πρώτη δημοτικού για να τον κάνει άντρα.
Σταματάω γιατί θα σου κάνω σχόλιο ανάρτηση
Φιλιααααα
Δεν θα με χάλαγε καθόλου, να κάνεις σχόλιο ανάρτηση! Δεν σε χορταίνω!!
Φιλιά!! 🙂
Χιχιχί! Ψυχραιμία! Θ’ ακολουθήσει συνέχεια! 🙂
(θυμήθηκα αυτό: https://rubycloud.blogspot.gr/2011/12/blog-post.html )
ΓΚΛΟΥΠ!! Προβλέπω, αν ακολουθήσει συνέχεια, να της πω “Θα σου πει η θεία Nefosis!” E; ;P
μια χαρά τα είπες!
Ο δικός μου μου είχε κάνει την ίδια ερώτηση όταν ήταν στα νήπια στις 7 το πρωί. Του είπα ότι είναι ένας τρόπος για να δείχνουν την αγάπη τους τα ζευγάρια μεταξύ τους, μόνο αυτοί δηλαδή που ζουν και κοιμούνται μαζί. Αργότερα, πιο μεγάλος όταν με ξαναρώτησε, ρώτησε και το πώς μπαίνει το σποράκι και βρίσκει το αυγό … του το είπα και αυτό, μέσα από έναν ειδικό διάδρομο στο σώμα της γυναίκας, με το σεξ. Και τότε εσείς γιατί δεν κάνετε ακόμη ένα μωρό; και τότε ανέλυσα και το θέμα των γρήγορων σπερματοζωαρίων και των πιο δυνατών ωαρίων κλπ κλπ που πρέπει να συναντηθούν την κατάλληλη στιγμή αν και εφόσον το θέλει το ζευγάρι!
So far so good. Αναρωτιέμαι πότε και ποια θα είναι η επόμενη ερώτηση!
φιλιά
A! Σε βρίσκω άψογη!
Μήπως σε επόμενη σχετική ερώτηση, να κάνω το ποστ, να κάνετε comment και να της τα δώσω να τα διαβάσει..;
Όχι,ε; Ξέρω…μάνα είμαι εγώ; 😛
Xαχαχαχααα!! Σε ευχαριστώω!!!
Φιλιά! 🙂
Έσκισες στο πρόχειρο διαγώνισμα! Το λες και άσκηση θάρρους.
Όπως και νά ‘χει εμένα μου φαίνεται ότι η μεγαλύτερη δυσκολία έχει να κάνει με το πόσα αρκούν ανάλογα με την ηλικία και την περίσταση. Περιμένω τη στιγμή. Αν και είναι 3 ακόμα δεν ξέρω πόσο αργεί…
Bρε, “Άι χάσου μυρμηγκάκι” άσκηση θάρρους ήταν αυτή! :p
Αυτό ήταν το άγχος μου κυρίως. Μήπως από τη δική μου ανασφάλεια, της πω περισσότερα-λιγότερα και τη φοβίσω ή το ακριβώς αντίθετο.
Νιώθω όμως, ότι σε πάει η συζήτηση και το ίδιο το παιδί.
Σου ορίζει τα όρια με τις ερωτήσεις του και πολύ απλά, όταν δεν θέλει να ακούσει άλλα, δεν θα ακούσει άλλα!
Το σίγουρο είναι ότι τα παιδιά μπορούν να καταλάβουν τα πάντα!
Αρκεί να βρούμε τον τρόπο και τη στιγμή (η αλήθεια είναι, ότι χρειάζεται μια μικρή προετοιμασία)! 🙂
Πω, πω τι δημιουργικό αναβρασμό μας έφτιαξες!Είσαι απίθανη και το ποστ αυτό μου άνοιξε τα μάτια με τα εξαιρετικά σχόλια που το συνοδεύουν!
Να θυμηθώ να ζητήσω από τη φίλη μου την Εβίτα τα στοιχεία για το σχετικό βιβλίο, μην με βρει απροετοίμαστη!
Πάντως είσαι κατατοπιστικότατη και σ΄ευχαριστούμε! Και με χιούμορ βεβαίως βεβαίως! Απίθανη και η Nefosis! Εύγε!!!
Η Nefosis είναι δυνατός λύτης (με άγχωσε λίγο, αλλά όχι ότι δεν το περιμένω).
Θα είστε μια χαρά. Και όχι να μην είσαι απροετοίμαστη! Μαμάδες, μπαμπάδες, να είστε διαασμένοι, όταν έρθει η ώρα.
Σε φιλώ 🙂
[…] Έγινε, λοιπόν, και η κρίσιμη συζήτηση “Μαμά, τί είναι σέξ;”(<- διαβάστε την εδώ). […]
Λοιπόν επανέρχομαι μιας και διάβασα χτες το βράδυ από κινητό την πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτησή σου! Νομίζω ότι μια χαρά τα είπες για απροετοίμαστη. Απλά αντί για πιπί μήπως να έλεγες κόλπος γιατί άλλο το ένα άλλο το άλλο εδώ που τα λέμε! Η φίλη (στο update) τα έγραψε επίσης πολύ ωραία και μας βοηθάτε όλους ώστε όταν έρθει και η δικιά μας στιγμή να είμαστε λίγο περισσότερο προετοιμασμένοι. Αν και για να πω την αλήθεια όταν τους διάβασα το βιβλίο που σου είπα σχετικά με το πως γεννιούνται τα παιδιά στα δύσκολα σημεία ένιωθα να γεμίζει το στόμα μου σάλια από την αγωνία μου για την πιθανή ερώτησή τους (χωρίς πλακα!)
kathy by anthomeli
Χαίρομαι που μπορεί να βοηθάει αυτό το ποστ, γιατί αυτός ήταν ο κύριος αρχικος μου στόχος.
Και για να πάρω γνώμες, βέβαια, εάν έπραξα σωστά ή όχι.
Τελικά και γνώμες άκουσα (οπότε και έκανα διορθωτικές κινήσεις 😉 ) και εύχομαι ότι μπορεί να βοηθηθεί κάποιος γονιό!
Να είσαι καλά! 🙂
Εξαιρετικό άρθρο!!Κορυφαιο!!!Σιγουρα για εμάς ειναι πιο δύσκολο το θέμα να το αναλύσουμε απο οτι τα παιδια να το κατανοήσουν!!Ο μικρός μου στα 4 χρόνια του ειχε μια λάτρεμενη δασκάλα στο ιδιωτικό σχολείο της γειτονιάς μας που τους έκανε μάθημα γύρω απο την σεξουαλικοτητα τους και μας ενημέρωνε για νέα βιβλία πάνω στο θέμα!Τοτε απορουσα τωρα κατανοώ και την ευχαριστω!!!Αυτο που ζούμε φέτος με τα 8χρονα κορίτσια τον καλωπισμοκαι την σεξουαλικοτητα να διαχέεται ειναι (για μένα σοκαριστικο)!!Ο δικός μου αντιδρά ακόμη μωρουδιστικα η ετσι νομίζω!!Γιατρε μου κανω κατι λάθος;;;