slider ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ KIDS' CLOUD

OTAN O 2ΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΙΚΗΤΗΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ! :)

20 Μαρτίου, 2013

Όταν διάβασα πριν από λίγες ημέρες το παρακάτω συμβάν, ομολογώ ότι συγκινήθηκα πολύ και θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας.

Επιπλέον θα ήθελα,  να το έχω καταγεγραμμένο για τη μικρή (αν και της το έδειξα ήδη) για να το θυμηθεί, όταν (χρονικοϋποθετικό)κάποια στιγμή  διαβάσει αυτά που γράφω, να δει ότι οι νίκες σε αυτή τη ζωή δεν ανταποκρίνονται σε πρώτα βραβεία, που δίνουν κανονισμοί και σε υλικό αντίκρυσμα, αλλά σε ανθρώπινες αξίες!

Στις 2 Δεκεμβρίου 2012 και ενώ πλησίαζε στο τέλος του ένας αγώνας ανώμαλου δρόμου, που γινόταν στη Μπουελάδα Ναβάρα στην Ισπανία, συνέβη το εξής:

Ο χάλκινος Ολυμπιονίκης Abel Mutai από την Κένυα είναι πρώτος με διαφορά από τους υπόλοιπους σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Λίγα μέτρα πριν τον τερματισμό χάνει για λίγο την αίσθηση του χώρου και νομίζει, ότι έχει τερματίσει, οπότε και σταματά να τρέχει.

Ο δεύτερος αθλητής, ο ισπανός πρωταθλητής Iván Fernández Anaya, τον βλέπει και αντί να τον προσπεράσει μένει πίσω του και τον καθοδηγεί να συνεχίσει μέχρι τον κανονικό τερματισμό.

Όπως δήλωσε ο ίδιος στη συνέχεια, “Δεν είχα δικαίωμα να νικήσω! Ήταν ο 1ος με διαφορά καθόλη τη διάρκεια του αγώνα. Έκανα αυτό που έπρεπε να κάνω.”

Το θέμα πήρε προβολή μέσα από τα social media και όλοι άρχισαν να μιλούν για τον Iván Fernández Anaya, το νικητή που δεν τερμάτισε πρώτος.

Ο μόνος που δεν εντυπωσιάστηκε από όλο αυτό ήταν ο προπονητής του ισπανού αθλητή, ο οποίος δήλωσε ότι “Αυτή η πράξη του τον έκανε καλύτερο άνθρωπο, αλλά όχι καλύτερο αθλητή! Έχασε μια ευκαιρία. Το να κερδίζεις σε κάνει περισσότερο αθλητή! Πρέπει να βγεις έξω για να κερδίσεις!”….

Θα έλεγα του προπονητή, ότι προτιμώ έναν καλύτερο άνθρωπο από έναν καλύτερο αθλητή, αν και θα του θύμιζα, ότι στον αθλητισμό βάση είναι οι ανθρώπινες αξίες. Ευ αγωνίζεσθαι!  Στον πρωταθλητισμό χαλάνε τα πράγματα….

Για μένα και για πολλούς άλλους ο νεαρός ισπανός πρωταθλητης ήταν αδιαμφισβήτητα ο νικητής του αγώνα.

Όπως διάβασα σε κάποια blog, ο Anaya φέρεται να δήλωσε :

«Ακόμα και εάν μου έλεγε κάποιος ότι, κερδίζοντας αυτόν τον αγώνα θα εξασφάλιζα μια θέση με την ισπανική ομάδα στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου, δεν θα το έκανα. Η ενέργειά μου να βοηθήσω τον πελαγωμένο συναθλητή μου ήταν αυθόρμητη, και η ηθική μου ικανοποίηση από αυτήν είναι πολύ μεγαλύτερη από οποιοδήποτε μετάλλιο. Για μένα, ιδίως με όσα συμβαίνουν σήμερα στη κοινωνία, στην πολιτική, κλπ, όπου ο κάθε ένας κοιτάζει μόνο το δικό του συμφέρον, νομίζω ότι το να ενδιαφέρεσαι για τον συνάνθρωπό σου, έχει μία ιδιαίτερη αξία».

Καμαρώνω για τέτοιους ανθρώπους!

Νιώθω, ότι παίρνω αξία κι εγώ ως άνθρωπος!

Μια ιστορία που αξίζει να την μοιραστούμε με τα παιδιά. Ένα παράδειγμα ήθους που δίνει ελπίδα και μία νότα αισιοδοξίας!

Αν συναντούσα τον Iván Fernández Anaya, θα ήθελα να του πω ένα μεγάλο “Μπράβο!” για αυτό που είναι και γι’αυτό που έδειξε σε όλο τον κόσμο!

Α!

Επίσης θα του πρότεινα να αλλάξει προπονητή! ;p

 

Μαμά Μαμαδοπούλου

Πηγή : .globalpost.com

 

2 Comments

  • Reply marron 21 Μαρτίου, 2013 at 6:37 μμ

    Καλησπέρα Μαμά Παπαδοπούλου, πάάάάρα πολύ ενδιαφέρον το θέμα σου. Υπάρχουν λοιπόν στιγμές που η ανθρωπιά νικά ακόμα και μέσα σε κάτι τόσο πιεστικό και αλλοιωμένο όπως είναι ο πρωταθλητισμός.
    Καλό σου απόγευμα και πάλι συγχαρτητήρια που το μοιράστικες μαζί μας!!!
    marron

    • Reply KidsCloud 21 Μαρτίου, 2013 at 8:12 μμ

      Kαλησπέρα, marron! 🙂
      Χαίρομαι που σε συναντώ.
      Μέσα σε όλα όσα ακούμε, βρήκα πολύ μοναδική αυτή την είδηση και αισθάνθηκα, ότι της άξιζε το δικό της ξεχωριστό χώρο,.
      Μία ελάχιστη τιμή στον άνθρωπο και στις αξίες του! 🙂
      Nα είσαι καλά!!

    Leave a Reply

    You Might Also Like

     

    Εγγραφείτε στο newsletter για να μαθαίνετε νέα για εκδηλώσεις, βιβλία,
    διαγωνισμούς κ.α.

    Διεύθυνση email

    Subscribe!