Ένα βιβλίο που μιλά για τα Χριστούγεννα!
Αλλά δεν διαβάζεται μόνο τα Χριστούγεννα! Από μικρή αντιπαθούσα την εποχικότητα στα βιβλία! Τα βιβλία είναι εισιτήρια για ελεύθερα ταξίδια! Ταξίδια που ο καθένας κάνει μόνος του με όποιον τρόπο θέλει και όποτε θέλει. Με ό,τι χρώματα και σκηνοθεσία.
Τόσοι περιορισμοί και “πρέπει” παντού!
Ε, όχι στα βιβλία!
Και πού είναι το κακό να θες να διαβάσεις για παραλίες και ψαράκια που μιλούν, ενώ έξω χιονίζει; Και γιατί, δηλαδή, απαγορεύεται να είναι Μάρτιος κι εσύ να διαβάζεις για τα Χριστούγεννα; Κι αν έχεις ανάγκη να βρεθείς στην ζεστή ατμόσφαιρα ενός στολισμένου σπιτιού με φωτάκια; Πολλά φωτάκια;
Kαι θέλω να καταλήξω, ότι θα σας μιλήσω για ένα παιδικό βιβλίο που μιλά για τα Χριστούγεννα, που μπορεί να γίνει ωραιότατο δώρο για τα Χριστούγεννα, αλλά μπορεί να διαβαστεί όλο τον χρόνο!
“Η μάγισσα Ανακατωσούρα και τα Χριστούγεννα των ανάποδων πραγμάτων” από τις Εκδόσεις Τετράγωνο δεν είναι ένα απλό βιβλίο. Πώς θα μπορούσε; Δεν έχει γραφτεί από κάποια μαμά. Κάτι ζαβολιάρικα ξωτικά το έχουν συνθέσει και μάλλον ζήτησαν από την κυρία Όλγα Βλαχοπούλου να τους το γράψει (πρέπει να έχει απίστευτες ικανότητες….αφού συνεννοείται με ξωτικά…την ζηλεύω)!
Ακούστε, τί της είπαν με λίγα λόγια: Τα Ξωτικά ετοιμάζουν τα δώρα των Χριστουγέννων, η Γυναίκα του Αϊ-Βασίλη ψήνει λαχταριστά γλυκά και τα παιδιά όλου του κόσμου προσμένουν τη μεγάλη βραδιά. Όμως, η Μάγισσα Ανακατωσούρα μαγεύει τα χριστουγεννιάτικα αγαθά, κι ο Αϊ-Βασίλης αρχίζει… τα χασμουρητά! Μόνο τον Μιασταλίτσα δεν πιάνουνε τα ξόρκια, γιατί είναι ο πιο μικρός από τα Ξωτικά. Aυτός θα προσπαθήσει να σώσει τα Χριστούγεννα.
Αυτό που θέλουν να πουν τα ξωτικά-παραμυθάδες είναι, ότι με λίγη θέληση και πίστη μπορείς να καταφέρεις τα πάντα. Και τα ξωτικά ξέρουν! Πάντα ξέρουν! Αρκεί να προσέχεις τις κακές μεζούρες…
Το βιβλίο δεν θα μπορούσε να είναι ένα απλό βιβλίο. Επειδή είναι έμμετρα γραμμένο, μπορεί να γίνει και σε σκετς σε θεατρικό παιχνίδι και όχι μόνο! Έχει και παιχνίδι μαγειρικής (όταν μπαίνει παιδί στην κουζίνα, η μαγειρική γίνεται παιχνίδι ) για μία λαχταριστή βασιλόπιτα (…και τσελεμεντές μαζί! Αχα! Ωραίο!!!). Και στο τέλος του παροτρύνει σε ένα γλυκό παιχνίδι αγάπης.
Υποπτεύομαι, ότι τα ίδια ξωτικά που έπλασαν την ιστορία, θα έδωσαν κάποιο brief (κατεύθυνση-ενημέρωση….πώς το λέτε στο Ελλάδα) και στην Σοφία Γαλή, που εικονογράφησε μοναδικά το βιβλίο.
Ε…συγγνώμη…μήπως μπορείτε όταν ξαναμιλήσετε με τα ξωτικά, να τους δώσετε το τηλέφωνό μου; Νομίζω, πως θα συνεννοηθούμε απόλυτα!! 😉
4 Comments
Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια…και εγώ και τα ξωτικά 🙂
Να είστε καλά! 🙂
Πείτε τους να σας διηγηθούν και άλλη ιστορία! Την περιμένουμε με χαρά!
καλησπέρα σας! Συγχαρητηρια για το συγγραφικό σας εργο! Καταπληκτικό , τα νηπιακια μου ενθουσιάστηκαν με το παραμυθι σας γι’αυτο και αποφασίσαμε να το παιξουμε στην χριστουγεννιάτικη γιορτή μας! Μόνο που πιεζομαι χρονικά στην ευρεση μουσικής υποκρουσης, μπορείτε να με κατατοπείσετε στο μουσικό κομμάτι, θα σας είμαι ευγνώμων εγω και τα ξωτικάκια μου!
Καλησπέρα. Τι μουσική θα μπορούσα να βάλω; Ευχαριστώ