Είναι φορές που κι εμείς οι ενήλικες και “μεγάλοι” νιώθουμε ότι δεν είμαστε 100% ασφαλείς.
Όταν μπαίνει ο προσδιορισμός “για ένα παιδί”, το νιώθεις σαν ένα τεράστιο βάρος να κάθεται πάνω στο στήθος σου! Γκουπ! (Άγχος…)
Είναι πολύς ο καιρός που με απασχολεί και με προβληματίζει η σχέση του παιδιού μου με το διαδίκτυο. Σκέφτομαι, συζητάω, ψάχνω, διαβάζω και προσπαθώ να καταλάβω, ποιό θα ήταν το καλύτερο.
Σήμερα οι φίλοι “Μαμά…δες, μπαμπά…δες” δημοσίευσαν στο fan page τους στο Facebook (mamadesmpampades) αυτό το άρθρο ta-paidia-kato-13on-boroun-na-einai-sto-facebook. Ένα πολύ ενδιαφέρον και χρήσιμο άρθρο που αποτέλεσε αφορμή για να μοιραστώ μαζί σας τις εμπειρίες-σκέψεις-απόψεις μου πάνω στο θέμα “Παιδί και Διαδίκτυο”.
Δεν θα πω, ότι ως μαμά η πρώτη αντίδραση-σκέψη είναι θετική. Διστάζω! Φοβάμαι!
Όμως…
Ξεκινάμε από το βασικό, ότι το διαδίκτυο rules everything, για να το πω ελληνικά!:p
Όλα γίνονται μέσω διαδικτύου. Κάποια λίγα βασικά πράγματα αναγκαστικά ακόμη τα βρίσκουμε αλλιώς.
Noμίζω, ότι αν γινόταν θα κάναμε download και την τροφή μας αυτόματα μέσα από το laptop μας, όπου θα εμφανιζόταν στο cd tray ένα κουτάκι με το γεύμα που θα είχαμε παραγγείλει λίγη ώρα πριν. Και φυσικά δεν αποκλείω, ότι μπορώ να το ζήσω και αυτό κάποια στιγμή στο μέλλον.
Το διαδίκτυο, λοιπόν, είναι η μέρα των περισσότερων. Είτε μέσω υπολογιστή, είτε μέσω κινητού οι περισσότεροι βρισκόμαστε για “surfing” στο internet. Για δουλειά, για ενημέρωση, για επικοινωνία, για ψυχαγωγία, “βουτάμε” εδώ.
Μπαμπάς και μαμά εργαζόμαστε πολλές ώρες μπροστά σε έναν υπολογιστή και τις υπόλοιπες ώρες κυκλοφορούμε με ένα smart phone κυρίως για mobile internet. Aγαπάμε το διαδίκτυο και ξέρουμε ότι πλέον είναι απαραίτητο, για να μην πω αναγκαίο μέσο.
Όταν η μικρή ήταν στο προνήπιο, υπήρχε ένα πρόγραμμα στο σχολείο μας για παιδιά νηπιακής ηλικίας “μαθήματα σε υπολογιστές”. Μας είχε φανεί ενδιαφέρον και την είχαμε γράψει και παρακολουθούσε αυτά τα μαθήματα-παιχνίδι-γνωριμία με τους υπολογιστές. Φυσικά ήταν μία πρώτη γνωριμία με το περιβάλλον των υπολογιστών με παιχνίδια. Και φυσικά είχε μαγευτεί από το νέο κόσμο που γνώριζε.
Η μικρή είχε αποκτήσει μεγάλη άνεση στην χρήση πληκτρολογίου και ποντικιού. Την πρώτη φορά που έκανε drag and drop σκιάχτηκα!! Ήταν μόνο 4!! Στο σπίτι της επιτρέπαμε πολύ αραιά να παίζει (μία με δύο φορές το μήνα για μία ώρα το πολύ). Κάθε φορά φυσικά ήμασταν μαζί της, για να την επιβλέπουμε.
Προς το τέλος του προνήπιου ένα πρωινό πριν το σχολείο πηγαίναμε στον φούρνο για να της αγοράσω ένα κουλούρι (κλασσικά). Ήταν από τότε πρωινή μας συνήθεια να μιλάμε για το πρόγραμμμά της στο σχολείο. Εκείνη την ημέρα γύρισε λοιπόν και μου λέει:
“Mαμά, να σου πω τί κάναμε χτεθ στους υπολογιθτέθ; Φτιάκθαμε σελίδες στο Power Point!”……….
Γυρίζω, κοιτάω προς τα κάτω, κοιτάω το ένα μέτρο με το ζόρι πλασματάκι, που ήταν δίπλα μου και η πρώτη μου σκέψη ήταν,
“Α, τί καλά! Όταν δεν προλαβαίνω στο γραφείο, βρήκα ποιός θα μου ετοιμάζει τις παρουσιάσεις”
και η δεύτερη “Ο.Μ.G.! Aκόμη δεν ξέρει να γράφει το Α και θα στήνει slide στο Power Point; Μήπως παραπάμε γρήγορα;”
Δεν ήταν κάτι κακό, αλλά αποφασίσαμε ότι εφόσον υπάρχει μάθημα και στο Δημοτικο πλέον δεν θα την συνεχίζαμε στο νηπιαγωγείο. Η εξοικίωση που είχε αποκτήσει την έκανε να ζητά πιο συχνά να παίξει στο σπίτι με τον υπολογιστή. Δεν της το απαγορεύσαμε, ούτε κάναμε δηλώσεις ότι δεν είναι καλό. Πώς είναι κακό κάτι που έχουμε εγκρίνει να παρακολουθεί σε διδασκαλία στο σχολείο; Ακυρώνεις την ίδια σου την επιλογή!
Προσπαθούσαμε, λοιπόν, να της αποσπούμε την προσοχή με άλλες δραστηριότητες και μία φορά στις τόσες καθόμασταν μαζί και παίζαμε.
Την επόμενη χρονιά στο νηπιαγωγείο γκρίνιαξε λίγο στην αρχή που δεν την είχαμε γράψει να παρακολουθεί το εν λόγω μάθημα, αλλά το ξέχασε γρήγορα. Η αλήθεια είναι ότι οι φορές που ζητούσε να παίζει στο σπίτι με τον υπολογιστή μειώθηκαν αισθητά, που απο εκεί που στο προνήπιο μας ζητούσε κάθε Σαββατοκύριακο να παίξει με τον υπολογιστή (αλλά το αποφεύγαμε), στο νηπιαγωγείο αυτή η επιθυμία περιορίστηκε μία φορά τον ενάμιση μήνα, οπότε και την αφήναμε.
Μέχρι αυτό το σημείο θεωρώ ότι ήταν καλό, το ότι πήρε μία πρώτη “γεύση” τί σημαίνει υπολογιστές και διαδίκτυο και πόσο ωραίο είναι!
Γιατί είναι!
(Συνεχίζεται….Oh, yes!)
(Photo by blary54)
No Comments