“ΌΜΩΣ ο ήλιος πρόβαλε χαρούμενος – ίδιος παντού, στον κάμπο κι στο λόφο.
Μπογιάτισε όλα τα σπίτια, τα δέντρα, τα ποιήματα και τα χέρια μας,χρυσά.
Είπες : “Τα χέρια μας είναι χρυσά”, και γέλασες.
Τα μάτια σου πήραν το χρώμα του φωτισμένου χορταριού
κι έγιναν δύο μικροί καθρέφτες της μεγάλης ελπίδας.
Μα τότε κάποιο αγκάθι τρύπησε το χέρι σου καθώς έκοβες ένα κυκλάμινο.
Έτούτη η κόκκινη σταγόνα λέκιασε το άστρο φόρεμα της μέρας.
Ήθελες να γυρίσουμε πίσω.
Εγώ σούδειξα πάλι τη γελαστή κορφή του λόφου κι ανηφορίσαμε.
ΕΙΝΑΙ δω πάνου η άνοιξη. Μπήκα στην άνοιξη του λόφου σα
να πέρασα κάτου από μία πόρτα λουλουδένια.
Να κι ο ανεμόμυλος του ήλιου που γυρίζει ακούραστος κι όταν
τον βλέπουμε κι όταν δεν τον βλέπουμε.
Η μοναξιά βουίζει απ’το λουλούδισμα της λάμψης.
Μικρά πουλιά κάθουνται στους ώμους μου και τραγουδούν
τις χτεσινές μου ημέερς γυρισμένες προς το φως, όπως
τα λιοτρόπια του παλιού μας κήπ0υ.”
Κι όταν κάπου μέσα στο βιβλίο “Οι περιπέτειες της Ρόζας” του Αλέξη Κυριτσόπουλου, βρίσκεις αυτό το απόσπασμα που σου θυμίζει εκείνο το καλοκαίρι που πέρναγες αρκετές μέρες αγκαλιά με το βιβλίο ποιημάτων του Γιάννη Ρίτσου, το “Μια Πυγολαμπίδα φωτίζει τη νύχτα” παγώνει ο χρόνος κι εσύ νιώθεις για άλλη μία φορά παιδί και χαίρεσαι, που το δικό σου πια παιδί ξεφυλλίζοντας τούτο το βιβλίο, θα γνωρίσει αυτούς τους στίχους μέσα από τις μοναδικές ζωγραφιές και την ιστορία του καλλιτέχνη Κυριτσόπουλου.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ίκαρος και το Μουσείο Μπενάκη και είναι ένα παραμύθι εμπνευσμένο από τα ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου και μιλά για ένα μικρό κορίτσι που κυνήγησε μια πεταλούδα μέσα στην καταιγίδα.
Είναι το τρίτο στη σειρά: “Αν διάβαζα… ποιητές της γενιάς του ’30”,όπου ο Αλέξης Κυριτσόπουλος εμπνέεται από τους στίχους των μεγάλων ποιητών της γενιάς του ’30 και γράφει παραμύθια με φόντο τις μοναδικές του εικόνες.
Στο “Οι περιπέτειες της Ρόζας” γράφει στο σημείωμά του:
«Ο βαρύς χειμώνας, τα μαύρα σύννεφα, η άνοιξη, όλα στριμώχνονται να χωρέσουν στο χείμαρρο των ποιημάτων του Γιάννη Ρίτσου.Ζήτησα την άνοιξη. ωστόσο παραμονεύουν σύννεφα που δεν ξεδίψασαν και που τα τραγούδια δεν ξορκίζουν. Πρώτη μου συντροφιά σ’ αυτή την αναζήτηση στάθηκε η ανθολογία των ποιημάτων του Γιάννη Ρίτσου από τη Χρύσα Προκοπάκη. Χρειάστηκε όμως να ανατρέξω στο σύνολο του έργου του για να έχω τη δική μου γνώμη. Από δίπλα και η βιογραφία του ποιητή από τον Παντελή Πρεβελάκη. Τριγύρισα και σε άλλα βιβλία· μέχρι και στις Μεγάλες προσδοκίες του Ντίκενς για να θυμηθώ πώς περιγράφει την κυρία Χάβισαμ.
Θα ευχηθούμε λοιπόν μαζί με τον ποιητή να τα συμφιλιώσει όλα το κορίτσι που αγαπά τις πεταλούδες.
Με τόσες πολλές πεταλούδες που μαζεύτηκαν δεν θα ’ρθει η άνοιξη;»
Είναι ένα από αυτά τα βιβλία, που νομίζω, ότι δεν κανονικά δεν θα έπρεπε να ορίζεται σε ποιά ηλικία απευθύνονται.
Δεν νομίζω, ότι έχει ηλικία.
Ένα βιβλίο, που θα το ήθελα μόνο δικό μου, για να το ξεφυλλίζω και να δίνω χρώματα στο παιδί που κρύβω μέσα μου, που έχει μάθει να περιμένει το καλύτερο και να ελπίζει.
Έχει μάθει να κυνηγά αυτή την πεταλούδα, που ξέρει, ότι κάποια στιγμή θα του δείξει το δρόμο για την άνοιξη.
Μαμά Μαμαδοπούλου
Μπορείτε να ξεφυλλίσετε τις πρώτες σελίδες του βιβλίου εδώ : “Οι περιπέτειες της Ρόζας”
Έχετε τη δυνατότητα να ενημερώνεστε για όλες τις ενδιαφέρουσες εκδόσεις και δραστηριότητες των Εκδόσεων Ίκαρος μέσα από το fan page τους στο Facebook facebook.com/ikaroskids αλλά και μέσα από το newletter, που μπορείτε να λαμβάνετε απευθείας στο email σας με μία απλή εγγραφή στο ακόλουθο link kids.ikarosbooks.gr/newsletter.asp
No Comments