Ποιά μαμά δεν το σκέφτηκε, μόλις άκουσε το ξυπνητήρι να χτυπάει; (Άτιμο καταραμένο ωρολογιακό μηχάνημα!)
Και ποιά μαμά, δεν το άκουσε σήμερα το πρωί; E….Xμ! Η δική μου, τώρα που το σκέφτομαι (το έχω ξαναπει… τυχεροί άνθρωποι οι συνταξιούχοι).
Μετά από 2 εβδομάδες πασχαλινές διακοπές….
Όλα σήμερα έχουν άλλη γεύση (μπλιεχ…το γάλα είναι κρύο…εεεε..μπλιέχ…τώρα είναι πολύ ζεστό…), άλλη μυρωδιά (δεν μυρίζουν ωραία τα ρούχα μου), άλλη αίσθηση (κρυώνω με αυτό…τώρα ζεσταίνομαι με αυτό…αυτό με φαγουρίζει…), άλλο βάρος (…δεν μπορώ να σηκώσω την τσάντα μου…), άλλη εικόνα (…τα μαλλιά μου δεν είναι ωραία..), άλλη δύναμη (…μην περπατάς γρήγορα.. πονάνε τα γόνατά μου..). Τα πάντα όλα άλλα!!!
Είτε ξυπνήσατε στην ώρα σας, είτε όχι, είτε είχατε ετοιμάσει τα πάντα από το προηγούμενο βράδυ, είτε όχι, ένα είναι σίγουρο…Μετά από 2 εβδομάδες σχολικές διακοπές ό,τι και να κάνεις, θα τρέχεις (λίγο περισσότερο από τα άλλα καθημερινά πρωινά) και θα αργήσεις….λίγο….
Πάντα έτσι γινόταν. Πάντα έτσι γίνεται. Πάντα έτσι θα γίνεται.
Είναι η ψυχολογία της άρνησης. Αυτό το “πρέπει” να πάμε σχολείο. “Πρέπει” να αρχίσουμε το διάβασμα. “Πρέπει” να μπουμε σε πρόγραμμα. Τώρα μεταξύ μας…. μετά από 2 εβδομάδες διακοπών εμείς λειτουργούμε διαφορετικά; Εμείς, λειτουργούσαμε διαφορετικά; Naaaaaaahhhh (να το πούμε αγγλιστί, μιας και αρχίζουν και τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών).
Υπομονή και χαμόγελο. Μία μέρα είναι (η πρώτη) και θα περάσει. Από αύριο, όλα θα είναι καλύτερα. Μην ξεχνάτε είμαστε και στην τελική ευθεία για τις καλοκαιρινές διακοπές!! 😀
Καλή γρήγορη προσαρμογή!!
No Comments