KΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΙΑΓΙΑ!

“Δεν θα μου πάρει κανείς τη γιαγιά μου!”

Και χτυπά και ποδαράκι κάτω!

Όχι, δεν προσπάθησε να  απαγάγει τη γιαγιά μας κάποιος ερωτύλος από τον παππού (και την μικρή μας, βέβαια )!

Συνεχίζουν και είναι ερωτευμένοι αυτοί οι δύο (και για τον παππού μιλάω και για την μικρή μας, βέβαια :p)!

46 χρόνια μαζί κι ερωτευμένοι, κυρίες και κύριοι! Ναι, ναι, οι γονείς μου! Κι εγώ το πρώτο παιδί του έρωτα. Αχ!..

…Ε! Ναι…στο θέμα μας!

Γύρισα το απόγευμα σπίτι και βρήκα το μικρό σε κατάσταση “Νinja σε άμυνα”!

Δεν προλαβαίνω να μπω στο σπίτι και με “πιάνει από τα μούτρα”:

“Μαμά! Μαμά! Δεν θα μου πάρει κανείς τη γιαγιά μου, σου λέ-ω!”

Γυρίζω και κοιτάζω με απορία τη γιαγιά.

“Ο μπαμπάς το ξέρει ότι το σκας με άλλον;” της λέω κάνοντας χιούμορ!

Και συνεχίζει το μικρό χελωνονιντζάκι:

“Ήρθε η γιαγιά να με πάρει από το σχολείο σήμερα και την είδε η φίλη μου η Δέσποινα και μου είπε ότι θέλει τη γιαγιά μου να είναι γιαγιά της. Μου είπε ότι επειδή εκείνη δεν έχει γιαγιά και η δικιά μου γιαγιά είναι πολύ καλή, θέλει να είναι και δική της και θα την λέει “γιαγιά”! Αλλά, μαμά, πώς  θα την λέει “γιαγιά” τη ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ γιαγιά. Αφού η Δέσποινα δεν είναι μέλος της οικογένειάς μας! (…”μέλος της οικογένειάς μας”…πότε στο καλό μαθαίνουν όλες αυτές τις εκφράσεις; Πού είναι το τσιπάκι; Πού είναι το τσιπάκι που  τους έχουν  βάλει και τα λένε όλα αυτά;;;; Και συνεχίζει…) Θέλει, λέει, να πηγαίνει η γιαγιά και στο δικό της σπίτι. Εγώ, βέβαια, δεν θα της πω ούτε τη διεύθυνση της γιαγιάς (λες και την ξέρει..)! Δεν θα την αφήσω να πάει! “

Αφού ηρέμησε, της εξηγήσαμε, ότι κανείς δεν πρόκειται να της πάρει τη γιαγιά της.

Δεν σας κρύβω, ότι την ίδια ώρα στεναχωρήθηκα για το άλλο κοριτσάκι, που πραγματικά δεν έχει την τύχη να έχει κάποια γιαγιά κοντά της (δεν γνωρίζω τους λόγους) και για την ανάγκη που εκδήλωσε, ζηλεύοντας την καλή σχέση που έχει η κόρη μας με την γιαγιά της.

Γλυκόπικρη γεύση!

Ήθελε κι αυτή να έχει μία γιαγιά!

Η δικιά μας γιαγιά  είναι γλυκειά, χαμογελαστή και παιχνιδιάρα και την ζήλεψε!

 

Πόσο σημαντικά είναι, αλήθεια, το πρόσωπο του παππού και της γιαγιάς!

Μεγάλωσα με δύο γιαγιάδες και έναν παππού!

Και πάλι…κάπως μου έλειπε ο άλλος παππούς, που δεν γνώρισα ποτέ!

Ήμουν τυχερή, γιατί έχω ζήσει όμορφες στιγμές ως εγγόνα (όπως με έλεγε η μία γιαγιά)!

Όμορφες στιγμές που ζει και τώρα η δικιά μου κόρη με τις γιαγιάδες και τους παππούδες της και η απειλή που φωνάζει στο όνομα “Δεσποινούλα” δημιουργεί ανασφάλεια!

Μέχρι και πριν λίγο, που έπεσε για ύπνο μoυ είπε:

“Nα ξέρεις…Εγώ θα το πω και στον ξαδερφούλη μου και ούτε εκείνος θα το επιτρέψει! ”

Τί μας περάσατε;

Θα φωνάξουμε και ενισχύσεις! Και τον ξάδερφο!

Κι αν δει τα “σκούρα”, θα χαρίσει τη μάνα της! :p

Τη γιαγιά της, ΠΟΤΕ!

(photo by combine69)