Όταν είδα αυτή την εικόνα, μου ήρθε προβολή από το μέλλον.
Ω,ναι!
Θα σας πω γιατί!
Το καλοκαίρι που η μικρή ήταν στις παππουδογιαγιοδιακοπές, το ομολογώ, ότι υπήρξαν μέρες που σκεφτόμουν, πόσο διαφορετικά θα είναι, όταν μεγαλώσει (πολύ) και θα λείπει μακριά μας.
Από τη μία σιγά μην θέλει να μιλάει με εμάς συνέχεια, από την άλλη το άμεσο και anytime που υπάρχει με τα social media, θα μπορώ ανά πάσα στιγμή να είμαι σε έπαφή μαζί της. Ε;
Εγώ θα της γράφω κανένα tweet κι αυτή δεν θα μου απαντάει. Ή άιντε το πολύ-πολύ να μου κάνει κανένα fav (Retweet ούτε στον ύπνο μου…:p)
Θα της ποστάρω τραγουδάκι για “Καλημέρα” στο εξελιγμένο timeline της στο Facebook και άιντε, να μου κάνει κανένα like πού και πού, για να μην γκρινιάζω.
Θα δημιουργώ και event, για να της θυμίζω ότι την περιμένουμε να έρθει για φαγητό Κυριακή μεσημέρι.
Επίσης θα έχω ανοιχτό συνέχεια (ΣΥΝΕΧΕΙΑ) το chat! Για να μιλάμε, όποτε το έχει ανάγκη! Και εννοείται, ότι όλο και κάπου θα αρπαχτούμε, οπότε θα της πω και την ατάκα (στανταράκι) της εικόνας!
Κλασσική παραδοσιακή μάνα! :p
Φυσικά και όλα αυτά τα λέω, όχι γιατί θα νιώθω την ανάγκη να την παρακολουθώ.
Σοβαρά oμιλώντας, θεωρώ πολύ σημαντική την ιδιωτικότητά της και αυτό που θέλω είναι να κερδίσω την εμπιστοσύνη της, έτσι ώστε να ξέρει ότι η μαμά θα είναι πάντα εκεί, για να τη στηρίζει.
Είμαι της άποψης, ότι η μαμά μπορεί να είναι και φίλη, αλλά ίσως δεν μπορεί να είναι η “κολλητή”. Μεγάλο θέμα, θα σας πω τη σκέψη μου άλλη φορά.
Επειδή είμαι άνθρωπος που αγαπώ την επικοινωνία μεσω social media καθώς έχει και μία ευκολία, αμεσότητα και είναι και παιχνιδιάρικη, η σκέψη, ότι θα μπορώ να νιώθω κοντά μου το παιδί μου ακόμη και όταν είναι μακριά μου δημιουργεί χαμόγελο.
Ακόμη και όταν δεν υπάρχει interactivity, θα μου άρεσε να βλέπω μία σκέψη της, μία χαρούμενη στιγμή της, μία εικόνα που θα της πει πράγματα, ένα τραγούδι που θα την αγγίξει, ένα κομματάκι από την ψυχούλα της.
Θα μπορώ να βλέπω φωτογραφίες της (πάει η εποχή που τις είχαμε στο πορτοφόλι μας…).
Και βέβαια δεν εννοώ, ότι αυτή θα είναι η βασική μορφή επικοινωνία και επαφή μας.
Η φυσική παρουσία και αγκαλιά δεν αντικαθίστανται με τίποτα. 🙂
Απλά αναφέρομαι σε εκείνο το κομμάτι, που θέλεις να πάρεις λίγη από τη γλύκα του παιδιού σου, όταν είναι μακριά και σκέφτεσαι διάφορα.
Aπό τώρα, ναι!! Ωχουυυυυύ!!
Και βέβαια μιλάω για τότε που θα είναι πάνω από 18, ε;
Να τα λέμε αυτά! 😛
Εμ…κι αν θα με έχει επιβεβαιώσει ως φίλη, έτσι;
Ποτέ δεν ξέρεις! Ποτέ! ;p
Μαμά Μαμαδοπούλου
(ptoto via https://pinterest.com/pin/175570085444357524/ )
2 Comments
Like.
Comment: 😉