Χουχουλιασμένη στον καναπέ μπροστά στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο με τα φωτάκια μπλινγκι μπλιν μπλίνγκι μπλον να αναβοσβήνουν και αγκαλιά με ένα βιβλίο.
Ησυχία στο σπίτι. Η μικρή είναι στη γιαγιά και ξελυσσάει στο παιχνίδι με την ξαδέρφη της.
Ο καλός μου είχε σηκωθεί από τα χαράματα να πάει βόλτα στα βουνά.
Όχι, δεν είχα όρεξη να τον ακολουθήσω.
Ήθελα αυτές τις ώρες ηρεμίας μόνη μου.
Με ένα αχνιστό φλιτζάνι αρωματικά βότανα, να ταξιδεύω διαβάζοντας το βιβλίο μου με background αγαπημένη μουσική.
Και χτυπάει το τηλέφωνο.
Video κλήση από τον αγαπημένο μου.
Παράξενο.
– “Δεν με προετοίμασες, να έχω μακιγιαριστεί τουλάχιστον”, του λέω πειράζοντάς τον.
– “Ήθελα να δεις τον παράδεισό μου”, μου είπε
Κι αμέσως γίνεται και δικός μου παράδεισος.
Τη στιγμή που λαχανιασμένος σταμάτησε στο βουνό σε εκείνο το σημείο για να με πάρει τηλέφωνο και να το μοιραστεί μαζί μου.
Σ’αγαπώ πολύ!
(Οι φωτογραφίες είναι δικές του από παλαιότερες εξορμήσεις. 🙂 )
No Comments