Εναλλακτικός τίτλος τούτου του άρθρου μου θα μπορούσε να είναι: “Πώς θα έπρεπε να διδάσκεται η ιστορία!”.
Και δεν αναφέρομαι μόνο στο διασκεδαστικό και ευχάριστο του κειμένου, αλλά και στην ουσία.
Ο Δρ Θεόδωρος Παπακώστας, γνωστός ως Archaeostoryteller στο Ιnstagram, Tik Tok και Youtube και δεν ξέρω πού αλλού, είναι ένας χαρισματικός νέος (E, ναι! Αφού κι εγώ νέα είμαι – γκουχ!), που ήρθε να ανατρέψει κατεστημένο δεκαετιών.
Έκανε μιλιούνια φόλοουερς να περιμένουμε τη νέα ιστορία, που θα ανεβάσει στα podcast και στα social media, μιλώντας για γεγονότα, πρόσωπα, FAQ, απαντήσεις σε απορίες σχετικά με εκείνη την πολύ ιντριγκαδόρικη περίοδο της αρχαιότητας και συνάμα να δώσει πληροφορίες για την επιστήμη της αρχαιολογίας.
Και βασικά, λίγα λέω.
Είναι τόσο ευρηματικός με χιούμορ, δημιουργικός και σίγουρα πολύ εργατικός (γιατί όλο αυτό που φαίνεται απλό στα μάτια μας και παιχνιδάκι, έχει πολλή προετοιμασία και δουλειά), που καταφέρνει να “εκσυγχρονίζει” την αρχαιότητα (Χμ!…Υπάρχει αυτή η έκφραση;…Ε, αφού την είπα τώρα πια υπάρχει! ).
Ουσιαστικά μας λέει, το εξής απλό: και οι αρχαίοι ήταν άνθρωποι σαν κι εμάς! Ε, εντάξει τώρα. Είχαν καμιά 12αριά Θεούς, κάτι μυθικά τέρατα, κεραυνούς κι άλλα τέτοια όμορφα, αλλά μήπως τέτοια παρόμοια δεν έχουμε και τώρα;
O Δρ Θεόδωρος Παπακώστας – Archaeostoryteller σε κάνει να ανυπομονείς να μάθεις την αρχαιότητα.
Με ένα μαγικό τρόπο αυτό το βαρετό για κάποιους αντικείμενο μελέτης, γίνεται σαπουνόπερα, μιούζικαλ, αστυνομική ιστορία, sit com, με τα soundtrack του, με τα χορευτικά Μεταξόπουλου και δεν ξέρω και εγώ τί άλλο.
Και όλα αυτά, γιατί βλέπει την αρχαία ιστορία από εκείνη τη ματιά του ανθρώπου που δεν έχει απλά αμεσότητα με το κοινό, αλλά γνωρίζει έχοντας μελετήσει τόσο πολύ αυτό που κάνει, γιατί προφανέστατα και απλά το αγαπάει.
Είναι ξεκάθαρο, γιατί μέσα από τον τρόπο του δεν το γελοιοποιεί, αλλά αντίθετα το προστατεύει και το ανεβάζει στα μάτια μας!
Να! Δείτε μια ομιλία του από το TED-X και θα καταλάβετε, τί εννοώ
Κάπως έτσι, ήταν δίκαιο και έγινε πράξη και κυκλοφόρησε το 1ο βιβλίο του “Χωράει όλη αρχαιότητα στο ασανσέρ;”
Όταν κι εγώ άκουσα τον τίτλο, σκέφτηκα, “Τι τρελό είναι πάλι τούτο;”
Όμως, ήμουν σίγουρη, ότι θα ήταν κάτι ωραία τρελό.
Και είχα δίκιο.
Διαβάστε, τι γράφει το οπισθόφυλλο του βιβλίου, γιατί τα λέει πιο ωραία από μένα:
Τι πήρε στις αποσκευές της μια Μινωίτισσα πριγκίπισσα για να πάει στην Αίγυπτο; Πώς περνούσε την ώρα του όταν βαριόταν ένας Μυκηναίος δημόσιος υπάλληλος; Πώς τραυμάτισε το πόδι του ένας κένταυρος; Πώς ένας άσεμνος χορός οδήγησε τυχαία στη δημιουργία της Δημοκρατίας; Ποιός ξένος σκλάβος έγινε πλούσιος τραπεζίτης; Γιατί ο Ηράκλειτος πρότεινε να χαστουκίσουμε τον Όμηρο; Γιατί τις Κυκλάδες τις λέμε Κυκλάδες;
Η αρχαιολογία, όπως και η αρχαιότητα, ανήκει σε όλους μας. Είναι απολαυστική, συγκινητική, τρομακτική, χιουμοριστική, μας εμπνέει και μας δείχνει τι θα πει άνθρωπος στο σύνολο της ύπαρξης του σε αυτή τη γαλάζια μπίλια που πλέει στο σύμπαν και λέγεται Γη.
Η αρχαιολογία είναι μια πανανθρώπινα ψυχοθεραπευτική επιστήμη. Οι τόσοι αιώνες αρχαίας πολιτιστικής κλήρονομιάς στον ελλαδικό χώρο συχνά μοιάζουν δύσκολοι στην κατανόηση. Δεν είναι. Ξεκινώντας από τα κοινωνικά δίκτυα μοιάζουν δύσκολοι στην κατανόηση. Δεν είναι. Ξεκινώντας από τα κοινωνικά δίκτυα, ο Archaeostoryteller, ένα project Επικοινωνίας της Επιστήμης, “σπάει τους κανόνες” και φέρνει την αρχαιολογία στο ευρύ κοινό με εύθυμο τρόπο.
Αυτό το βιβλίο παρουσιάζει ολόκληρη την ελληνική αρχαιότητα, από τη βαθιά προϊστορία μέχρι το τέλος της. Δύο άγνωστοι συναντιούνται σε ένα ασανσέρ, το οποίο σταματά μεταξύ ορόφων. Ο ένας είναι αρχαιολόγος, ο άλλος όχι. Με αφορμή την ερώτηση “με τι ασχολείσαι” ξεκινάει ένας συναρπαστικός διάλογος και ένα ταξίδι στον ψώρο και στο χρόνο. Παράλληλα δίνονται απαντήσεις στις πιο κοινές ερωτήσεις για την επιστήμη της αρχαιολογίας. Μια απολαυστική διαδρομή στις πιο μεγάλες στιγμές αλλά και στις πιο μικρές ιστορίες ανθρώπων της ελληνικής αρχαιότητας, η οποία, ακόμη κι αν δεν χωράει στο ασανσέρ, χωράει σίγουρα στη φαντασία μας.
Διάβασα το βιβλίο μέσα σε 2 ημέρες (εργάσιμες ήταν) και ανυπομονώ, να το ξεκινήσει και η έφηβη κόρη, που αγαπά την ιστορία (και όχι αυτή της κατεύθυνσης της Γ’Λυκείου, που πρέπει να την αποστηθίσει και εκνευρίζεται ήδη-να, αυτά δεν μπορώ).
Με την ανάγνωσή τούτου του πονήματος, θυμήθηκα κομμάτια της ιστορίας της ανθρωπότητας (και όχι μόνο των ελλήνων-φορ γκαντς σέικ, δεν ήμασταν μόνοι μας στον πλανήτη), μου λύθηκαν απορίες, γέλασα, ξαφνιάστηκα, θαύμασα τον τρόπο έκφρασης και έμαθα αρκετά και για την αρχαιολογία, που πραγματικά δεν είναι μια επιστήμη που μιλά μόνο για χρονολογίες και γεγονότα. Η αρχαιολογία ερευνά και μελετά τον άνθρωπο και την πορεία του, για να βοηθήσει τον κόσμος να γίνει καλύτερος σήμερα και στο μέλλον.
“Χωράει όλη η αρχαιότητα στο ασανσέρ”, λοιπόν;
Μπορεί και να χωράει. Δεν θα σας κάνω spoiler.
Το συστήνω ανεπιφύλακτα.
Πρέπει να υπάρχει στη βιβλιοθήκη της οικογένειας (ή έστω στο coffee table και αφού διαβαστεί, να ξεφυλλίζεται με την πρώτη ευκαιρία).
Αφού μάθαμε αν χωράει η αρχαιότητα στο ασανσέρ, νομίζω, ότι θα πρέπει να μάθουμε αν χωράει σε ένα ταξί, σε ένα αεροπλάνο, σε ένα spa κι άλλα τέτοια όμορφα. Δεν θα έπρεπε;
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Key Books και μπορείτε να πάρετε μια γεύση εδώ
Αταλότατα! 😉 (Ε, δεν σας λέω! Να τον ακολουθήσετε, να μάθετε. )
Μαμά Μαμαδοπούλου
No Comments