ΘΑ’ΘΕΛΕΣ, Ε; XA! :P

Πριν από αρκετά χρόνια σε μία βόλτα στα μαγαζιά είχα ανακαλύψει αυτή τη μικρή ταμπέλα.

Είναι ζωγραφισμένη στο χέρι και την είχα βρει αρκετά χιουμοριστική για να διακοσμήσει την πόρτα της τουαλέτας του σπιτιού μας.

Όταν κάποια αντικείμενα μένουν σταθερά στη θέση τους όλα τα χρόνια, κάποια στιγμή  “ξεχνάς”,ότι βρίσκονται εκεί.

Είναι σαν να μην τα βλέπεις.

Έτσι και με αυτή τη μικρή ταμπέλα.

Ήταν εκεί σχεδόν 10 χρόνια και είχα σχεδόν ξεχάσει το λόγο, για τον οποίο βρισκόταν εκεί. (Βασικά…δεν υπήρχε ο λόγος πια…αλλά…)

Μέχρι που πριν από λίγες ημέρες η μικρή στα πλαίσια της δραστηριότητας “Έχω μάθει ανάγνωση, άρα διαβάζω ό,τι βλέπω μπροστά μου” , άρχισε να την διαβάζει.

“Ε-πι-τέ-λους Μό-νος!” Τί γράμματα είναι αυτά που έχει η εφημερίδα αυτού του κύριου, μαμάαα;

Της εξήγησα τί σημαίνει το W.C. και αμέσως κατάλαβε το χιούμορ της ταμπέλας.

Την ίδια ώρα συνειδητοποίησα, πόσο ΔΕΝ είσαι μόνος ούτε εκεί (…βλέπε W.C.) από την ώρα που γίνεσαι γονιός!

Ω, ναι! Από την ΠΡΩΤΗ στιγμή που μπαίνεις στο σπίτι με την καλαθούνα με το μωρό, παύεις να είσαι μόνος ακόμη και εκεί!

Όταν είναι μωρό και δεν είναι κάποιος άλλος στο σπίτι,  στην τουαλέτα πηγαίνεις είτε με την ενδοεπικοινωνία αγκαλιά, είτε με την πόρτα μισάνοιχτη για να ακούς τί γίνεται. Μεταξύ μας τα λέμε! Παραδέξου τα!

Και έχεις πάρει το μωρό με το καρότσι την ώρα που έκανες μπάνιο, για να το έχεις κοντά σου και όλη την ώρα που ήσουν κάτω από το ντους του μιλούσες και του τραγουδούσες.

Όταν μεγαλώνει λίγο περισσότερο και το κλειδί πίσω από την πόρτα αφαιρείται, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να μπει μέσα μόνο του το μωρό και να κλειδωθεί, συνηθίζεις τις ξαφνικές εκπλήξεις ανά πάσα στιγμή! “Τσα! Κούκου!! Τσα!” κι αυτόμάτως έχεις παρέα! :p (Bάλε σύρτη, βάλε σύρτη ψηλά να μην το φτάνει!)

Λίγο αργότερα που μαθαίνει τους πρώτους κανόνες καλής συμπεριφοράς, γνωρίζει ότι δεν μπορεί να μπαίνει μέσα όταν η πόρτα είναι κλειστή. Επίσης δεν επιτρέπεται να κοιτάμε από την κλειδαρότρυπα. Σε αυτή τη φάση όλες οι ανάγκες εμφανίζονται την ώρα που ΕΣΥ μπαίνεις στην τουαλέτα.

“Μαμά, τσίσα! Μαμά, δεν κρατιέμαι!!”

“Μαμά, πονάει η κοιλίτσα! Έλα, μαμά!”

Επίσης όλες οι ανυπόμονες απορίες προκύπτουν αυτή τη στιγμή!

“Μαμά, τί θα κάνουμε μετά; Περιμένω να μου πεις!”

Και όσο δεν απαντάς, κατασκηνώνει έξω από την πόρτα της τουαλέτας και απαιτεί εξηγήσεις!

Όταν δε μπαίνεις για μπάνιο , εφόσον είσαι κρυμμένη με την κουρτίνα(“Αφού δεν σε βλέπω, καλέ μαμααά!) εκτιμάται (από το μικρό), ότι είναι μία πολύ καλή ώρα για να βουρτσίσουμε δόντια, οπότε…τσουπ!…να’σου το μέσααα!  Ω, ναι! Η δική σου υγιεινή υπενθυμίζει στο παιδί τη στοματική υγιεινή του! Η επιστήμη ακόμη διερευνά τη σχέση!

Ένα ξέρω να πω….αυτός ο καλλιτέχνης που ζωγράφιζε την ταμπέλα ή δεν είχε ακόμη παιδιά ή ζωγράφιζε το όνειρό του κάπου στο μακρινό μέλλον! :p

 

(photo από το σπίτι μας)