Με παίρνει το πιτσιρίκι τηλέφωνο από τις διακοπές με τον παππού και την γιαγιά.
Ακούγεται ιδιαίτερα χαρούμενο! Ακούγεται ιδιαίτερα γλυκό (Κάπου είναι ο λάκκος! Πού είναι ο λάκκος; Οέο;)!
Aκούγεται ιδιαίτερα νοσταλγικό για μαμά και μπαμπά(σίγουρα έχει λάκκο!!!)!
“Μανούλα; (Νάτο! Νάτο!-όχι δεν φωνάζω συνθήματα για την συμμαχία! :P)”
“Ναι, αγάπη μου!”
“Να μου πάρει ο παππούς ΙΝΤΕΝDO;”
“E; Το INNUENDΟ; Των Queen; Πού το έμαθες εσύ;” (Όχι, κατάλαβα, ότι άλλο θέλει!)
“Δεν θέλω αυτό που λες τoυ Κην. Θέλω Ι-ΝΤΕ-ΝΤΟ!”
“Μωρό μου, δεν υπάρχει ΙΝΤΕΝΤΟ! ΙΝNUENDO, υπάρχει! Δεν καταλαβαίνω τί εννοείς (φιου-φιου-φιου/σφυρίζω αδιάφορα…;p)!”
“Oφού! Υπάρχει! Το έχει ο φίλος μου ο Γιωργάκης και παίζει!” (Άτιμες κακές παρέες από τα 5!)
“Μανούλα (σλουρπ-σλουρπ!), συνφωνείς (έτσι το λέμε εμείς) να πώ στον παππού να μου το αγοράσει;”
“Αγάπη μου, δεν μπορω να καταλάβω τί είναι αυτό που μου λες! Θα το συζητήσουμε μαζί με τον μπαμπά όταν έρθουμε!”
“Μα, ο παππούς έχει λεφτά!” (Έχει κάνει και έρευνα αγοράς για ανεύρεση κεφαλαίων!!!)
“Θα το συζητήσουμε όλοι μαζί!” (Κι αν το πάρεις, σφύρα μου κλέφτικα!)
“Καλά! (Θυμωμένα! Πολύ θυμωμένα όμως!!) Γειά σου, μαμά(πάει το “μανούλα”)!”
Τί καταφέραμε; Μπορεί και τίποτα.
Κερδίσαμε χρόνο ανασύνταξης, για να εξηγήσουμε στο πιτσιρίκι, γιατί ΔΕΝ θα πάρει το ΙΝΤΕΝΤΟ!!
Κι αν δεν μπορούμε να το αποφύγουμε, να το καθυστερήσουμε λίγο ακόμα! 🙂
4 Σχόλια
Τρομερός διάλογος!
Εμείς, με τη μεγάλη μου κόρη (9 ετών σε μερικές μέρες), το συζητάμε το ΙΝΤΕΝΤΟ εδώ και πολύυυυυυυ καιρό!!!!!
Ίσως τα Χριστούγεννα να γίνει πραγματικότητα γιατί και εμάς ο παππούς έχει δώσει λεφτά για αυτό.
Δυστυχώς δεν θα μπορέσετε να το αποφύγετε, ειδικά όταν το παιδί πάει δημοτικό, οπότε καθυστερήστε το όσο περισσότερο μπορείτε!
Ακριβώς, όπως πολύ σωστά λες, ξέρουμε ότι δεν θα το αποφύγουμε, οπότε προσπαθούμε να το καθυστερήσουμε. Από αυτά που συναντάω από φίλους και συγγενείς, είναι μεγάλη σας επιτυχία ότι κρατηθήκατε μέχρι τα 9! Μπράβο σας!
Έχω δει πιτσιρίκια που δεν ξέρουν να μιλούν καλά-καλά ακόμη και παίζουν στα INTENDO λες και είναι οι μεγαλύτεροι προγραμματιστές. Είναι λίγο υπερβολικό, νομίζω.
Όλα στην ώρα τους και με μέτρο! 🙂
INTENDO???? με τίποτα.. Η αδερφή μου επειδή η μικρή της (5 ετών) είχε κάνει μια επέμβαση στο ποδαράκι της, της το πήρε για να μην κατεβαίνει και το πατάει, τι έκανα??? πήρα το πιο δύσκολο παιχνίδι.. δεν μπορούσε να παίξει και μου λέει η ανιψια μου: “Τιτή.., αυτο το πράγμα δε το μπορώ… με νευριάζει..” χαχα και λέω: “Φωτεινάκι μου (έτσι τη λένε) όταν δεν δημιουργείς.. δεν ζωγραφίζεις.. δεν μιλάς, δεν τρέχεις.. δεν σκέφτεσαι.. ΔΕΝ απολαμβάνεις τίποτα” και το γυρίσαμε στα παζλ.. η αδερφή μου κλαίει τα λεφτά της.. γιατί πολύ απλά η μικρή δεν το χρησιμοποιεί!
Σωστήηηηη, η θεία!! Κάναμε το ίδιο τώρα στις διακοπές που ήθελε να παίξει με ένα παιχνίδι που είχε το smartphone του μπαμπά (εεεε…που σαν μικρό παιδί έπαιζε κι εκείνος…καταλαβαίνεις…)! Την αφήσαμε, λοιπόν, να δοκιμάσει κι εκείνη να δοκιμάσει στο πιο δύσκολο επίπεδο. Εκνευρίστηκε μία! Εκνευρίστηκε δύο! Την τρίτη μου είπε ότι μάλλον είναι χαλασμένο και το άφησε! Χαχαχαχα! 🙂