ΜΟΥΣΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ! ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ!! :D

Όπως σας έχω ξαναπεί, δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου χωρίς κάποιο soundtrack!

Κάθε μέρα, όλη μέρα θέλω να ακούω μουσική. Παράλληλα με ό,τι κάνω.

Δεν θα σας φανεί υπερβολικό, λοιπόν, φαντάζομαι, αν σας πω ότι και όταν ήμουν έγκυος, έκανα αυτό που βλέπετε σε βιβλία και σε εκπομπές: άκουγα μουσική με παρέα το μωρό στην κοιλιά. Ένα ακουστικό εγώ στο αυτί κι ένα ακουστικό στην κοιλιά. Και άκουγε. Αντιδρούσε. Έκανε κινήσεις, Κολυμπούσε και επίσης…κλώτσαγε (όταν μάλλον δεν της άρεσε κάτι).

Όταν γεννήθηκε,στο παιδικό δωμάτιο υπήρχε ήδη ένα φορητό στερεοφωνικό με καμιά 20αριά cd προσεγμένες επιλογές από την μαμά, που έπαιζαν non stop. Aκόμη κι όταν κοιμόταν το cd player έπαιζε μουσική για να ντύνει τα όνειρά της.

Από την αρχή δε την παίρναμε αγκαλιά και ο μπαμπάς και εγώ και την χορεύαμε. Είτε προσπαθώντας να την χαλαρώσουμε με slow τραγούδια, είτε να ξελυσσάξουμε και να χτυπιόμαστε με χορευτικά.

Έτσι αναγκαστικά ακολουθεί τα γούστα μας…ε…κυρίως της τρελλομάνας…και να επιλέγει τα ίδια ακούσματα, αφού είναι τα πιο οικεία.

Τελευταία με το Nickelodeon και τις teen σειρές που προβάλλει, έχει αρχίσει να αγαπά, να τραγουδά και να χορεύει με τα τραγούδια των επεισοδίων. Τραγουδά….ναι…με τα δικά της αγγλικά! Π.χ. “Μπινγκ τάι ρουάσ”, δηλαδή Big Time Rush!

Στο αυτοκίνητο κάνει από μικρή αναγκαστική ακρόαση των δικών μας επιλογών και τις περισσότερες φορές  δηλώνει την αποδοχή αυτών  λέγοντας “Βάλτε φωνήηηη”, για να ακούει το τραγούδι πιο δυνατά.

Όταν πριν λίγες μέρες είχα βάλει ένα τραγούδι που δεν της άρεσε, την είδα από τον καθρέφτη με τον σκούφο της κατεβασμένο μέχρι το σαγόνι.(?)

Απλά, μου είπε ότι δεν της άρεσε το τραγούδι….

Το γούστο μας πλέον(για την ηλικία των 6,5) τις περισσότερες φορές συμπίπτει. Θα πω ψέμματα, αν δεν παραδεχτώ ότι λατρέυω τις στιγμές που οδηγώ και την κοιτάζω από τον καθρέφτη είτε να “τραγουδάει” τον ξένο στίχο που ακούει, είτε να κουνιέται στον ρυθμό και να κάνει τα δικά της “καθιστά” χορευτικά.

Ακόμη δε πιο πολύ λατρεύω, όταν τραγουδάμε σε χορωδία και φωνάζουμε δυνατά μέσα στο αυτοκίνητο ή χορεύουμε στο σπίτι!

Τις τελευταίες μέρες μου αρέσει ένα τραγούδι τoυ συγκροτήματος “Τhe Pierces” που λέγεται “You’ll be mine” και ομολογουμένως το ακούω συχνά.

Το έχει συνηθίσει (για να είμαστε και απόλυτα ειλικρινείς-κάτι σαν πλύση εγκεφάλου γίνεται) και έχει αρχίσει να μαθαίνει τους στίχους του (με το δικό της τρόπο).

Χθες, λοιπόν, κατάφερα να την ηχογραφήσω κρυφά όταν το τραγουδούσε:

Και, ναι! Εμένα μου αρέσει πιο πολύ από την επαγγελματική εκτέλεση! 🙂

 

 

(Photo by fanqol)