…σαν κι αυτό, με την κούραση της ημέρας στους ώμους σου,τις ώρες και τις υποχρεώσεις να σε κυνηγούν από το πρωί, λίγο πριν κάνεις το τελευταίο συμμάζεμα της ημέρας (…πάλι είναι σκόρπια στο χαλί όλα τα παραμύθια…..κοίτα, που κόλλησε ένα αυτοκόλλητο της Hello Kitty πάνω στην ψωμιέρα…), περνάς έξω από το παιδικό δωμάτιο και μπαίνεις, να δεις αν είναι σκεπασμένο, αν κρυώνει(πάλι έβγαλε τις κάλτσες του..) …να κλέψεις μια ματιά!
Κι αυτή η τόση ήρεμη φατσούλα (ποιός ξέρει, πού ταξιδεύει;…) σε γεμίζει ζεστασιά για να κοιμηθείς χαμογελαστή, σε γεμίζει ενέργεια για την επόμενη μέρα.
Αφαιρείς από τα χεράκια του το αγαπημένο του παραμύθι, στρώνεις το σεντονάκι, χαϊδεύεις το προσωπάκι, να …κι ένα φιλί…κάνει πως ενοχλείται, αλλά….χαμογελά στον ύπνο του….
Τελικά αυτός ο κόσμος είναι πολύ γλυκός!
Καληνύχτα… 🙂
(Photo by kirsche222)
3 Comments
:)))). Axxxxxx λιωνω
Ακριβώς έτσι! Κι ας μην είναι τόσο μικρό πια το ξεσκέπαστο ποδαράκι! Ας φοράει …. ίδιο νούμερο παπούτσι με εσένα (38 φοράει ο γιος μου 10 χρονών!!!)
Αυτό που θα νοσταλγησω οταν μεγαλώσουν: να τα σκεπάζω ενώ κοιμούνται…αυτη ειναι η αγαπημένη μου εικόνα….το χαμόγελο που βλεπω να σκάνε στον ύπνο τους και την ικανοποίηση οτι δεν ξεχνώ ποτέ να τους σκεπάζω… Μακάρι να μπορούσα να το κανω πάντα!!!